Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży

 

Łomża, dnia 3 listopada  2010 r.

SKO.0814/GP/794/2010

 

D E C Y Z J A

 

Na  podstawie  art. 18 ust. 1  ustawy z dnia 12 października 1994 r.  o samorządowych kolegiach odwoławczych  /Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm. /  i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia  14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000 r.,  Nr 98, poz. 1071 z póź. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym  :

                         zewodniczący  -  Anna Sadowska

                         członkowie       -  Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)

                                                                                                                                                -                                                Urszula Kurządkowska

po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 3 listopada 2010 r. odwołania Józefa Czajkowskiego od decyzji Wójta Gminy Sokoły z dnia 5 października 2010 roku, znak :I.73310-02/10, ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego dla zamierzenia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej P4, której anteny sektorowe w ilości 6 sztuk oraz anteny radiolinii w ilości 5 sztuk będą zamontowane na projektowanej wieży o wysokości 62 m n.p.t. oraz urządzeń zasilających, sterujących i nadawczo-odbiorczych zlokalizowanych u podstawy wieży zlokalizowanej przy ul. Tykocińskiej w Sokołach, na działce Nr 45/1, położonej w obrębie gruntów miejscowości Sokoły ,,M", gmina Sokoły,

utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję

 

Uzasadnienie

Wójt Gminy Sokoły, cytowaną w sentencji decyzją,  na podstawie art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 52 ust. 1, art. 53 ust. 3 pkt 1, art. 54 i art. 4 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.  o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717, ze zm., zwanej dalej ,,ustawą o pizp”) w związku z art. 6 pkt. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr  102, poz.651, ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu wniosku Spółki P4 Sp. z o.o.-dalej Spółka- z dnia 18 marca 2010 r., repre­zentowanej przez Tadeusza Żądło, ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego.

W decyzji określono warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych. W uzasadnieniu podając motywy rozstrzygnięcia wyjaśniono, iż teren inwestycji położony jest na obszarze dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu decyzji wskazano ponadto, iż:

·        w odległości do 150 m od środka elektrycznego każdej anteny sektorowej (Kathrein 742 213), których wypadkowa równoważna moc promieniowania izotropowo zawiera się w przedziale 2000 - 5000 W,  na kierunku głównej wiązki promieniowania (dla minimalnych-0°  i maksymalnych-6°  projektowanych pochyleń wiązek) nie występują miejsca dostępne dla ludności.

·        w odległości do 70 m od środka elektrycznego każdej anteny sektorowej (Kathrein 800 10306), których wypadkowa równoważna moc promieniowania izotropowo zawiera się w przedziale 1000 - 2000 W,  na kierunku głównej wiązki promieniowania (dla minimalnych-0°  i maksymalnych-8°  projektowanych pochyleń wiązek) także nie występują miejsca dostępne dla ludności.

·        projektowana inwestycja nie jest wymieniona w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573, ze zm.);

·        zapewniono stronom czynny udział w postępowaniu poprzez zawiadomienie pisemne o wszczęciu postępowania oraz obwieszczenie - wywieszone na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy Sokoły i zamieszczone na stronie internetowej gminy Sokoły.

 

Z decyzją tą nie zgodził się  Józef Czajkowski, który w przewidzianym terminie złożył, za pośrednictwem organu I instancji, odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży. Wnoszący odwołanie, dopatrując się rażącego naruszenia prawa do ochrony własności nieruchomości przyległych, w tym stanowiących jego własność,  przedmiotowej decyzji zarzucił naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowania przestrzennym.

Wskazał, że ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania nieruchomości dla planowanej inwestycji odnosi się do całej nieruchomości oznaczonej jako działka Nr 45/1, a nie tylko do tej jej części, która na skutek podziału stanie się własnością inwestora i w tym obszarze będzie zrealizowany zamiar inwestycyjny. W związku z powyższym uznał, że podawane i przyjęte jako wiarygodne współczynniki oddziaływania inwestycji są abstrakcyjne. W ocenie odwołującego dopiero stan prawny po podziale nieruchomości i wydzieleniu z tejże - działki niezbędnej na realizację inwestycji - da podstawę od określenia zakresu oddziaływania inwestycji. Z powyższym problemem łączą się także kwestie związane z ustaleniem obszaru bezpieczeństwa inwestycji.

Wobec powyższego wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i wydanie decyzji o odmowie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Rozpatrując odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, uznało, iż odwołanie nie jest zasadne, albowiem zaskarżonej decyzji nie można postawić zarzutu, iż została wydana z naruszeniem prawa.

Zgodnie z art. 56 ustawy o pizp nie można odmówić wydania pozytywnej decyzji lokalizacyjnej, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Oznacza to, że wnioskujący ma ją otrzymać jeśli tylko jest ona zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

Bezsporne jest - niekwestionowane przez stronę skarżącą -, że przedmiotowe zamierzenie inwestycyjne realizuje, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, cel publiczny, gdyż zgodnie z przywołanym przepisem celem publicznym jest wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji. Bezsporne jest również to, że ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora.

Z akt administracyjnych, w oparciu o które rozstrzyga Kolegium wynika, że :

·        inwestor składając wniosek spełnił wszystkie wymogi prawidłowo złożonego wniosku określone w przepisie art. 52 ust. 2 ustawy o pizp,

·        dla terenu objętego wnioskiem Spółki nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a więc zgodnie z art. 54 i art. 56 ustawy o pizp, celem postępowania administracyjnego było ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego w oparciu o przepisy ww. ustawy, przepisy wykonawcze oraz przepisy odrębne. W związku z powyższym organ I instancji przeprowadził postępowanie na zasadach i w trybie art. 50 i następnych ustawy o pizp.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy o pizp o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o zebraniu materiałów i dokumentów niezbędnych do wydania decyzji i decyzji kończącej postępowanie. zawiadomiono :

-         inwestora - wnioskodawcę, a także właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na   których będzie lokalizowana inwestycja celu publicznego poprzez doręczenie pisma,

-         podmioty, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 kpa, przez obwieszczenie.

Organ przed wydaniem decyzji był zobowiązany stwierdzić zgodność planowanego zamierzenia inwestycyjnego z obiektywnym porządkiem prawnym. Wymagało to zbadania obowiązującego administracyjnego prawa materialnego (ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustaw szczególnych oraz aktów wykonawczych) celem ustalenia warunków i zasad dla obszaru objętego zakresem wnioskowanej inwestycji oraz charakteru samej inwestycji.

W ocenie Kolegium organ I instancji w postępowaniu wyjaśniającym uczynił zadość przepisowi art. 53 ust. 3 pkt 1 i 2  ustawyo pizp. Zgodnie z tym unormowaniem wy­danie decyzji poprzedził analizą warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych oraz stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji. Z dokonanych ustaleń wynika m.in., że  planowane zamierzenie inwestycyjne będzie realizowane na części działki Nr 45/1 stanowiącej wła­sność Gminnej Spółdzielni ,,Samopomoc Chłopska” w Sokołach..

 W przedłożonych aktach administracyjnych znajduje się analiza obejmująca powyższe  ustalenia. Wyniki analizy znalazły swój wyraz w treści rozstrzygnięcia i uzasadnienia decyzji o warunkach zabudowy, jak tego wymaga art. 107 § 3 k.p.a. w powiązaniu z art. 54 ustawy o pizp. Uzasadnienie rozstrzygnięcia wskazuje sposób w jaki ustalono stan faktyczny dotyczący inwestycji oraz miejsca jej realizacji, w kontekście wniosku inwestora. Dokonane ustalenia znalazły odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Projekt decyzji został sporządzony przez osobę wpisaną na listę samorządu architektów.

W ocenie organu odwoławczego ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że zaskarżona decyzja jest zgodna z powołanymi w niej przepisami prawa, procedura ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego nie została naruszona, strony miały możliwość zapoznać się z zamierzeniem inwestycyjnym oraz zgłosić wnioski i zastrzeżenia, organ I instancji przeprowadzając postępowanie zbadał zgodność wnioskowanej inwestycji z zasadami określonymi ustawą, a zaskarżona decyzja nie narusza uprawnień osób trzecich, nie narusza prawa materialnego, a także prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Decyzja nie uprawnia do rozpoczęcia robót budowlanych - stanowi pierwszy etap postępowania inwestycyjnego. Dopiero uzyskanie pozwolenia na budowę stanowi dla inwestora podstawę do rozpoczęcia inwestycji.

Odnosząc się do zarzutów odwołującego  Kolegium stwierdza, że  podnoszone zarzuty nie znajdują uzasadnienia prawnego na etapie wydania decyzji lokalizacyjnej. Ustawa nie przewiduje, aby w postępowaniu w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wymagana była zgoda właścicieli nieruchomości na jej realizację.

Zgodnie z treścią art. 53 ust. 6 ustawy strona odwołująca się od decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego musi wskazać w odwołaniu konkretne zarzuty wobec decyzji, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie. Oznacza to, że zarzuty odnoszące się do decyzji powinny określać te jej elementy, z których odwołujący jest niezadowolony, wraz ze wskazaniem przepisów prawnych. Odwołujący winien nie tylko wskazać jakich zmian oczekuje w kwestionowanej decyzji, albo przeprowadzonego ponownie postępowania, lecz także wskazać dowody uzasadniające jego żądanie.

Skład orzekający stwierdza, że strona skarżąca wnosząc odwołanie od decyzji organu l instancji nie uczyniła zadość wymogom wskazanym w dyspozycji art. 53 ust. 6 ustawy o pizp. Analizowane odwołanie czyni jedynie zadość wymogom formalnym określonym w kodeksie (art. 63 i art. 128 kpa), zaś w odniesieniu do części uzasadniającej jego wniesienie nie odpowiada warunkom wskazanym w ustawie. Odwołanie nie zawiera żadnego zarzutu odnoszącego się do decyzji, nie określa istoty i zakresu żądania i nie wskazuje dowodów uzasadniających je. Argumentacja przywołana w odwołaniu wykracza poza istotę zaskarżonej decyzji.

Zarzut zawarty w odwołaniu, dotyczący  dopuszczalności ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania całej nieruchomości, oznaczonej jako działka Nr 45/1, jest chybiony z dwóch powodów.

Po pierwsze – w myśl przepisu art. 4 ust. 2 ustawy o pizp w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)     lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)     sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w

drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z przepisu tego wynika istotna różnica między decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego a decyzją o warunkach zabudowy. W pierwszej ustala się lokalizację, a w drugiej - sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy.

Po drugie -wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać  określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1.000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2.000 (art. 52 ust.2 pkt 1)

Kolegium stwierdza, że zarówno we wniosku inwestora jak i załączniku graficznym do zaskarżonej decyzji celu publicznego określono granice  terenu inwestycji (zaznaczono je kolorem czerwonym i opisano : A, B, C, D) lokalizowanej na działce nr 45/1. Wbrew obawom odwołującego wnioskowana inwestycja nie będzie mogła być zrealizowana w dowolnym miejscu działki nr 45/1,lecz tylko i wyłącznie w określonych na mapie granicach terenu.

W świetle powyższego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa, a także prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie poprzedzające jej wydanie., zaś odwołanie nie jest zasadne.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.

            Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Stronie służy prawo zaskarżenia tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tut. Kolegium Odwoławczego w terminie  30 dni od daty otrzymania  tej decyzji. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

                          Przewodniczący     - Anna Sadowska

                             Członkowie       -   Mirosław Kazimierz Anaszko

                                                    -  Urszula Kurządkowska

 

   

Otrzymują :

1. Stanisław Kropiewnicki

             ul. Tykocińska 28,18-218 Sokoły,

1. Tadeusz Żądło

             ul. Okopowa 10/3, 20-022 Lublin,

1. Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska"

            ul. Sikorskiego 18, 18-218 Sokoły,

1. Podlaski Zarząd Dróg Wojewódzkich

             ul. Elewatorska 6, 15-620 Białystok,

1. Elżbieta Wiercińska

   ul. Tykocińska 40, 18-218 Sokoły,

1. Józef Czajkowski

             ul. Tykocińska 40, 18-218 Sokoły,

1. Henryk Zdrodowski

             Idźki Wykno 2, 18-218 Sokoły,

1. Stanisław Dąbrowski

            ul. Tykocińska 38/1, 18-218 Sokoły,

1. Jerzy Halicki

             ul. Tykocińska 38/2, 18-218 Sokoły,

1. Agnieszka Bystrowska

              ul. Tykocińska 38/3, 18-218 Sokoły,

1. Prywatna Lecznica Zwierząt s.c.

             ul. Ks. Jerzego Popiełuszki 2, 18-218 Sokoły,

1. Anna Jabłońska

             ul. Tykocińska 38/5, 18-218 Sokoły,

1. Andrzej Chlabicz

             ul. Tykocińska 38/6, 18-218 Sokoły,

1. Stanisław Michalski

             ul. Tykocińska 38/7, 18-218 Sokoły,

1. Halina Niemyjska

             ul. Tykocińska 38/9, 18-218 Sokoły,

1. Dariusz Krajewski

            ul. Tykocińska 38, 18-218 Sokoły,

1. Maria Makuszewska,

             ul. Tykocińska 22, 18-218 Sokoły,

1. Wójt Gminy Sokoły,
2. Ogłoszenie na stronie BIP SKO w Łomży,
3. A/a