Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży

                Łomża, dnia 5 października  2010 r.

SKO.0814/GP/732/2010

D E C Y Z J A 

Na  podstawie  art. 18 ust. 1  ustawy z dnia 12 października 1994 r.  o samorządowych kolegiach odwoławczych  /Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm. /  i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia  14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000 r.,  Nr 98, poz. 1071 z póź. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym  :

                             przewodniczący  -  Anna Sadowska
                             członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)   
                                               -  Urszula Kurządkowska

po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 5 października  2010 r. odwołania Ryszarda i Elżbiety Kaźmierczak od decyzji Burmistrza Miasta Zambrów z dnia 1 września 2010 roku, znak : GP.73311- 6/ 10, ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego dla zamierzenia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej, na terenie obejmującym działkę nr 2667/1 położoną przy ul. Podleśnej w Zambrowie,

utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję

 

Uzasadnienie

Burmistrza Miasta Zambrów, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 kwietnia 2010 r.  P4 Sp. z o.o. ul. Taśmowa 7, 02-677 Warszawa– dalej Spółka, reprezentowanej przez pełnomocnika Tadeusza Żądło, decyzją z dnia 1 września 2010 roku, znak : GP.73311- 6/ 10, ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego, polegającej  na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej ZMB 3304B, na terenie obejmującym działkę nr 2667/1 położoną przy ul. Podleśnej w Zambrowie

W podstawie prawnej organ powołał art. 50 ust. 1 oraz art. 52 ust. 1, art. 53 i 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r. Nr 80, poz. 717 ze  zm.)- zwanej dalej w skrócie ,,ustawa o pizp”.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że przedmiotowa stacja nie zalicza się do przedsięwzięć, dla których jest wymagane lub może być wymagane sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko, a więc nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Jednocześnie stwierdził, że :

-           pola elektromagnetyczne o wartościach wyższych od granicznych nie wystąpią w miejscach dostępnych dla ludzi, tzn w miejscach, do których dostęp ludności jest zabroniony lub niemożliwy bez użycia sprzętu technicznego,

-          projektowana stacja nie będzie uciążliwa dla środowiska i ludzi.

Od decyzji tej odwołanie wnieśli Ryszard i Elżbieta Kaźmierczak- właściciele nieruchomości gruntowej oznaczonej nr 2666/4. Odwołujący wskazali, że :

-          działka nr 2666/4 przylega bezpośrednio do działki 2667/1,

-           w procesie decyzyjnym pominięto opinię Instytutu Medycyny Pracy w zakresie oddziaływania pól elektromognetycznych na organizmy żywe, opracowaną przez zespół kompetentnych naukowców, a uwzględniono opinię mgr inż. Urszuli Kądzieli - specjalisty w zakresie systemów ochrony atmosfery.

 Ponadto wskazali, iż organ I instancji udzielił odpowiedzi na zgłoszone przez nich zastrzeżenia w przedmiotowej sprawie dopiero po wydaniu kwestionowanej decyzji. Końcowo zaproponowali wykup ich nieruchomości, lub zamianę na inną nieruchomość o podobnych cechach.

Rozpatrując odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po zapoznaniu się z materiałem dowodowym, na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów uznało, iż odwołanie nie jest zasadne, bowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.

W świetle art. 6 ust.2 ustawy o pizp każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich.

Na wstępie Kolegium uznało za celowe wskazanie, że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, analogicznie jak decyzja o warunkach zabudowy, nie jest decyzją uznaniową i nie można odmówić jej wydania, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi (art. 56 ustawy o pizp). Oznacza to, że wnioskujący ma ją otrzymać jeśli jest ona zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, natomiast odmowa ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wymaga wskazania przez organ sprzeczności tej lokalizacji z warunkami wynikającymi z przepisów odrębnych, pod pojęciem których należy rozumieć zarówno przepisy innych ustaw, jak i przepisy ustawy o pizp, o ile nakładają one w sposób wyraźny jakieś ograniczenia. Zatem wydanie decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wymaga każdorazowo wskazania przez organ prowadzący to postępowanie normy prawnej, ustanawiającej konkretne wymaganie, którego planowana lokalizacja nie spełnia. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ma więc charakter deklaratoryjny, gdyż organ stwierdza w niej jedynie czy w świetle powszechnie obowiązującego prawa dopuszczalna jest realizacja danej inwestycji na wskazanym przez inwestora terenie.

Bezspornym w sprawie jest fakt - niekwestionowany przez stronę skarżącą - że przedmiotowe zamierzenie inwestycyjne realizuje , zgodnie z treścią art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz.651,ze zm.), cel publiczny - co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych i nie wymaga przeprowadzenia dodatkowych dowodów.

Bezspornym w sprawie jest również fakt, iż stacja bazowa emituje do otoczenia promieniowanie elektromagnetyczne, którego jedynym potencjalnym źródłem są 3 anteny sektorowe Kathrein 742 213, umieszczone na wysokości 53,0 m n.p.t. oraz 3 anteny sektorowe Kathrein 800 10306, umieszczone na wysokości 52,70 m.n.p.t., zamontowane na istniejącej wieży stalowej o wysokości 54,45m. Ponadto na wieży tej, na wysokości 50,0 m. n.p.t. zamontowane zostaną 3 anteny radioliniowe RL1-0,3m, RL2-0,6m, RL3-1,2. Celem takiego rozwiązania jest m.in. ochrona zdrowia przed szkodliwym promieniowaniem, które  będzie emitowane na wysokości niedostepnej dla ludzi.

Również urządzenia nadawczo-odbiorcze  zlokalizowane u podstawy wieży oraz tory kablowe łączące te urządzenia z antenami na wieży, są źródłem pól elektromagnetycznych, lecz nie stanowiących (dzięki ekranowaniu)  zagrożenia dla ludzi i środowiska.

Załącznik graficzny do wniosku o ustalenie przedmiotowej lokalizacji inwestycji celu publicznego wskazuje, że oddziaływanie inwestycji zamyka się w granicach działki nr 2667/1.

Z opracowanej w czerwcu 2010r. przez mgr inż. Urszulę Kądziela ,,Kwalifikacji instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych z wyłączeniem radiolinii do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów (Dz. U. Nr 158, poz. 1105), wraz z obliczeniami i graficznym przedstawieniem poziomu pól elektromagnetycznych)" wynika, iż miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości większej od 150 m i 200 m od środków elektrycznych anten nadawczo-odbiorczych wzdłuż głównych wiązek promieniowania dla poszczególnych anten. I tak dla projektowanej stacji :

-          w odległości do 150 m od środka elektrycznego każdej anteny sektorowej (Kathrein 742 213), których wypadkowa równoważna moc promieniowania izotropowo zawiera się w przedziale 2000 - 5000 W,  na kierunku głównej wiązki promieniowania (dla minimalnych-0°  i maksymalnych-6°  projektowanych pochyleń wiązek) nie występują miejsca dostępne dla ludności,

-           w odległości do 70 m od środka elektrycznego każdej anteny sektorowej (Kathrein 800 10306), których wypadkowa równoważna moc promieniowania izotropowo zawiera się w przedziale 1000 - 2000 W,  na kierunku głównej wiązki promieniowania (dla minimalnych-0°  i maksymalnych-8°  projektowanych pochyleń wiązek) nie występują miejsca dostępne dla ludności.

Na podstawie powyższego opracowania i rzutu poziomego wiązek promieniowania i osi głównych tych wiązek w odległości 150m od środka elektrycznego anten sektorowych (skala 1 : 1000) Kolegium stwierdza, iż pola elektromagnetyczne o wartościach wyższych od granicznych znajdują się nad działkami oznaczonymi nr : 2669, 2670, 2667/2, 2663/3, 2555/2, 2643/1 oraz 2667/1, na wysokości od 37,0m do 50,7m.n.p.t. tj. w miejscach niedostępnych dla ludzi.

Burmistrza Miasta Zambrów określając wymagani dotyczące ochrony interesów osób trzecich (pkt 2f decyzji) ustalił m.in., iż oddziaływanie inwestycji na środowisko nie może wykraczać poza linie rozgraniczające teren inwestycji w strefie do wysokości 37,0 m.n.p.t.

Z akt administracyjnych, w oparciu o które rozstrzyga Kolegium wynika, że dla terenu objętego wnioskiem Spółki nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a więc zgodnie z art. 50 ust. l ustawy o pizp, w przypadku braku planu miejscowego inwestycja celu publicznego jest lokalizowana w oparciu o decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, która potwierdza zgodność zamierzenia inwestycyjnego z przepisami prawa.

    Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy o pizp o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o zebraniu materiałów i dokumentów niezbędnych do wydania decyzji i decyzji kończącej postępowanie. zawiadomiono :

-         inwestora - wnioskodawcę, a także właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na   których będzie lokalizowana inwestycja celu publicznego poprzez doręczenie pisma,

-         podmioty, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 kpa, przez obwieszczenie.

Wy­danie decyzji zostało poprzedzone analizą warunków zabudowy i zasad zagospodarowania terenu, o których mowa w art. 53 ust. 3 ustawy o pizp, oraz analizą stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji.  Z dokonanych ustaleń wynika m. in., że teren inwestycji znajduje się poza obszarem objętym jakąkolwiek prawną formą ochrony przyrody oraz ochroną konserwatorską, nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze, posiada dostęp do drogi publicznej - istniejącym zjazdem z ul. Podleśnej, istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla planowanego przedsięwzię­cia. Planowane zamierzenie inwestycyjne będzie realizowane na działce stanowiącej użytki rolne, będącej własnością prywatną. Realizacja zamierzenia inwestycyjnego nie ogranicza możliwości  zagospodarowania terenów przyległych. Planowane zamierzenie inwestycyjne określone we wniosku oraz jego załączniku graficznym jest zgodne z przepisami odrębnymi.    

W przedłożonych aktach administracyjnych znajduje się analiza obejmująca powyższe  ustalenia. Wyniki analizy znalazły swój wyraz w treści rozstrzygnięcia i uzasadnienia decyzji o warunkach zabudowy, jak tego wymaga art. 107 § 3 k.p.a. w powiązaniu z art. 54 ustawy o pizp.

Uzasadnienie rozstrzygnięcia wskazuje sposób w jaki ustalono stan faktyczny dotyczący inwestycji oraz miejsca jej realizacji, w kontekście wniosku inwestora. Dokonane ustalenia znalazły odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Projekt decyzji został sporządzony przez osobę wpisaną na listę samorządu architektów i stosownie do art. 53 ust. 4 i 5 ustawy o pizp został uzgodniony z:

-           Marszałkiem Województwa Podlaskiego w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami - postanowienie znak: WZM.RIAOOO/P/2952/2010 z dnia 02.08.2010r.,

-           Starostą Zambrowskim - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami ­postanowienie znak: GK.6018-269/2010 z dnia 28.07.2010r.

-           Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie terenu przyległego do drogi krajowej nr 8 – postanowienie znak : GDDKiA-0/BI-ZZ.Z-3.436/226/2010 z dnia 14 września 2010 r.

W ocenie organu odwoławczego ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że organ I instancji przeprowadzając postępowanie zbadał zgodność wnioskowanej inwestycji z zasadami określonymi ustawą, a zaskarżona decyzja nie narusza uprawnień osób trzecich, nie narusza prawa materialnego, a także prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu w pierwszej kolejności Kolegium wyjaśnia, że zgodnie z treścią art. 53 ust. 6 ustawy o pizp strona odwołująca się od decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego musi wskazać w odwołaniu konkretne zarzuty wobec decyzji, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie. Zatem zarzuty odnoszące się do decyzji powinny określać te elementy decyzji, z których odwołujący jest niezadowolony, wraz ze wskazaniem przepisów prawnych.

Skład orzekający stwierdza, że strona skarżąca wnosząc odwołanie od decyzji organu l instancji nie uczyniła zadość wymogom wskazanych w dyspozycji art. 53 ust. 6 ustawy o pizp. Analizowane odwołanie czyni jedynie zadość wymogom formalnym określonym w kodeksie (art. 63 i art. 128 kpa), zaś w odniesieniu do części uzasadniającej jego wniesienie nie odpowiada warunkom wskazanym w ustawie. Odwołanie nie zawiera żadnego zarzutu odnoszącego się do decyzji, nie wskazuje naruszenia żadnego przepisu i nie wyjaśnia na czym to naruszenie polega, nie określa istoty i zakresu żądania i nie wskazuje dowodów uzasadniających je.

W odwołaniu wątpliwości budzi w szczególności brak wskazania - w sposób wyraźny lub dorozumiany - jakich zmian w kwestionowanej decyzji oczekują Ryszard i Elżbieta Kaźmierczak. Propozycja wykup ich nieruchomości, lub zamiany na inną nieruchomość o podobnych cechach nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Odnosząc się do zarzutu pominięcia przez organ I instancji w procesie decyzyjnym opinii Instytutu Medycyny Pracy w zakresie oddziaływania pól elektromognetycznych na organizmy żywe Kolegium uznaje go za chybiony. Organ I instancji w piśmie z dnia 2 września 2010 r.(odpowiedź na pismo odwołujących z dnia 16 sierpnia 2010r.) właściwie wskazał, iż przepisy prawa nie zezwalają na uwzględnianie w postępowaniu administracyjnym dotyczącym inwestycji celu publicznego opracowań, które nie dotyczą planowanej inwestycji, a zawierają informacje ogólne, które nie przekładają się na obowiązujące przepisy prawa. Akta sprawy nie zawierają wskazywanej przez odwołujących opinii, a z pisma odwołujących nie wynika aby opinia powyższa została przedłożona organowi I instancji.

Za usprawiedliwiony natomiast należy uznać zarzut przewlekłego udzielenia przez organ I instancji odpowiedzi na pismo odwołujących z dnia 16 sierpnia 2010r. tj. po wydaniu zaskarżonej decyzji. Kolegium zwraca uwagę, że uzasadnienie decyzji powinno zawierać ustosunkowanie do wszystkich zarzutów formułowanych przez stronę w toku procesu administracyjnego. Tymczasem w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji brak odniesienia się do zarzutów zawartych w piśmie z dnia 16 sierpnia 2010r. Kolegium uznaje, iż powyższa nieprawidłowość nie narusza prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

 W świetle powyższego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa, a także prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie poprzedzające jej wydanie, zaś odwołanie nie jest zasadne.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.

 

            Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Stronie służy prawo zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tut. Kolegium Odwoławczego w terminie  30 dni od daty otrzymania decyzji. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

                           Przewodniczący  - Anna Sadowska

                          Członkowie:      -    Mirosław Kazimierz Anaszko spr.

                                                            Urszula Kurządkowska

  

Otrzymują:                                                                                                             

1. Tadeusz Żądło

ul. Okopowa 10/3,  20-022 Lublin,                                                                

1. Ryszard i Elżbieta Kaźmierczak

ul. Mickiewicza 3, 18-300 Zambrów,

1. Agnieszka Kossakowska

ul. Żytnia 46, 18-300 Zambrów, 

1. Anna Maria Kossakowska

 ul. Żytnia 46, 18-300 Zambrów,

1. Karolina Kossakowska

 ul. Żytnia 46, 18-300 Zambrów,

1. Urszula Kossakowska

 ul. Białostocka 20d/12 a, 18-300 Zambrów,

1. Krzysztof Kossakowski

ul. Białostocka 20d/12a, 18-300 Zambrów,

1. Katarzyna  Zaniewska

ul. Waszyngtona 22a/59, 15-280 Białystok,

1. Burmistrz Miasta Zambrów,
2. Ogłoszenie w BIP SKO  w Łomży
3. a/a.