DECYZJA SKO.412/42/48/2015 z dnia 7 lipca 2015 r.
SKO.412/42/48/2015 Łomża, dnia 7 lipca 2015 r.
D e c y z j a
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm./ oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.-dalej k.p.a.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym :
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie:
- Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 7 lipca 2015 r. odwołania Anny i Krzysztofa Kamińskich - reprezentowanych przez adw. Jerzego Paśko, oraz Andrzeja Karczewskiego, od decyzji Burmistrza Ciechanowca Nr RI.6220.9.2011 z dnia 15 maja 2015 r. ustalającej środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie farmy wiatrowej FW Ciechanowiec o mocy do 6 MW wraz z infrastrukturą towarzyszącą, zlokalizowanej na działkach nr: 261/1, 261/4, 261/5 (obręb Winna-Wypychy) oraz 822 i 823 (obręb Ciechanowiec),
utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 7 listopada 2011 r. Firma Elektrownie Wiatrowe Sobieski Sp. z o.o., ul. Wita Stwosza 32/1, 02-661 Warszawa (dalej zwana ,,Spółką") zwróciła się do Burmistrza Ciechanowca (dalej zwanego ,,organem I instancji" lub ,,Burmistrzem") o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie farmy wiatrowej FW Ciechanowiec o mocy do 6 MW wraz z elementami infrastruktury technicznej niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania przedsięwzięcia, na działkach nr: 261/1, 261/4, 261/5 (obręb Winna- Wypychy) oraz 822 i 823 (obręb Ciechanowiec), gm. Ciechanowiec. Do wniosku załączyła kartę informacyjną przedsięwzięcia, mapę ewidencyjną oraz wypisy uproszczone z rejestru gruntów. W toku postępowania przedłożyła zaś Raport o oddziaływaniu na środowisko tego przedsięwzięcia (dalej zwany Raportem), w którym określono, że maksymalna moc pojedynczej turbiny wynosić będzie do 3 MW, maksymalna wysokość masztu - 140 m, maksymalna średnica rotora - 120 m, zaś maksymalna moc akustyczna - Lwa= 106 dB(A);
Decyzją z dnia 15 maja 2015 r organ I instancji, powołując art. 71 ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 80 ust. 1, art. 82, art. 84 i art. 85 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1235 ze zm. - dalej jako: u.o.u.i.ś.), w związku z § 3 ust. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 z zm., dalej rozporządzenie środowiskowe), ustalił środowiskowe uwarunkowania dla planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie farmy wiatrowej FW Ciechanowiec o mocy do 6 MW wraz z elementami infrastruktury technicznej niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania przedsięwzięcia, na działkach nr: 261/1, 261/4, 261/5 (obręb Winna- Wypychy) oraz 822 i 823 (obręb Ciechanowiec), gm. Ciechanowiec. Decyzja ta była drugim z kolei rozstrzygnięciem organu I instancji wydanym w tej sprawie, gdyż poprzednia decyzja została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
W decyzji z dnia 15 maja 2015 r. Burmistrz wskazał, że teren objęty przedmiotowym przedsięwzięciem znajduje się na obszarze nie posiadającym planu zagospodarowania przestrzennego, leży w strefie obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Planowane przedsięwzięcie będzie zlokalizowane poza formami ochrony przyrody w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 627 ze zm.) oraz poza korytarzami ekologicznymi, będącymi szlakami migracji zwierząt. Na przedmiotowych działkach nie występują gatunki roślin i zwierząt i ich siedliska, a także siedliska przyrodnicze, będące w kręgu zainteresowania Unii Europejskiej i będące przedmiotem ochrony ww. obszarów Natura 2000.
Podkreślił, że przy podejmowaniu decyzji uwzględnił także wszystkie uwagi oraz wnioski złożone przez społeczeństwo, w tym Fundacji ,,Czysta Energia"oraz dołożył wszelkich starań w celu skutecznego poinformowania zarówno stron postępowania o planowanej inwestycji i prowadzonym postępowaniu, jak i ogółu społeczeństwa poprzez wywieszenie obwieszczenia na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu, na tablicach ogłoszeń w miejscowościach Winna-Wypychy i Ciechanowczyk oraz zamieszczeniu obwieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu, a także poprzez wywieszenie obwieszczenia w miejscach realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia.
Z decyzją tą nie zgodzili się małżonkowie Anna i Krzysztof Kamińscy (dalej ,,odwołujący") - reprezentowani przez adw. Jerzego Paśko, którzy - dochowując ustawowego terminu - złożyli za pośrednictwem organu I instancji odwołanie skierowane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży.
Odwołujący zarzucili Burmistrzowi naruszenie:
· art. 10 § 1 k.p.a. i art. 61 § 4 k.p.a. w zw. z art. 74 ust 3 u.o.u.i.ś. i w zw. z art. 49 kpa, polegające na niezawiadomieniu prawidłowo wszystkich stron o wszczęciu postępowania w niniejszej sprawie;
· art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a. poprzez brak wszechstronnego zgromadzenia materiału dowodowego, polegającego zwłaszcza na nieprzeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia zasięgu oddziaływania projektowanych farm wiatrowych na ludzi, ich wpływu na ludzkie zdrowie i samopoczucie oraz oparciu się w tej kwestii jedynie na ekspertyzie Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN wydanej w odmiennym stanie faktycznym;
· art. 42 u.o.u.i.ś. poprzez brak odniesienia się do wszystkich uwag i wniosków stron postępowania składanych w ramach niniejszego postępowania;
· naruszenie przepisów art. 82 ust 1 pkt 4 i art. 82 ust 2 pkt 1 u.o.u.i.ś. poprzez stwierdzenie braku konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwolenie na budowę, w sytuacji gdy posiadane na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dane na temat przedsięwzięcia nie pozwalają wystarczająco ocenić jego oddziaływania na środowisko,
· naruszenie przepisu art. 63 ust 1 pkt 1 lit b u.o.u.i.ś. polegające na braku uwzględnienia przy ocenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, powiązań z innymi przedsięwzięciami w szczególności w zakresie kumulowania się oddziaływań przedsięwzięć, w sytuacji gdy na obszarze oddziaływania przedsięwzięcia budowane będą także inne elektrownie wiatrowe.
Z tych to powodów odwołujący wnieśli o :
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji;
ewentualnie
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy po przeprowadzeniu w trybie art.136 k.p.a. postępowania dowodowego w zakresie oddziaływania projektowanych farm wiatrowych na ludzi oraz ich wpływu na ludzkie zdrowie i samopoczucie, w tym dopuszczeniu na tę okoliczność dowodu z opinii biegłego z zakresu energetyki i środowiska przy jednoczesnym uwzględnieniu okoliczności o której mowa wart. 63 ust 1 pkt 1 lit b u.o.u.i.ś.
Natomiast Andrzej Karczewski w odwołaniu wskazał, że jest zainteresowany wypowiedzeniem umowy dzierżawy gdyż dotychczasowy kontakt ze spółką Sobieski i jej przedstawicielami jest dla niego uciążliwy i trudny. Nadto, jako przedstawiciel społeczności lokalnej, a w szczególności jako strona postępowania, jest słabo informowany przez organy odpowiedzialne o toczącym się postępowaniu. Podobnie jak jego sąsiedzi i wszyscy, którzy mieliby mieszkać w pobliżu planowanej turbiny wiatrowej obawia się o jej wpływ na jego życie i zdrowie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po dokonaniu wszechstronnej i całościowej analizy oraz oceny zebranego przez organ I instancji materiału dowodowego, ustaleniu czy w sprawie zastosowano prawidłową podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia, a także zasadności zarzutów podniesionych w odwołaniach uznało, że wniesione odwołania nie zasługują na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja organu I instancji nie narusza prawa. Dokonana przez organ I instancji ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione ustalenia wynikają z tego materiału w kontekście zastosowanych przepisów ustawy nie budzą zastrzeżeń.
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko w przepisach art. 59-87 określa procedurę wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, której podstawy materialne, procesowe i kompetencyjne regulują przepisy art. 71-87. Zatem zasady i tryb postępowania w sprawach ocen oddziaływania na środowisko reguluje u.o.u.i.ś. wraz z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r.
Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i stanowi odzwierciedlenie wszystkich jego etapów: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia, analizę dołączonej do wniosku dokumentacji i konsultacje społeczne. Uzyskanie tej decyzji, której celem jest przede wszystkim określenie warunków realizacji danego przedsięwzięcia pod względem ochrony środowiska, jest wymagane jedynie dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (art. 71 ust. 2 pkt 1 i 2 u.o.u.i.ś). Wedle art. 61 ust. 1 pkt 1 u.o.u.i.ś. w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przeprowadza się ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Przez ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko według art. 3 ust. 1 pkt 8 u.o.u.i.ś. rozumie się postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia, obejmujące w szczególności:
– weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
– uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień,
– zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.
Jednym z najistotniejszych elementów oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko jest określenie, w jaki sposób i w jakiej skali może ono oddziaływać na poszczególne składniki środowiska.
Ocena oddziaływania na środowisko jest etapem prowadzącym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i pozwala organowi jedynie zorientować się, jakie ewentualnie zagrożenia dla środowiska mogą wystąpić.
W sprawie nie jest sporne, że planowane przez inwestora przedsięwzięcie należy do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko z § § 3 ust. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia środowiskowego), zatem stosownie do art. 59 ust. 1 pkt 2 u.o.u.i.ś. wymagało przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, jeżeli taki obowiązek został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1, czyli - w drodze postanowienia - przez organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
W tym miejscu Kolegium uznało za celowe wskazanie, że wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia można odmówić jedynie w razie:
- niezgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony (art. 80 ust. 2 u.o.u.i.ś.) - dla nieruchomości, na których planowana jest realizacja inwestycji, nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
- odmowy uzgodnienia warunków realizacji przez organ uzgadniający (art. 77 ust. 1 u.o.u.i.ś.), co wynika z wiążącego charakteru uzgodnienia. Organ uzyskał pozytywne opinie i uzgodnienia właściwych organów, które wypowiedziały się co do dopuszczalnych warunków planowanego przedsięwzięcia w zakresie swoich kompetencji;
- braku zgody wnioskodawcy na realizację przedsięwzięcia w wariancie innym niż proponowany, jeżeli z oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w innym wariancie (art. 81 ust. 1 u.o.u.i.ś.)- nie przewiduje się realizacji przedsięwzięcia w innym wariancie niż proponowany przez inwestora;
- gdy z oceny oddziaływania na środowisko wynika, że przedsięwzięcie może znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, a za realizacją przedsięwzięcia nie przemawiają konieczne wymogi nadrzędnego interesu publicznego, w tym wymogi o charakterze społecznym lub gospodarczym i brak jest rozwiązań alternatywnych (art. 81 ust. 2 u.o.u.i.ś.). Zarówno z raportu jak i dokonanej przez RDOŚ oceny wynika, że przedmiotowa inwestycja zarówno na etapie trwania prac inwestycyjnych oraz w zakresie eksploatacji elektrowni wiatrowej nie wpłynie znacząco na obszary Natura 2000;
- jeżeli z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika, że przedsięwzięcie może
spowodować nieosiągnięcie celów środowiskowych zawartych w planie gospodarowania wodami dorzecza (art. 81 ust. 3 u.o.u.i.ś.) - nie dotyczy rozpatrywanej sprawy;.
- jeżeli z przeprowadzonego postępowania wynikać będzie niemożliwe do zlikwidowania czy
zminimalizowania do poziomu dopuszczalnych emisji, negatywne oddziaływanie przedsięwzięcia na środowisko. Powyższa okoliczność nie zachodzi w przedmiotowej sprawie.
Z przywołanych wyżej uregulowań prawnych zawartych w u.o.u.i.ś. wynika, że ustawodawca określił precyzyjnie katalog okoliczności uzasadniających odmowę zgody na realizację przedsięwzięcia. W powyższych ramach nie mieści się planowane przedsięwzięcie, gdyż żadna z wymienionych wyżej okoliczności nie zachodzi w przedmiotowej sprawie, a to oznacza, że nie zaistniały warunki do odmowy wydania zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia.
Specyfika postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga, aby organ prowadzący postępowanie w sprawie dysponował specjalistycznymi informacjami z zakresu ochrony środowiska. W tym właśnie celu w art. 74 w u.o.u.i.ś. określono, jakie dokumenty i informacje winny zostać załączone do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zdaniem Kolegium, z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że inwestor składając wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanego przedsięwzięcia, wypełnił wymagania wynikające z art. 73 ust. 1 i 74 ust.1 pkt 2 i 3 u.o.u.i.ś.
Burmistrz wykazał w sposób logiczny i wyczerpujący, opierając się na danych zawartych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia, opiniach organów uzgadniających (PPIS i RDOŚ) oraz po uwzględnieniu uwarunkowań zawartych w art. 63 ust. 1 u.o.u.i.ś. potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko i postanowieniem z dnia 7 listopada 2013r. nałożył obowiązek przeprowadzenia powyższej oceny. W postanowieniu tym nałożył na inwestora obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, określając jednocześnie jakie zagadnienia należy w raporcie poddać szczegółowej analizie.
Przedłożony przez inwestora raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, będący kluczowym dowodem w sprawie administracyjnej i jednym z najważniejszych elementów postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, mającym ułatwić ustalenie wszystkich potencjalnych zagrożeń związanych z realizacją planowanego przedsięwzięcia, poddany został wnikliwej ocenie organu I instancji.
Burmistrz, po stwierdzeniu, że przedłożony raport zawiera braki nie pozwalające sformułować warunków środowiskowych, wezwał inwestora do ich uzupełnienia (pismo z dnia 18 czerwca 2014 r. i z dnia 28 lipca 2014 r.).
Po przeanalizowaniu wyjaśnień i uzupełnień uzyskanych od Inwestora organ I instancji uznał, że Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wraz z jego uzupełnieniami, zawiera niezbędne informacje do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie oraz w ocenie organu jest zgodny z wymogami stawianymi przez przepisy u.o.u.i.ś.
Znajdujący się w aktach sprawy raport wraz z uzupełnieniami Kolegium ocenia jako pełny i rzetelny, wyczerpujący i spójny, spełniający ustawowe wymagania, co do jego zawartości w rozumieniu dyspozycji art. 66 u.o.u.i.ś. Analiza raportu wskazuje, że na etapie eksploatacji przedsięwzięcia zostaną dotrzymane standardy jakości środowiska, a biorąc pod uwagę lokalizacje przedsięwzięcia poza terenami chronionymi akustycznie uznać można, że największy hałas docierający do najbliższych budynków mieszkalnych będzie niższy od poziomu 45 dB, dopuszczalnego dla pory nocy i od poziomu 55 dB, dopuszczalnego dla pory dnia. W granicach potencjalnej strefy oddziaływania akustycznego nie występują obecnie i nie są planowane żadne funkcje oraz obiekty podlegające ochronie przed hałasem - strefa obejmuje tylko tereny użytków rolnych. Na etapie eksploatacji elektrownia wiatrowa nie będzie wywierać szkodliwego wpływu na stan powietrza atmosferycznego w zakresie emisji pyłów i gazów w jej otoczeniu. Wartości graniczne zarówno dla pola elektrycznego, jak i magnetycznego nie zostaną przekroczone. Zawarty w raporcie zakres analizy oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko w poszczególnych fazach jego realizacji, jest szeroki i uwzględnia aspekty technologiczne, prawne, organizacyjne i logistyczne inwestycji.
Analiza treści raportu, wbrew twierdzeniom odwołujących, nie pozostawia wątpliwości, że realizacja przedsięwzięcia po zastosowaniu środków minimalizujących oddziaływanie na środowisko nie stworzy zagrożenia dla środowiska, nie pogorszy jego stanu na terenach przyległych, nie będzie oddziaływała negatywnie na środowisko, nie będzie negatywnie oddziaływać na ludzi, nie będzie wpływać negatywnie na obszary wchodzące w skład sieci Natura 2000.
Uzupełniony raport został przedstawiony do uzgodnienia RDOŚ i do zaopiniowania PPIS. Oba te organy wydały pozytywne uzgodnienia.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem po przeprowadzeniu szczegółowej analizy zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności przedłożonego Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, biorąc pod uwagę ocenę wpływu na środowisko przedmiotowego przedsięwzięcia podzielił stanowisko autorów i uznał, że realizacja przedsięwzięcia nie powinna wpływać na przekroczenie standardów jakości środowiska i negatywnie oddziaływać na zdrowie ludzi. Eksploatacja obiektu po zastosowaniu przez Inwestora zaleceń minimalizujących, szczegółowo opisanych w przedmiotowym raporcie, będzie zgodna z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu ochrony środowiska i nie powinna powodować przekroczeń dopuszczalnych norm oraz stwarzać zagrożenia dla zdrowia i życia okolicznej ludności.
W ocenie Kolegium, RDOŚ w Białymstoku szczegółowo określił oraz uzasadnił jakie działania winny być podjęte : przed rozpoczęciem przedsięwzięcia, sporządzania dokumentacji wymaganej do wydania decyzji budowlanej oraz na etapie jego realizacji i eksploatacji. Nadto określił jakie należy zrealizować działania dotyczące zapobiegania, ograniczenia oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Wskazane w postanowieniu warunki zostały uwzględnione w zaskarżonej decyzji. Kolegium podkreśla, że uzgodnienie środowiskowych uwarunkowań - w odróżnieniu od subiektywnej opinii nie mającej dla organu znaczenia wiążącego - wiąże organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Wiążący charakter uzgodnienia był wielokrotnie potwierdzony w orzeczeniach sądów administracyjnych (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 listopada 1999 r., IV SA 1512/1998).
W związku z powyższym Kolegium stwierdza, że kompetentne organy zaopiniowały pozytywnie inwestycję polegającą na budowie farmy wiatrowej FW Ciechanowiec o mocy do 6 MW wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Burmistrz, wydając zaskarżoną decyzję, prawidłowo uwzględnił wymogi zawarte we wskazanych powyżej postanowieniach, dotyczące zgodności planowanej inwestycji z koniecznością ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, wskazując w prawidłowy sposób wymagania dotyczące ochrony środowiska, które winny zostać uwzględnione w projekcie budowlanym. Postępowanie w przedmiocie zaskarżonej decyzji zostało przeprowadzone zgodnie z art. 79 ust. 1 u.o.u.i.ś.
W ocenie Kolegium organ I instancji, wbrew twierdzeniom odwołujących, wyczerpująco zbadał wszystkie okoliczności faktyczne związane z niniejszą sprawą oraz przeprowadził dowody służące ustaleniu stanu faktycznego zgodnie z zasadami prawdy obiektywnej (art. 7 i 77 k.p.a.) oraz zasadą pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 k.p.a.).
W przedmiotowej sprawie organ, wypełniając obowiązek zapewnienia społeczeństwu udziału w postępowaniu informował w drodze obwieszczenia o prowadzonym postępowaniu oraz możliwości zapoznania się z raportem i jego uzupełnieniami zakreślając jednocześnie termin 21 dniowy na składanie wniosków i uwag. W wyznaczonym terminie do organu nie wpłynęło ani jedno pismo, uwaga lub wniosek w związku z planowanym przedsięwzięciem.
W ocenie Kolegium decyzja Burmistrza Ciechanowca Nr RI.6220.9.2011 z dnia 15 maja 2015 r o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia spełnia wszystkie wymogi ustawowe wynikające zarówno z art. 107 k.p.a., jak i z art. 82 ust. 1 oraz art. 85 u.o.u.i.ś. Przede wszystkim zawiera informacje o uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1 u.o.u.i.ś., z wyjątkiem tych, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. W treść decyzji wkomponowane zostały warunki i wymogi wynikające z raportu, postanowienia uzgadniającego i opiniującego przedsięwzięcie. Uzasadnienie decyzji informuje o przeprowadzonym postępowaniu z udziałem społeczeństwa oraz o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa. Sposób uzasadnienia decyzji w pełni odpowiada wymogom wynikającym z art. 85 ust. 2 u.o.u.i.ś.
Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu Kolegium wskazuje :
- Ustawodawca w art. 82 ust.1. u.o.u.i.ś. zobligował organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawaną po przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, do określenia w niej przede wszystkim rodzaju i miejsca realizacji przedsięwzięcia, warunków wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, a także wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w wymaganej dokumentacji, a zwłaszcza w projekcie budowlanym. W ocenie Kolegium zaskarżona decyzja odpowiada wymogom powyższego przepisu - organ I instancji szczegółowo określił rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich. Wskazał, że odległość posadowienia elektrowni wiatrowych od zabudowy mieszkaniowej lub innej przeznaczonej na pobyt stały ludzi nie może być mniejsza niż 634 m, jak również zawarł wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym. Stwierdził, że w przypadku wnioskowanego przedsięwzięcia nie występuje ryzyko poważnych awarii przemysłowych, nie istnieje konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania, a także potrzeba przeprowadzenia postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę. Organ I instancji nałożył obowiązek zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w nw. zakresie: emisji hałasu generowanego przez elektrownię wiatrową w stosunku do najbliższej zabudowy, awifauny i chiropterofauny. Stwierdził ponadto, że nie ma potrzeby przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania na środowisko w ramach postępowania o wydanie decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 u.o.u.i.ś. Nałożył natomiast obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej w zakresie oddziaływania akustycznego. W sprawie przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, organ I instancji, podobnie jak RDOŚ w Białymstoku zasadnie nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia takiej oceny, gdyż informacje zawarte w raporcie są wystarczające do tego, aby móc ocenić rodzaj, skalę i charakter przedsięwzięcia oraz jego wpływ na środowisko, a także warunków środowiskowych jego realizacji.
W pkt 12.2.Raportu (str.96) wskazano, z czym zgadza się skład orzekający, że występowanie oddziaływań skumulowanych jest bezpośrednio związane z pojawieniem się w środowisku nowego rodzaju oddziaływania, spowodowanego nakładaniem się dwóch lub więcej innych oddziaływań. W przypadku oddziaływań skumulowanych dla elektrowni wiatrowych należy rozpatrywać wpływ inwestycji na klimat akustyczny. Analiza hałasowa dla efektu skumulowanego Farmy Wiatrowej Ciechanowiec oraz okolicznych planowanych elektrowni : w obrębie Antonin. na działce nr 75 (o mocy do 2MW) oraz w obrębie Ciechanowiec, na działkach nr 710 i 756 (o mocy do 2.5MW) jednoznacznie wykazała, że sąsiedztwo planowanej elektrowni w Antoninie i Ciechanowcu nie będzie powodowało przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Mając na uwadze powyższy przepis, oraz ustalenia zawarte w Raporcie zarzut naruszenie przepisów art. 82 ust 1 pkt 4 i art. 82 ust 2 pkt 1 oraz art. 63 ust 1 pkt 1 lit b u.o.u.i.ś. Kolegium uznaje za chybiony - wskazujący na niedokładne zapoznanie się odwołujących z Raportem. W tym względzie należy wskazać, że odwołujący nie przedstawili żadnych dowodów przemawiających za koniecznością ponowienia przeprowadzonych w toku zakończonego postępowania badań.
· Nie może także odnieść skutku zarzut naruszenia art. 10 § 1 k.p.a. i art. 61 § 4 k.p.a. w zw. z art. 74 ust 3 u.o.u.i.ś. i w zw. z art. 49 kpa, polegający na niezawiadomieniu prawidłowo wszystkich stron o wszczęciu postępowania w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 74 ust. 3 u.o.u.i.ś, jeżeli liczba stron postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przekracza 20 (a taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie), stosuje się przepis art. 49 k.p.a. Przepis ten stanowi, że strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, jeżeli przepis szczególny tak stanowi, w tych przypadkach zawiadomienie bądź doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia. Jeśli zawiadamianie stron o wydanych decyzjach i innych czynnościach organu odbywa sie poprzez wywieszenie na tablicach ogłoszeń w sołectwach, urzędu gminy czy umieszczenie na stronie internetowej tego urzędu, lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób, to zgodnie z art. 49 k.p.a. takie działanie organu jest legalne, a doręczenia stronom dokonane w powyższy sposób są skuteczne. Analiza przez Kolegium akt postępowania administracyjnego wskazała, że spełnione zostały przesłanki zawarte w przepisie przewidującym ten sposób doręczenia i informowania społeczeństwa. Organ I instancji informował strony o postępowaniu na każdym jego etapie poprzez wywieszanie obwieszczeń na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu, na tablicach ogłoszeń w miejscowościach Winna-Wypychy i Ciechanowczyk oraz zamieszczanie ich w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu. W celu wywieszenia obwieszczeń na tablicach ogłoszeń w ww. sołectwach, przekazywano je sołtysom sołectw Winna- Wypychy i Ciechanowczyk. Do momentu zamontowania tablicy ogłoszeń w miejscowości Ciechanowczyk, sołtys wsi Ciechanowczyk, był zobligowany do przekazania informacji, zawartych w przekazanym sołtysom obwieszczeniu, mieszkańcom w taki sposób, w jaki dotychczas informował mieszkańców sołectwa o sprawach istotnych dla gminy i sołectwa (pismo z dnia13.09.2013r.). Nadto udział społeczeństwa, został zapewniony poprzez informacje zamieszczone w obwieszczeniach umieszczonych na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu, na tablicach ogłoszeń w miejscowościach Winna-Wypychy i Ciechanowczyk oraz zamieszczeniu obwieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Ciechanowcu, a także poprzez wywieszenie obwieszczenia w miejscach realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. W związku z powyższym należy sie zgodzić z samooceną organu I instancji, iż dołożył wszelkich starań w celu skutecznego poinformowania zarówno stron postępowania o planowanej inwestycji i prowadzonym postępowaniu, jak i ogółu społeczeństwa o prowadzonym postępowaniu z udziałem społeczeństwa. Do akt sprawy załączono wypisy z ewidencji gruntów ze wskazaniem nr działek oraz ich właścicieli będących stronami postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia środowiskowych uwarunkowań. Nie ulega zatem wątpliwości, że liczba stron postępowania przekracza 20 osób i w sprawie miał zastosowanie art. 49 k.p.a. w związku z art. 74 ust. 3 u.o.u.i.ś.
- Nie znajduje uzasadnienia zarzut naruszenia art. 42 u.o.u.i.ś. poprzez brak odniesienia się do wszystkich uwag i wniosków stron postępowania składanych w ramach niniejszego postępowania z dwóch powodów.
Po pierwsze, w trakcie ponownego rozpatrywania wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wnioskodawca przedłożył nowy raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, który został uzgodniony i zaopiniowany przez organy współdziałające (RDOŚ w Białymstoku i PPIS w Wysokiem Mazowieckiem). Skoro w trakcie toczącego się postępowania nie wpłynęły żadne uwagi czy zastrzeżenia odnoszące się do ww. raportu i toczącego się postępowania, to nie można formułować zarzutów dotyczących braku odniesienia się do wszystkich uwag i wniosków stron postępowania.
Po drugie, w aktach sprawy brak pełnomocnictwa udzielonego odwołującym przez Fundację "Czysta Energia" do działania w jej imieniu i na jej rzecz. Ubocznie Kolegium wskazuje, że skoro Fundacja "Czysta Energia" przedstawiła swoje uwagi i zastrzeżenia do pierwotnego Raportu, które zostały uwzględnione w ponownie sporządzonym Raporcie, do którego nie wniosła żadnych zastrzeżeń, to czynienie z tego tytułu zarzutów organowi I instancji, a nie Fundacji wydaje się co najmniej dziwne. Nadto w ocenie odwołujących ,,analiza nowego raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko pokazuje, że duża cześć wniosków i zarzutów zawartych w piśmie Fundacji pozostaje aktualna". Brak wskazania, które to wnioski i zarzuty zawarte w piśmie Fundacji pozostają aktualna, uniemożliwia Kolegium ustosunkowanie się do powyższych zarzutów.
· Za chybiony Kolegium uznało również zarzut naruszenia art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a. poprzez brak wszechstronnego zgromadzenia materiału dowodowego, polegający zwłaszcza na nieprzeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia zasięgu oddziaływania projektowanych farm wiatrowych na ludzi, ich wpływu na ludzkie zdrowie i samopoczucie oraz oparciu się w tej kwestii jedynie na ekspertyzie Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN wydanej w odmiennym stanie faktycznym.
W ocenie Kolegium organ I instancji zasadnie uznał, że nie zachodziła konieczność wykonania opinii biegłego z zakresu energetyki i środowiska, na okoliczność ustalenia zasięgu oddziaływania projektowanych farm wiatrowych na ludzi, ich wpływu na ludzkie zdrowie i samopoczucie, gdyż przedłożony przez Inwestora raport spełnia oczekiwania odwołujących. Autorzy Raportu w pkt 8.3.15 (str 83-88) szczegółowo omówili, na podstawie wykonanych i załączonych szczegółowych analiz (nie dostrzeżonych zapewne przez odwołujących), oddziaływanie na zdrowie i warunki życia ludzi : hałasu, w tym infradźwięków, efektu migotania cienia, efektu stroboskopowego, promieniowania elektromagnetycznego i stwierdzili, że oddziaływania te będą poniżej dopuszczalnych norm. Niewątpliwie przywołany raport oddziaływania inwestycji na środowisko, sporządzany na użytek postępowania wiążącego się z realizacją wnioskowanej inwestycji, jest dowodem w sprawie administracyjnej przedkładanym przez inwestora. Inne podmioty uczestniczące w postępowaniu jako strony lub na prawach strony mają, wynikającą z przepisów o postępowaniu dowodowym w administracji, normowanym przepisami k.p.a., możliwość zgłoszenia wniosków dowodowych zmierzających do podważenia miarodajności tego dowodu, np. w postaci opinii sporządzonej przez inną osobę posiadającą odpowiednią wiedzę (por. wyrok NSA z dnia 23 lutego 2007 r., II OSK 363/06, publ. w CBOIS). Skoro odwołujący mogli lecz nie skorzystali z możliwości przedłożenia na poparcie swojego stanowiska opinii osoby o wiadomościach specjalnych, to nie powinni oczekiwać, że jedynie w oparciu o ich subiektywne stanowisko organ I instancji lub Kolegium zakwestionuje raport i jego wnioski.
Kolegium końcowo wskazuje, że zarzucane przez odwołujących naruszenie przepisów postępowania stanowi podstawę do uwzględnienia odwołania od decyzji, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Konieczne jest zatem wykazanie, że w wyniku naruszenia przepisów postępowania w sprawie zaistniała hipotetyczna możliwość odmiennego rozstrzygnięcia sprawy. Strona skarżąca zarzucając organowi I instancji orzekającemu w sprawie naruszenie: art. 7 k.p.a., art. 10 § 1 k.p.a., art. 49 kpa, art. 61 § 4 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a. takiego prawdopodobieństwa odmiennego rozstrzygnięcia sprawy nie wykazała.
Powyższa analiza akt sprawy pozwala Kolegium stwierdzić, że postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wnioskowanego przedsięwzięcia było przeprowadzone zgodnie z przepisami u.o.u.i.ś. a treść podjętej decyzji jest zgodna z materialnoprawnymi przepisami regulującymi kwestie środowiskowych wymagań dla tego typu przedsięwzięcia.
Biorąc powyższe pod uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, że skarżona decyzja jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, dlatego orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Stronie służy prawo zaskarżenia niniejszej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, w terminie 30 dni od daty jej otrzymania. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie:
- Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
Otrzymują na adresy z akt sprawy:
1. adw. Jerzy Paśko – pełnomocnik Anny i Krzysztofa Kamińskich
2. Andrzej Karczewski
3. Burmistrz Ciechanowca
Ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
