DECYZJA SKO. 412/60/2014 z dnia 7 stycznia 2015 r.
Łomża, dnia 7 stycznia 2015 r.
SKO. 412/60/2014
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U., z 2013 r., poz. 267 z póź. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
Przewodniczący – Urszula Kurządkowska (spr.)
Członkowie Karolina Modzelewska
Anna Magdalena Zawadzka
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 7 stycznia 2015 r. wniosku Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie ul. Nagodziców 16/8 o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. uchylającą w całości decyzję Burmistrza Czyżewa nr RG.6220.EW.13-7.12/13 z dnia 10 kwietnia 2013 r. (sprostowaną postanowieniem Burmistrza Czyżewa nr RG.6220.13.12/8.13 z dnia 24 kwietnia 2013 r.) i odmawiającą wydania Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Czyżew Siedliska, gm. Czyżew, na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 51/3, o d m a w i a uchylenia decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r., gdyż nie zostały spełnione przesłanki wznowienia określone w art. 145 § 1 pkt 5, pkt 7 i pkt 8 KPA.
U Z A S A D N I E N I E
Wnioskiem z dnia 12 listopada 2014 r. Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży o wznowienie postępowania zakończonego jego ostateczną decyzją nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. uchylającą w całości decyzję Burmistrza Czyżewa nr RG.6220.EW.13-7.12/13 z dnia 10 kwietnia 2013 r. (sprostowaną postanowieniem Burmistrza Czyżewa nr RG.6220.13.12/8.13 z dnia 24 kwietnia 2013 r.) i odmawiającą wydania Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Czyżew Siedliska, gm. Czyżew, na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 51/3. Wniosek oparto na podstawach wznowienia postępowania określonych w art. 145 § 1 punkty 5; 7 i 8 KPA, wskazując w jego uzasadnieniu, że:
· powodem uchylenia decyzji nr RG.6220.EW.13-7.12/13 z dnia 10 kwietnia 2013 r. (sprostowanej postanowieniem Burmistrza Czyżewa nr RG. 6220.13.12/8.13 z dnia 24 kwietnia 2013 r.), którą Burmistrz Czyżewa ustalił Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie środowiskowe uwarunkowania dla inwestycji polegającej na budowie turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW w miejscowości Czyżew Siedliska, gm. Czyżew działka nr 51/3, była niezgodność lokalizacji z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania gminy Czyżew,
· w dniu 16 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, sygn. akt II SA/Bk 616/14, stwierdził nieważność Uchwały Rady Miejskiej w Czyżewie XXVII/195/13 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
· WSA w Białymstoku stwierdził, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku,
w tej sytuacji stan faktyczny na podstawie, którego przyjęto ustalenia w odmownej decyzji okazał się odmienny od istniejącego w dniu wydania, co uzasadnia żądanie wznowienia postępowania oraz uchylenia decyzji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży rozpatrując wniosek stwierdziło, że strona spełniła warunki do wznowienia postępowania wynikające z przepisu art. 148 § 1 KPA, dlatego postanowieniem nr SKO. 412/60/2014 z dnia 10 grudnia 2014 r. wznowiło postępowanie w sprawie zakończonej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. Postanowienie o wznowieniu postępowania, stosownie do art. 149 § 2 KPA, stanowi podstawę do przeprowadzenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży postępowania, co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.
W wyniku przeprowadzonego postępowania, co do przyczyn wznowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży stwierdziło, że okoliczność podniesiona przez stronę w uzasadnieniu wniosku o wznowienie postępowania w tej sprawie tj. stwierdzenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 16 października 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 616/14 nieważności Uchwały nr XXVII/195/13 Rady Miejskiej w Czyżewie z dnia 25 kwietnia 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew – część 1, nie daje podstawy do uchylenia decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r., w oparciu o art. 145 § 1 pkt 5; pkt 7 i pkt 8 KPA.
I. Z treści przepisu art. 145 § 1 pkt 5 KPA wynika, że w sprawie zakończonej
ostateczną decyzją wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję. Wznowienie postępowania na podstawie tego przepisu jest możliwie, jeśli łącznie zostaną spełnione wynikające z niego trzy przesłanki tj.:
1) okoliczności lub dowody powoływane przez stronę muszą być nowe i istotne dla sprawy,
2) muszą one istnieć w dniu wydania decyzji,
3) muszą być nieznane organowi, który wydał decyzję.
Stwierdzenie nieważności Uchwały nr XXVII/195/13 Rady Miejskiej w Czyżewie z dnia 25 kwietnia 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew – część 1, dokonane wyrokiem z dnia 16 października 2014 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, w sprawie sygn. akt II SA/Bk 616/14, jest niewątpliwie okolicznością nową i istotną dla sprawy zakończonej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. Niemniej okoliczność ta nie istniała w dacie wydania decyzji nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r., gdyż wyrok WSA w Białymstoku został wydany w dniu 16 października 2014 r. (czyli po upływie 16 miesięcy od daty wydania decyzji), co powoduje nie spełnienie drugiej z ww. przesłanek. Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium stwierdziło, że nie zostały spełnione łącznie przesłanki określone w przepisie art. 145 § 1 pkt 5 KPA, zatem nie jest spełniona pierwsza z przywołanych przez Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie podstaw wznowieniowych.
II. Z treści przepisu art. 145 § 1 pkt 7 KPA wynika, że w sprawie zakończonej
ostateczną decyzją wznawia się postępowanie, jeśli zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2). W punkcie tym nawiązuje się do art. 100 § 2 KPA, kiedy (w sytuacji, gdy zawieszenie postępowania mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważną szkodę dla interesu społecznego) organ załatwia sprawę, rozstrzygając zagadnienie wstępne we własnym zakresie. Zgodnie z art. 100 KPA organ administracji publicznej, który zawiesił postępowanie z przyczyny określonej w art. 97 § 1 pkt 4, wystąpi równocześnie do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo wezwie stronę do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu (§ 1). Jeżeli zawieszenie postępowania z przyczyny określonej w art. 97 § 1 pkt 4 mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważną szkodę dla interesu społecznego, organ administracji publicznej załatwi sprawę, rozstrzygając zagadnienie wstępne we własnym zakresie (§ 2). Przepis § 2 stosuje się także wówczas, gdy strona mimo wezwania (§ 1) nie wystąpiła o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo gdy zawieszenie postępowania mogłoby spowodować niepowetowaną szkodę dla strony. W tym ostatnim przypadku organ może uzależnić załatwienie sprawy od złożenia przez stronę stosownego zabezpieczenia (§ 3).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży stwierdziło, że w sprawie zakończonej decyzją nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. nie zachodziła potrzeba rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, zatem nie było podstaw do stosowania zawieszenia postępowania, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 4 KPA. Skoro tak, to nie miał również zastosowania przepis art. 100 § 2 i § 3 KPA (którego treść zacytowano powyżej). W związku z tym uprawnione jest twierdzenie, że wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 października 2014 r., wydany w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 616/14, nie stanowi rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 145 § 1 pkt 7 KPA, dlatego przepis ten nie może być przesłanką do wznowienia postępowania zakończonego decyzją nr SKO. 412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. Fakt ten powoduje to, że nie jest spełniona druga z przywołanych przez Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie podstaw wznowieniowych.
III. Z treści przepisu art. 145 § 1 pkt 8 KPA wynika, że w sprawie zakończonej
ostateczną decyzją wznawia się postępowanie, jeżeli decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione. Powołując się na tę podstawę wznowieniową Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie wskazała, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 16 października 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 616/14 unieważnił Uchwałę nr XXVII/195/13 Rady Miejskiej w Czyżewie z dnia 25 kwietnia 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew – część 1 i w tej sytuacji stan faktyczny na podstawie, którego przyjęto ustalenia w odmownej decyzji (nr SKO.412/14/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r.) okazał się odmienny od istniejącego w dniu wydania decyzji. Na wstępie należy zauważyć, że przepis art. 145 § 1 pkt 8 KPA odnosi się do takich aktów jak "decyzja lub orzeczenie sądu", a zatem nie może mieć zastosowania w sytuacji, gdy dochodzi do stwierdzenia nieważności aktu prawa powszechnie obowiązującego, jakim jest uchwała rady gminy (por. wyrok WSA w Warszawie z 21 listopada 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 816/13, opubl. LEX nr 1408033) i Kolegium podziela stanowisko zawarte w cytowanym wyroku. Poza tym w Uchwale I OPS 2/12 z dnia 13 listopada 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie (ONSA WSA 2013, nr 1, poz. 1), rozstrzygając zagadnienie prawne zgłoszone przez Prezesa NSA "Czy stwierdzenie nieważności decyzji, na której oparto inną decyzję zależną, jest podstawą stwierdzenia nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, czy też stanowi przesłankę do wznowienia postępowania w oparciu art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a.?" wskazał, że: "Stwierdzenie nieważności decyzji, w oparciu o którą wydano inną przedmiotowo zależną decyzję, może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji zależnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, a nie do wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a.". W uzasadnieniu Uchwały I OPS 2/12 podkreślono konsekwencje dwóch trybów nadzwyczajnych: sankcji wzruszalności i nieważności. Zauważono, że "dążąc do wzmocnienia gwarancji praworządności w działaniu administracji publicznej przez wprowadzenie instytucji stwierdzenia nieważności decyzji i pozostawiając w niezmienionym brzmieniu przesłankę wznowienia postępowania (poprzednio art. 127 § 1 pkt 7 k.p.a., a aktualnie art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a.), wyłączono z podstaw wznowienia sytuację, gdy decyzja, w oparciu o którą wydano decyzję zależną, okazała się nieważna i stwierdzono jej nieważność, albowiem taka sytuacja może podlegać rozpatrzeniu jedynie w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji zależnej, a nie w postępowaniu o wznowienie postępowania zakończonego decyzją zależną".
Biorąc powyższe pod uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, że nie jest spełniona również trzecia z powołanych przez Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie podstaw wznowieniowych, dlatego na mocy art. 151 § 1 pkt 1 KPA orzekło jak w sentencji.
Pouczenie:
Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia może zwrócić się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wniosek składa się bezpośrednio w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Łomży, w terminie 14 dni od daty otrzymania niniejszej decyzji.
Przewodniczący – Urszula Kurządkowska (spr.)
Członkowie Karolina Modzelewska
Anna Magdalena Zawadzka
Otrzymują:
1. Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
2. Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne
Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu
Krzeczkowo Mianowskie 27, 18-220 Czyżew
3. Fundacja Myśli Ekologicznej
ul. Halicka 9, 31-36 Kraków,
4. Burmistrz Czyżewa
5. pozostałe strony przez ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
