DECYZJA SKO.412/26/2014 z dnia 20 maja 2014 r.
SKO.412/26/2014 Łomża, dnia 20 maja 2014 r.
D e c y z j a
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm./ oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz.267 ze zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym :
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie : - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 20 maja 2014 r. odwołania Wikar Sp. z o.o. ul. Nagodziców 16/8, 03-188 Warszawa od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 14 kwietnia 2014r., znak: RG. 6220.6.12/2014 odmawiającej ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianego do realizacji w miejscowości Rosochate Kościelne, gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1207,
utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 30 stycznia 2012 r. Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dalej w skrócie ,,Spółka”, wystąpiła do Burmistrza Czyżewa, dalej ,,Burmistrz” lub ,,organ I instancji”, o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianego do realizacji w miejscowości Rosochate Kościelne, gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1207.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Burmistrz Czyżewa wydawał decyzję odmawiającą Spółce ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla planowanego przedsięwzięcia (decyzja z dnia 23 kwietnia 2012 r.). Jednakże na skutek wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia (decyzja z dnia 05.06.2012r.).
Ponownie sprawę rozpatrując Burmistrz Czyżewa decyzją z dnia 10 kwietnia 2013 r. znak RG. 6220.6.12/13 ustalił środowiskowe uwarunkowania dla wnioskowanego przedsięwzięcia.
Kolegium po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu z siedzibą w Krzeczkowie Mianowskim oraz Fundacji Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie, uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i ustaliło środowiskowe uwarunkowania dla wnioskowanego przedsięwzięcia (dec. z dnia 4 czerwca 2013 r. nr SKO.412/15/2012).
Powyższa decyzja Kolegium stała się przedmiotem skargi Fundacji Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, dalej w skrócie ,,WSA w Białymstoku”, uwzględniając skargę wyrokiem z dnia 14 listopada 2013 r. (sygn. akt II SA/Bk 611/13), uchylił zaskarżoną decyzję Kolegium oraz wyeliminował z obrotu prawnego również decyzję pierwszoinstancyjną. WSA w Białymstoku stwierdził, że Kolegium w swojej ocenie w ogóle nie uwzględniło okoliczności uchwalenia przez Radę Miejską w Czyżewie w dniu 25 kwietnia 2013 r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Czyżew (wejście w życie w dniu 1 czerwca 2013 r.) oraz w ogóle nie oceniło wpływu treści planu na możliwość wydania decyzji zawnioskowanej przez inwestora. Wobec powyższego zobligowało organy, w ponownie prowadzonym postępowaniu, do uwzględnienia regulacji art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dalej w skrócie ,, u.i.o.ś.” oraz przeprowadzenia oceny możliwości wydania decyzji środowiskowej w sprawie niniejszej. W szczególności organ dokona analizy konkretnych rozwiązań inwestycyjnych w kontekście regulacji § 12 ust. 2 i 3 planu miejscowego z dnia 25 kwietnia 2013 r., zaś uzasadnienie własnej decyzji sporządzi zgodnie z wymaganiami przepisu art. 107 § 3 k.p.a.
Burmistrza Czyżewa, na podstawie art. 71 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 80 ust. 1, art. 82 i 85 ust. 2 pkt 2 u.i.o.ś., § 3 ust. 1 pkt 6 b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397), dalej rozporządzenie, oraz art. 104 i art. 107 k.p.a. po raz kolejny odmówił ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla wnioskowanej inwestycji.
W uzasadnieniu decyzji z dnia 14 kwietnia 2014r organ I instancji wskazał, że planowane do realizacji przedsięwzięcie, zgodnie z danymi zawartymi w Karcie informacyjnej przedsięwzięcia, nie wpisuje się w ustalenia Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew - część l, uchwalonego przez Radę Miejską w Czyżewie uchwałą Nr XXVIIll95113 z dnia 25 kwietnia 2013 r. Dla określonego przez Spółkę obszaru inwestycji wraz z granicami przedstawionymi na przedłożonej, organowi I instancji w dniu 3 lutego 2012 r., mapie ewidencyjnej działki nr 1207, położonej w obrębie Rosochate Kościelne, plan nie przewiduje przeznaczenia terenów wymienionej działki na wskazany we wniosku inwestora cel, tj. cel związany z prowadzeniem działalności polegającej na produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (energii wiatrowej).
Odwołanie od powyższej decyzji organu I instancji - dochowując ustawowego terminu - wniosła Spółka zarzucając Burmistrzowi wydanie decyzji z naruszeniem obowiązujących przepisów, w tym art. 80 ust.2 u.i.o.ś. Mając powyższe na uwadze wniosła o:
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez
wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
ewentualnie
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego
rozpatrzenia organowi I instancji.
W ocenie Spółki działka nr 1207 na której planowana jest realizacja przedsięwzięcia znajduje się częściowo w strefie obowiązywania planu zagospodarowania przestrzennego, a częściowo poza tą strefą. Wskazana przez wnioskodawcę lokalizacja turbiny wiatrowej znajduje się na pograniczu obu stref. Ponieważ linie rozgraniczające obie strefy nie zostały poprowadzone po liniach działek lecz je poprzecinały w nieregularny sposób. Z uwagi, iż w art. 74 ust. 1 pkt 2 u.i.o.ś. nie zawarto wprost wymagania wskazania przez inwestora konkretnego miejsca lokalizacji inwestycji w konkretnym punkcie w terenie, zaś z treści art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. ,,a" u.i.o.ś. wynika obowiązek określenia w decyzji środowiskowej jedynie rodzaju i miejsca lokalizacji inwestycji - bez wskazania konkretnego punktu lokalizacji, to nie jest oczywiste stwierdzenie organu I instancji, iż wskazana lokalizacja jest niezgodna z planem zagospodarowania przestrzennego
W ocenie Spółki przesunięcie lokalizacji turbiny wiatrowej o kilka metrów w kierunku zachodnim działki, do strefy dla której nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest możliwe, a przy tym korzystne dla ludzi i środowiska.
Spółka ubocznie wskazała, że w dniu 10 kwietnia 2014r. wystąpiła do organu I instancji z wnioskiem o zmianę parametrów turbiny, na który otrzymała odpowiedź w dniu 23 kwietnia 2014r. a więc po wydaniu decyzji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po rozpatrzeniu odwołania, mając na względzie następujące okoliczności faktyczne i prawne, zważyło co następuje:
Na wstępie Kolegium uznało za celowe wskazanie, że ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko w przepisach art. 59-87 określa procedurę wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, której podstawy materialne, procesowe i kompetencyjne regulują przepisy art. 71-87. Zatem zasady i tryb postępowania w sprawach ocen oddziaływania na środowisko reguluje u.i.o.ś wraz z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r.
Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, o jakiej mowa w art. 80 ust. 2 u.i.o.ś. można wydać tylko wówczas, gdy organ wcześniej ustali, że planowane przedsięwzięcie zalicza się do przedsięwzięć, o jakich mowa w art. 59 tej ustawy. Dopiero wówczas możliwe jest wydanie w tym przedmiocie decyzji merytorycznie rozstrzygającej sprawę: pozytywnej, a więc ustalającej środowiskowe uwarunkowania, bądź negatywnej - odmawiającej wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z uwagi na niezgodność planowanego przedsięwzięcia z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzja odmawiająca wydania decyzji na podstawie art. 80 ust. 2 u.i.o.ś zakłada bowiem, jako przesłankę jej wydania, ustalenie, że przedsięwzięcie zalicza się do tych, o jakich mowa w art. 59 tej ustawy. |
W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, iż planowana inwestycja, wyszczególniona w § 3 ust. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia, stanowi inwestycję, o jakiej mowa w art. 59 ust. 1 pkt. 2 u.i.o.ś., a więc jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.
Decyzja o odmowie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia może być wydana jedynie w przypadkach określonych w ustawie. Są nimi :
- niezgodność lokalizacji przedsięwzięcia z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego (art. 80 ust. 2 u.i.o.ś);
- odmowa uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia przez organ współdziałający
(art. 80 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 77 ust. 1 u.i.o.ś),
- brak zgody wnioskodawcy na realizację przedsięwzięcia w innym wariancie proponowanym przez wnioskodawcę, w sytuacji, gdy organ skorzysta z możliwości określonej w art. 81 ust. 1 u.i.o.ś (art. 81 ust. 1 u.i.o.ś),
- wykazaniu znaczącego negatywnego oddziaływania na obszar Natura 2000 przy jednoczesnym braku spełnienia przesłanek z art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (art. 81 ust. 2 u.i.o.ś.),
- wykazaniu, że przedsięwzięcie może spowodować nieosiągnięcie celów środowiskowych zawartych w planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, przy jednoczesnym braku spełnienia przesłanek z art. 38j ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (art. 81 ust. 3 u.i.o.ś.).
W związku z powyższymi uwarunkowaniami organ jest obowiązany do określenia środowiskowych uwarunkowań jedynie wówczas gdy żadna z wymienionych wyżej okoliczności nie zachodzi. Jeżeli natomiast plan miejscowy nie przewiduje przeznaczenia terenu pod określone przedsięwzięcie, to organ ma obowiązek, wobec braku zgodności przedsięwzięcia z planem wydać decyzję odmowną, bez dalszego badania rzeczywistego wpływu planowanej działalności na środowisko, gdyż zgodność lokalizacji planowanego przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest w świetle art. 80 ust. 2 u.i.o.ś. kryterium podstawowym oceny zamierzeń strony ubiegającej się o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Poza sporem jest fakt, iż Rada Miejska w Czyżewie uchwałą Nr XXVII/195/13 z dnia 25 kwietnia 2013 r. (opublikowaną w Dz. Urz. Woj. Podl, z dnia 17 maja 2013 r. pod pozycją 2231) uchwaliła ,,Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew - część l”, dalej ,,m.p.z.p. gminy Czyżew”, który wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2013 r.
Uchwalenie m.p.z.p. gminy Czyżew, w świetle przepisu art. 80 ust. 2 u.i.o.ś., obliguje Kolegium do oceny czy lokalizacja wnioskowanego przedsięwzięcia jest zgodna z obowiązującym (od 1 czerwca 2013 r.] planem.
W części opisowej planu, dotyczącej zasadom ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, zawarto dwie regulacje związane z przedmiotową sprawą.
W pierwszej z nich – wprowadzono zakaz lokalizacji źródeł wytwarzania energii odnawialnej o mocy przekraczającej 100 kW na wszystkich terenach objętych planem (§ 12 ust, 3 planu). Tymczasem Spółka zamierza wybudować na działce nr 1207 położonej w miejscowości Rosochate Kościelne gm. Czyżew turbinę wiatrową o mocy 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przekraczającej moc ustaloną w przywołanym wyżej zapisie planu,
W drugiej –ustalono strefy ochronne od źródeł wytwarzania energii odnawialnej o mocy przekraczającej 100 kW, zlokalizowanych poza obszarem planu, w granicach których to stref musi się zamknąć zasięg oddziaływań źródeł wytwarzania energii odnawialnej o mocy przekraczającej 100kW zlokalizowanych poza obszarem niniejszego planu, w tym oddziaływań akustycznych od elektrowni wiatrowych (§ 12 ust, 2 planu).
W ustaleniach szczegółowych (dział III, rozdział 7) w§ 26 ust.1 dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem terenu R-1 wprowadzono zakaz :
- realizacji zabudowy, urządzeń i budowli rolniczych oraz źródeł wytwarzania energii odnawialnej (pkt 2a),
- tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów (pkt 2b)
- dopuszczono realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej za wyjątkiem elektrowni wiatrowych (pkt 2c),
- ustalono minimalna powierzchnia biologicznie czynna - 100% z wyjątkiem powierzchni związanych z utwardzeniem dróg wewnętrznych (pkt 2e).
Kolegium, porównując treści wniosku inwestora i wskazanej w nim lokalizacji turbiny wiatrowej na działce nr 1207 w miejscowości Rosochate Kościelne z wyrysem z m.p.z.p. gminy Czyżew stwierdza, że wschodnia i środkowa część działki nr 1207 (na powierzchni ok. 16660 m2) położona jest na obszarze oznaczonym symbolem R-l tereny rolne, zaś zachodnia część działki (na powierzchni ok. 7000m2) położona jest poza terenem funkcjonalnym R-l. Zarówno turbina jak i GPZ zlokalizowane są na obszarze oznaczonym symbolem R-l, ok. 250 -255 m na wschód od jego granic. W związku z tym zgodnie z zakazami zawartymi w cytowanym wyżej § 26 ust. 1 części szczegółowej planu, na działce tej nie może być zlokalizowana elektrownia wiatrowa.
Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium stwierdza, ze lokalizacja przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianego do realizacji w miejscowości Rosochate Kościelne, gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1207, jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Czyżew - część 1 zatwierdzonego przez Radę Miejskiej w Czyżewie Uchwałą nr XXVIl/195/13 z dnia 25 kwietnia 2013 r.
WSA w Białymstoku w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 listopada 2013 r w sprawie II SA/Bk 611/13 wskazał, że ,, co prawda działka nr 1207 nie została w całości objęta zakazem lokalizacji źródeł energii odnawialnej o mocy przekraczającej 100 kW, ale celem postępowania środowiskowego jest odpowiedź na pytanie, czy możliwa jest realizacja określonego obiektu w konkretnym miejscu wskazanym przez inwestora, a nie w jakimkolwiek miejscu na działce inwestycyjnej. Nie można zapominać, że decyzja środowiskowa jest wydawana m.in. przed decyzją o pozwoleniu na budowę, której rozwiązania są uwarunkowane ustaleniami środowiskowymi. Jeśli zatem inwestor wskazuje na konkretną lokalizację inwestycji (miejsce lub punkt na konkretnej działce) i dla takiej lokalizacji sporządzany jest raport oraz uzyskiwane są uzgodnienia (uwzględniające m.in. odległości od siedzib ludzkich, korytarze migracji ptaków, oddziaływania akustyczne, budowę podłoża gruntowego itd.), to nie można przejść nad tym do porządku dziennego i ocenić, że również dla innego miejsca na danej działce lokalizacja jest możliwa, a zatem ze względu na tę inną możliwość lokalizacji (ale niewymienioną we wniosku inwestora) decyzja środowiskowa powinna być wydana. Co prawda w art. 74 ust. 1 pkt 2 ustawy nie zawarto wprost wymagania wskazania przez inwestora konkretnego miejsca lokalizacji inwestycji (punktu w terenie), a jedynie sformułowano obowiązek załączenia mapy ewidencyjnej obejmującej teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obszar, na który będzie ono oddziaływać oraz co prawda z treści art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy wynika obowiązek określenia w decyzji środowiskowej jedynie rodzaju i miejsca lokalizacji inwestycji (bez wskazania konkretnego punktu lokalizacji) _ to jednak, w ocenie składu orzekającego, nie oznacza to, że można wydać decyzję środowiskową na inną lokalizację niż wskazał ją konkretnie inwestor. Skoro zatem inwestor zaproponował lokalizację turbiny po stronie wschodniej działki nr 1207 (vide plan sytuacyjny dołączony do wniosku o wydanie decyzji), to dla tak określonej lokalizacji powinny zostać ocenione warunki wydania decyzji środowiskowej, w tym zgodność z nowouchwalonym planem miejscowym mająca wpływ na dopuszczalność wydania tej decyzji”..
Kolegium w całości podziela powyższe stanowisko WSA w Białymstoku i przyjmuje je za swoje.
W związku z powyższym zawarte w odwołaniu zarzuty Kolegium uznaje za chybione.
W ocenie Kolegium organ I instancji rozstrzygając sprawę dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, prowadził postępowanie w zgodzie z przepisami wskazanej wyżej ustawy oraz ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, a w oparciu o poczynione ustalenia sformułował prawidłowe wnioski i zastosował właściwe przepisy prawa materialnego. Kolegium w całości podziela ustalenia faktyczne Burmistrza gdyż wnioski i twierdzenia organu I instancji, zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, znajdują oparcie w zebranym materiale dowodowym sprawy.
Biorąc powyższe pod uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, że skarżona decyzja jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, dlatego orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia może wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Skargę wnosi się za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży w terminie 30 dni od daty otrzymania decyzji.
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie : - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
Otrzymują
- Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
- Pozostałe strony postępowania przez ogłoszenie w BlP SKO w Łomży
- Burmistrz Czyżewa
- a/a.