DECYZJA SKO.412/58/2013 z dnia 10 września 2013 r.
SKO.412/58/2013 Łomża, dnia 10 września 2013 r.
D e c y z j a
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm./ oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U.z 2013 r. poz.267) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym :
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie : - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 10 września 2013 r. odwołania Włodzimierza Krajewskiego od decyzji Burmistrza Czyżewa nr RG.7624.18.2011/12111.2013 z dnia 12 sierpnia 2013r. odmawiającej ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej Enercon E-40, przewidzianej do realizacji na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym 53/2, położonej w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś, gm. Czyżew,
utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
W dniu 28 listopada 2011 r. Włodzimierz Krajewski wystąpił z wnioskiem, o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej Enercon E-40 w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś, na działce nr 53/2.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Burmistrz Czyżewa dwukrotnie wydawał decyzję odmawiającą Włodzimierzowi Krajewskiemu ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla planowanego przedsięwzięcia (decyzja z dnia 7 maja 2012 r. oraz z dnia 7 maja 2013 r.), jednakże na skutek wniesionych odwołań Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, każdorazowo uchylało zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazywało sprawę do ponownego rozpatrzenia (decyzja z dnia 12.06.2012r. oraz z dnia 25.06.2013 r.).
Ponownie sprawę rozpatrując Burmistrz Czyżewa, na podstawie art. 66, art. 71 ust. l i 2 pkt. 2, art.73 ust. 1, art. 75 ust. l pkt. 4, art. 77 ust.l art. 80 ust. 1, art. 82, art. 85 ust. 2 pkt 1, art. 86 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dalej w skrócie ,, u.i.o.ś.”, § 3 ust. 1 pkt 6 b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397), dalej rozporządzenie, oraz art. 104 i art. 107 K.p.a. po raz kolejny odmówił ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla wnioskowanej inwestycji. W uzasadnieniu decyzji z dnia 12 sierpnia 2013 r. organ I instancji wskazując m.in., że :
- Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem wyraził negatywną opinię, przedstawioną w piśmie Nr 17/NZ/2013, znak. NZ.4902.3.2013 z dnia 21.03.2013 r., uznając, że przedmiotowe przedsięwzięcie może wpływać na przekroczenie standardów jakości środowiska i może negatywnie oddziaływać na zdrowie ludzi, głównie z uwagi na zbyt bliskie posadowienie elektrowni wiatrowej od najbliższych zabudowań,
- Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku po trzykrotnych wezwaniach wnioskodawcy do uzupełnienia brakujących informacji w raporcie (pismo : z dnia 01.03.2013r., 19.03.2013r. oraz 28.03.2013r., znak sprawy: WOOŚ-II.4242.l1.2013.PL), postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 r. Nr WOOŚII.4242.11.2013.PL odmówił uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia,
uznał, że treść stanowiska zajętego przez organ uzgadniający - RDOŚ w Białymstoku przesądza o treści decyzji.
Od decyzji organu I instancji odwołanie wniósł Włodzimierz Krajewski, (dalej odwołujący), który w stosunku do decyzji nr RG.7624.18.2011/12111.2013 z dnia 12 sierpnia 2013r., w następujących po sobie punktach, sformułował poniższe zarzuty:
- zakres raportu o oddziaływaniu na środowisko pojedynczej elektrowni wiatrowej Enercon E-40 o mocy 600 kW, złożonego w dniu 24 stycznia 2013r. w Urzędzie Miejskim w Czyżewie, był zgodny z wytycznymi postanowienia Burmistrz Czyżewa z dnia 4 grudnia 2012r. Uwzględniał wszystkie punkty postanowienia i opisywał w szczegółowy i wyczerpujący sposób oddziaływanie inwestycji na środowisko. Na mapach ewidencyjnych przedstawiono w formie graficznej izofonię hałasu dla pory dnia i nocy, gdzie wykazano, że oddziaływanie akustyczne dla najbliższej zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej, oddalonej około 270 m, nie będzie przekroczone. Burmistrz Czyżewa, nie wzywał do uzupełnienia braków w wyżej wymienionym raporcie, zatem akceptował treści w nim zawarte.
- opinia Państwowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem Nr 17/NZ/2013 z dn. 21marca 2013r., uwzględniona do wydania negatywnej decyzji, jest zgodna z oczekiwaniami Burmistrz Czyżewa, lecz rażąco niezgodna z prawem, gdyż nie ma przepisów nakazujących budowę elektrowni wiatrowych w odległości 2-4 km od zabudowań mieszkalnych.
- istnieje sprzeczność opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku odmawiającej uzgodnienie warunków realizacji przedsięwzięcia, z wcześniejszą opinią (23 stycznia 2012r.) wydaną na podstawie karty informacyjnej, w której stwierdził, że nie istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla wnioskowanego przedsięwzięcia. W związku z powyższym wskazał, że opinia odmowna jest dla odwołującego niezrozumiała i krzywdząca, gdyż zakres raportu określił organ wydający postanowienie, natomiast wezwania do jego uzupełnienia przez RDOŚ w Białymstoku poszerzające jego zakres zostały dosłane listem poleconym.
- odmowa wydania decyzji, oparta o rozszerzony i uzupełniony raport dla RDOŚ, zarzucająca m.in., że nie był wykonany screening ornitologiczny, o którym nie było mowy w wytycznych do raportu, jest rażącym naginaniem prawa.
Nadto wskazując na brak protestów okolicznych mieszkańców, akceptujących planowaną inwestycję, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i opinii oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży po dokonaniu wszechstronnej i całościowej analizy oraz oceny zebranego przez organ I instancji materiału dowodowego, ustaleniu czy w sprawie zastosowano prawidłową podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia, a także zasadności zarzutów podniesionych w odwołaniu, zważyło co następuje:
Na wstępie Kolegium uznało za celowe wskazanie, że ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko w przepisach art. 59-87 określa procedurę wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, której podstawy materialne, procesowe i kompetencyjne regulują przepisy art. 71-87. Zatem zasady i tryb postępowania w sprawach ocen oddziaływania na środowisko reguluje u.i.o.ś wraz z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i stanowi odzwierciedlenie wszystkich jego etapów: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia, analizę dołączonej do wniosku dokumentacji i konsultacje społeczne. Uzyskanie tej decyzji, której celem jest przede wszystkim określenie warunków realizacji danego przedsięwzięcia pod względem ochrony środowiska, jest wymagane jedynie dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (art. 71 ust. 2 pkt 1 i 2).
W myśl art. 59 ust. 1 pkt 2 u.i.o.ś. przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaga realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1 u.i.o.ś.
W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, iż planowana inwestycja, wyszczególniona w § 3 ust. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia, stanowi inwestycję, o jakiej mowa w art. 71 ust. 2 pkt. 2 u.i.o.ś., a więc jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko i sporządzenie raportu o jego oddziaływaniu może być wymagane.
Jak wynika z akt administracyjnych wydanie kwestionowanej przez odwołującego decyzji poprzedzone zostało przeprowadzeniem postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz nie uzyskaniem pozytywnej opinii i nie uzyskaniem uzgodnienia właściwych organów, które wypowiedziały się co do dopuszczalnych warunków planowanego przedsięwzięcia w zakresie swoich kompetencji.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem pismem Nr 17/NZ/2013, znak: NZ.4902.3.2013 z dnia 21 marca 2013 r. zaopiniował negatywnie warunki realizacji przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego. Wyspecjalizowany organ - PPIS stwierdził, że przedmiotowe przedsięwzięcie może wpływać na przekroczenie standardów jakości środowiska i może negatywnie oddziaływać na zdrowie ludzi, głównie z uwagi na zbyt bliskie posadowienie elektrowni wiatrowej od najbliższych zabudowań.
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku odmawiając uzgadnia realizacji przedsięwzięcia (postanowienie z dnia 11 kwietnia 2013 r., znak :WOOŚII.4242.11.2013.PL) wskazał, że trzykrotnie wzywał wnioskodawcę do uzupełnienia brakujących informacji w raporcie
Kolegium stwierdza, że:
- w wezwaniu z dnia1marca 2013r RDOŚ określił w ośmiu punktach jakie niezbędne informacje winien przedłożyć wnioskodawca w zakresie ochrony środowiska, oraz w pięciu punktach w zakresie ochrony przyrody i obszarów Natura 2000. Inwestor, nie udzielając wymaganych informacji, w odpowiedzi (pismo z dnia 11.03.2013 r.) stwierdził m.in., że ,,Żądanie coraz to nowych uzupełnień jest biurokratycznym nękaniem inwestora”.,
- w wezwaniu z dnia19 marca 2013r RDOŚ określił w siedmiu punktach jakie niezbędne informacje winien przedłożyć wnioskodawca w zakresie ochrony środowiska, oraz w czterech punktach w zakresie ochrony przyrody i obszarów Natura 2000. Inwestor w piśmie z dnia 26.03.2013 r. udzielił częściowej informacji w zakresie ochrony przyrody,
- w wezwaniu z dnia 28 marca 2013r RDOŚ ponownie w siedmiu punktach wskazał jakich niezbędnych informacji w zakresie ochrony środowiska oczekuje od wnioskodawcy.
Nie otrzymując żądanych informacji, postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 r., znak :WOOŚII.4242.11.2013.PL odmówił uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że przedłożony raport, mimo wielokrotnych wezwań, nadal nie zawiera rzetelnego określenia wpływu planowanego przedsięwzięcia na stan klimatu akustycznego w fazie realizacji z wykorzystaniem obliczeniowej metody oceny hałasu emitowanego do środowiska opartej na modelu rozprzestrzeniania się hałasu w środowisku zawartym w normie ,,PN ISO 9613-2 Akustyka Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Ogólna metoda obliczania" (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody - Dz. U. z 2008 Nr 206 poz. 1291). Nadto z uwagi na bliskie sąsiedztwo planowanej elektrowni wiatrowej (ok. 250-270m) od najbliższej zabudowy chronionej akustycznie, oraz braku materiału dowodowego wskazującego ponad wszelką wątpliwość brak przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu na terenach chronionych akustycznie, postanowił odmówić uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 5 u.i.o.ś., pkt 5-7 postanowienia Burmistrza Czyżewa z dnia 4 grudnia 2012r., oraz pkt 4 wezwania RDOŚ, raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać opis analizowanych wariantów, w tym wariantu proponowanego przez wnioskodawcę, racjonalnego wariantu alternatywnego oraz wariantu najkorzystniejszego dla środowiska wraz z uzasadnieniem ich wyboru. Ponadto należało określić przewidywane oddziaływanie na środowisko analizowanych wariantów (art. 66 ust. 1 pkt 6 u.i.o.ś. i pkt 7 postanowienia). Z kolei w jej art. 81 ust. 1 wskazuje się, że jeżeli z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż proponowany przez wnioskodawcę, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji wariant dopuszczony do realizacji lub, w razie braku zgody wnioskodawcy, odmawia zgody na realizację przedsięwzięcia. Tymczasem, wbrew twierdzeniom odwołującego, przedłożony raport zawierał jedynie opis wariantu I (nie przewidzianego w art.66 ust. 1 pkt 5 u.i.o.ś) polegającego na niepodejmowaniu przedsięwzięcia – zatem nie oddziałującego na środowisko i wariant II polegającego na przystąpieniu do realizacji przedsięwzięcia. Brak było w nim opisu racjonalnego wariantu alternatywnego oraz wariantu najkorzystniejszego dla środowiska. Tymczasem ze wskazanych przepisów wyraźnie wynika, że zamiarem ustawodawcy było stworzenie warunków dla możliwości wyboru pomiędzy wariantami oddziałującymi w różny sposób na środowisko. W aktach sprawy znajduje się pismo odwołującego z dnia 8 kwietnia 2013 r. skierowane do RDOŚ w Białymstoku (data wpływu 10.04.2013 r.) będące w ocenie inwestora odpowiedzią na pismo RDOŚ z dnia 28 marca 2013r. – uzupełnieniem raportu. W piśmie tym przedstawiono dwa warianty alternatywne, lecz w dalszym ciągu nie przedstawiono wariantu najkorzystniejszego dla środowiska.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 8 u.i.o.ś. oraz pkt 8 postanowienia Burmistrza Czyżewa z dnia 4 grudnia 2012r., oraz pkt 5 wezwania RDOŚ raport powinien zawierać opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę oraz opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: istnienia przedsięwzięcia, wykorzystywania zasobów środowiska, emisji. Tymczasem zarówno raport jak i jego uzupełnienie nie zawiera wymaganego opisu.
Stosownie do wymogów art. 66 ust. 1 pkt 18 u.i.o.ś., pkt 17 postanowienia Burmistrza Czyżewa z dnia 4 grudnia 2012r., oraz pkt 3 wezwania RDOŚ, raport powinien zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, w odniesieniu do każdego elementu raportu. Tymczasem raport i jego uzupełnienie zawiera jedynie informacje ogólne i odnoszące się do: emisja zanieczyszczeń do atmosfery, emisja hałasu, gospodarka odpadami, przyrody, pola elektromagnetycznego i konfliktów społecznych.
RDOŚ w Białymstoku po stwierdzeniu, że raport o oddziaływaniu na środowisko zawiera niejasności i braki merytoryczne (nie pozwalające sformułować warunków środowiskowych w uzgodnieniu), powinien wezwać do ich wyjaśnienia czy uzupełnienia, na podstawie art. 50 § 1 k.p.a. – tak też postąpił. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli jest to niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy lub dla wykonywania czynności urzędowych, organ administracji publicznej może wzywać osoby do udziału w podejmowanych czynnościach i do złożenia wyjaśnień lub zeznań osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie. W tym trybie organ włączony w postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko - RDOŚ w Białymstoku-, wbrew twierdzeniom odwołującego, mógł żądać uzupełnienia braków merytorycznych zarówno samego wniosku, jak i załączonych do niego dokumentów, w tym raportu, mając na uwadze, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia powinna wskazać organowi rozstrzygającemu (Burmistrzowi Czyżewa) warunki i wymagania, jakie powinno spełniać zrealizowane przedsięwzięcie, w zakresie wymagań ochrony środowiska, w świetle oceny aktualnego stanu środowiska, na które planowane przedsięwzięcie będzie oddziaływać i skutków projektowanego oddziaływania
Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie (wyrok z dnia 23 listopada 2010 r., II OSK 1848/10) stwierdził, że raport niespełniający wymagań ustalonych w art. 66 u.i.o.ś., nie powinien być uznany za środek dowodowy zgodny z prawem.
Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium uznało, że organ uzgadniający - RDOŚ miał podstawy by odmówić uzgodnienia przedmiotowej inwestycji, gdyż raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, przedłożony przez inwestora, będący kluczowym dowodem w sprawie administracyjnej i jednym z najważniejszych elementów postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, mającym ułatwić ustalenie wszystkich potencjalnych zagrożeń związanych z realizacją planowanego przedsięwzięcia nie zawiera wszystkich wymaganych przez prawo opisów i analiz.
Uzgodnienie środowiskowych uwarunkowań w odróżnieniu od subiektywnej opinii, z którą organ prowadzący postępowanie główne- Burmistrz Czyżewa- nie jest nią związany. wiąże organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Wiążący charakter uzgodnienia był szeroko omawiany w dostępnej literaturze, a także wielokrotnie potwierdzony w orzeczeniach sądów administracyjnych (m.in. por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 listopada 1999 r., IV SA 1512/1998).
W przedmiotowej sprawie, zgodnie z art. 80 ust. 1 u.i.o.ś., wyniki oceny oddziaływania na środowisko, w tym uzgodnienie RDOŚ w Białymstoku powinny być wzięte pod uwagę przy wydawaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Tym samym organ prowadzący postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko (Burmistrz Czyżewa) powinien wydać decyzję odmowną, w związku z odmową uzgodnienia środowiskowych uwarunkowań wystosowaną przez RDOŚ w Białymstoku. Nie mógł on wydać decyzji pozytywnej mając negatywne uzgodnienie.
Katalog niektórych przypadków, w których należy odmówić ustalenia środowiskowych uwarunkowań, precyzyjnie określa u.i.o.ś., w tym art. 80 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 77 ust. 1 u.i.o.ś. który wskazuje, że odmowa ustalenia środowiskowych uwarunkowań następuje w wypadku odmowy uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia przez organ współdziałający.
W związku z powyższym zawarte w odwołaniu zarzuty Kolegium uznaje za chybione.
Biorąc powyższe pod uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, że skarżona decyzja jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, dlatego orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Stronie służy prawo zaskarżenia tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tut. Kolegium Odwoławczego w terminie 30 dni od daty otrzymania tej decyzji. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie : - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)
- Urszula Kurządkowska
Otrzymują na adresy z akt sprawy:
1. Włodzimierz Krajewski
2. Elżbieta Łętowska
3. Bogusław Dąbrowski
4. Jan Skawski
5. Grzegorz Koc
6. Danuta Koc
7. Stefan Koc
8. Mieczysław Dąbrowski
9. Agata Dąbrowska
10. Marek Dąbrowski
11. Burmistrz Czyżewa
12. Burmistrz Szepietowa
Ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
