DECYZJA SKO.433/56/2013 z dnia 19 czerwca 2013 r.
SKO.433/56/2013 Łomża, dnia 19 czerwca 2013 r.
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /tj. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm. / oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym :
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Jadwiga Piaścik
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 19 czerwca 2013 r. odwołania ,,Poczta Polska" S.A. z/s w Warszawie ul. Rakowiecka 26 , 00-940 Warszawa, Region Infrastruktury w Białymstoku ul. Kolejowa 2, 15-950 Białystok, od decyzji Nr 18/2013 Prezydenta Miasta Łomży z dnia 15 maja 2013 r. znak WAB.6733.22.2013 ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego polegającej na budowie elektroenergetycznej linii kablowej nN-0,4kV wraz z przyłączem służącym do zasilania oświetlenia terenu w rejonie ulicy Bazowej, na części działek nr: 40072/1, 40072/2, 40072/3, 40086/1, 40081/1, 40074/5, 40074/6, 40074/8,
utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję
Uzasadnienie
Postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie zostało wszczęte na wniosek z dnia 16 kwietnia 2013 r., w którym PGE Dystrybucja S.A. ul. Garbarska 21A, 20-340 Lublin, reprezentowana przez Andrzeja Borkowskiego-Dyrektora Rejonu Energetycznego Łomża, dalej w skrócie ,,inwestor” ,domagał się ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia pod nazwą: budowa odcinka linii elektroenergetycznej nN-0,4kV wraz z przyłączem w celu zasilania oświetlenia terenu w m. Łomża ulica Bazowa dz. nr: 40074/6, 40074/8. W piśmie tym inwestor wskazał, że teren objęty wnioskiem obejmuje działki nr: 40072/1, 40072/2, 40072/3, 40086/1, 40081/1, 40074/5, 40074/6, 40074/8, położone w Łomży.
W wyniku rozpoznania powyższego wniosku, decyzją z dnia 15 maja 2013 r. Prezydent Miasta Łomży uwzględnił wniosek wydając pozytywną dla wnioskodawcy decyzję opartą na treści art. 50 ust. 1 i 4, art.51 ust. 1, pkt. 2, art. 52, art.53, art. 54, art.55 i art.56 w związku z art.4 ust.2 pkt. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, ze zm.), zwanej dalej w skrócie ,,u.p.z.p”.
W pkt 4 decyzji wskazał na konieczność uzyskania, w sytuacji dokonywania przebudowy istniejących kolizyjnych urządzeń infrastruktury technicznej, od poszczególnych właścicieli tych urządzeń warunków realizacji oraz przebudowy.
Ustalając lokalizację inwestycji celu publicznego wskazał, że planowane zamierzenie inwestycyjne będzie realizowane w rejonie zabudowy handlowo-usługowej na działkach stanowiących własność miasta Łomża, ulica Bazowa - droga gminna nr 101005B, ulicy Przemysłowej - droga gminna nr 10105B i terenie prywatnym Bi - inne tereny zabudowane.
Ponadto wskazał, że:
· inwestycja ta nie będzie kolidowała z funkcją i zagospodarowaniem terenów przyległych.
· planowane przez wnioskodawcę zamierzenie inwestycyjne określone we wniosku oraz jego załączniku jest zgodne z przepisami odrębnymi.
· projekt decyzji został opracowany zgodnie z art. 60 ust.4 u.p.z.p.
· analiza o której mowa wart. 53 ust.3 ustawy znajduje się w aktach sprawy.
· projekt decyzji nie wymaga dokonania uzgodnień z organami, o których mowa art.53 ust.4 u.p.z.p.
W toku prowadzonego postępowania strony nie wniosły zastrzeżeń W tej sytuacji w treści decyzji organ I instancji określił warunki pod adresem inwestycji, w tym odnoszące się także do ochrony interesów osób trzecich.
Linie rozgraniczające teren zadania wyznaczone zostały na kopii mapy zasadniczej stanowiącej załącznik graficzny Nr 1 do zaskarżonej decyzji, a jej projekt sporządziła osoba wpisana na listę samorządu zawodowego urbanistów.
Odwołanie od tej decyzji złożyła ,, Poczta Polska" S.A. z/s w Warszawie ul. Rakowiecka 26, w ramach której działa Region Infrastruktury w Białymstoku ul. Kolejowa 2, dalej w skrócie ,,spółka”, domagając się jej uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi l instancji.
W odwołaniu zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. 52 ust. 2 pkt. 2 lit. b w związku z art. 2 pkt. 5 u.p.z.p. i w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623, ze zm.).
Zastrzeżenia spółki dotyczą przede wszystkim planowanego przebiegu linii elektroenergetycznej.
Odwołująca wskazała, że planowana linia ma przebiegać po działce będącej w jej użytkowaniu wieczystym i w bezpośrednim sąsiedztwie znajdujących się na niej budynków oraz urządzeń infrastruktury przebiegających pod powierzchnią działki. Zaskarżona decyzja, dokładnie określając przebieg planowanej linii, uniemożliwia dokonanie zmian jej przebiegu na etapie projektowania i realizacji, bowiem ustalenia wynikające z tej decyzji wiążą organ wydający pozwolenie na budowę oraz projektanta sporządzającego projekt budowlany. W ocenie odwołującej wskazany przebieg planowanej linii utrudni w sposób znaczący prawidłowe korzystanie z jej nieruchomości, w tym planowanych remontów. W tej sytuacji uznała za uzasadnione dokonanie zmian planowanej trasy linii elektroenergetycznej, np. na przeciwną stronę po granicy działki Poczty Polskiej, gdzie nie ma budynków i urządzeń infrastruktury pod powierzchnią działki.
Rozpatrując odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, uznało, iż odwołanie nie jest zasadne, bowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Kolegium uznało za niezbędne wskazanie na wstępie, że stosownie do art. 50 ust. 1 u.p.z.p. inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku (jak to ma miejsce w rozpatrywanej sprawie) w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Decyzja ta nie jest decyzją uznaniową i nie można odmówić jej wydania, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi (art. 56 u.p.z.p.). Oznacza to, że Prezydent Miasta Łomży, rozpatrując wniosek inwestora o ustalenie lokalizacji inwestycji, nie mógł odmówić tego ustalenia w sytuacji, w której przeprowadzone przez niego postępowanie doprowadziłoby do uznania, że lokalizacja w projektowanym miejscu jest zgodna z przepisami odrębnymi. Oznacza to również, że wnioskujący ma ją otrzymać jeśli tylko jest ona zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego. Skoro, zarówno organ I instancji, spółka jak i Kolegium, niezgodności wnioskowanej inwestycji z przepisami prawa nie dostrzegły, to zasadnie organ I instancji ustalił lokalizację projektowanej inwestycji.
Bezsporne jest, - niekwestionowane przez stronę skarżącą -że planowana inwestycja stanowi inwestycję celu publicznego. Podstawę prawną do ustalenia, czy wnioskowana inwestycja jest inwestycją celu publicznego, stanowią przepisy art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami a uzupełnieniem tego przepisu jest art. 2 pkt 5 u.p.z.p. Budowa sieci elektroenergetycznej kablowej, której dotyczy przedmiotowa sprawa bez wątpienia może być zaliczona do inwestycji liniowych wymienionych w pkt 2 art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, gdyż przepisy tam zawarte nie ograniczają kręgu inwestorów, ani też rodzajów zamierzeń budowlanych, którym mają służyć urządzenia wymienione w tym przepisie.
W ocenie Kolegium budowa odcinka linii elektroenergetycznej nN-0,4kV wraz z przyłączem w celu zasilania oświetlenia terenu w m. Łomża ulica Bazowa dz. nr: 40074/6, 40074/8 nie będzie służyła tylko temu obiektowi ale będzie mogła w przyszłości być wykorzystana również do innych celów gdyż sieć elektroenergetyczna stanowi pewien zwarty system, składający się z różnych odbiorców energii elektrycznej, co jednak nie oznacza, że każdy z nich ma doprowadzoną z elektrowni indywidualnie energię, niezależnie od innych odbiorców. Powyższe uwarunkowania wskazują na oddziaływanie o znaczeniu lokalnym inwestycji będącej przedmiotem niniejszego postępowania.
Bezsporne jest również to, że ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora.
Z akt administracyjnych, w oparciu o które rozstrzyga Kolegium wynika, że :
Inwestor składając wniosek spełnił wszystkie wymogi prawidłowo złożonego wniosku określone w przepisie art. 52 ust. 2 u.p.z.p. Na dołączonej do wniosku kopii mapy zasadniczej, sporządzonej w skali 1 : 500, niebieską linią określono granice terenu objętego wnioskiem, będące jednocześnie granicami obszaru oddziaływania inwestycji, czerwoną zaś trasę projektowanej linii kablowej nN-0,4kW. Inwestor w tymże wniosku określił zarówno zakres planowanego zamierzenia jak i charakterystyczne parametry techniczne inwestycji. Ze względu na rodzaj planowanego przedsięwzięcia - lokalizowanego pod powierzchnią nieruchomości, w skład których wchodzi osiem działek ewidencyjnych - brak było potrzeby określenia we wniosku inwestora takich informacji jak:zapotrzebowanie na wodę, energię oraz sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, czy też sposób unieszkodliwiania odpadów, jak również określenia planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu. Wobec tego ani organ I instancji, ani też Kolegium nie są władne do zmiany zakresu terytorialnego planowanej inwestycji poprzez ustalenie innego jej przebiegu, w szczególności poprzez wyłączenie z zakresu inwestycji działek nr 40072/1, 40072/2 i 40072/3, tj. działek, których użytkownik wieczysty-spółka- nie wyraża zgody na planowaną inwestycję. Dokonanie zmian planowanej trasy linii elektroenergetycznej, np. na przeciwną stronę po granicy działki Poczty Polskiej, gdzie nie ma budynków i urządzeń infrastruktury pod powierzchnią działki. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, określa podstawowe kwestie dotyczące zmiany zagospodarowania terenu, w tym odnoszące się do objętej wnioskiem inwestycji, które podlegają dalszym szczegółowym ustaleniom w postępowaniu poprzedzającym realizację inwestycji, unormowanym w przepisach prawa budowlanego oraz w regulacjach dotyczących warunków technicznych realizacji planowanych zamierzeń.
Stosownie do treści art. 52 ust. 1 u.p.z.p. postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego może być wszczęte na wniosek zainteresowanego inwestora. W ramach tego postępowania wnioskowego organ winien dokonać, w myśl art. 53 ust. 3 u.p.z.p. analizy: warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych oraz analizy stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji.
Zgodnie z art. 53 ust. 1 u.p.z.p. o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o zebraniu materiałów i dokumentów niezbędnych do wydania decyzji i decyzji kończącej postępowanie zawiadomiono :
· inwestora - wnioskodawcę, a także właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będzie lokalizowana inwestycja celu publicznego poprzez doręczenie pisma,
· pozostałe podmioty, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 kpa, przez obwieszczenie.
W ocenie Kolegium organ pierwszej instancji w postępowaniu wyjaśniającym uczynił zadość przepisowi art. 53 ust. 3 cyt. u.p.z.p. i dokonał analizy:
· warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych,
· stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji.
Z dokonanych ustaleń wynika m. in., że teren inwestycji znajduje się poza obszarem objętym ochroną konserwatorską oraz prawną formą ochrony przyrody, nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Zamierzenie inwestycyjne, projektowane jest na działkach prywatnych zabudowanych i w pasie dróg gminnych, nie jest zaliczane do inwestycji, dla których jest wymagane lub może być wymagane sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko. W przedłożonych aktach administracyjnych znajduje się analiza obejmująca powyższe ustalenia. Wyniki analizy znalazły swój wyraz w treści rozstrzygnięcia i uzasadnienia decyzji, jak tego wymaga art. 107 § 3 k.p.a. w powiązaniu z art. 54 u.p.z.p. Uzasadnienie rozstrzygnięcia wskazuje sposób w jaki ustalono stan faktyczny dotyczący inwestycji oraz miejsca jej realizacji, w kontekście wniosku inwestora. Dokonane ustalenia znalazły odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Projekt decyzji został sporządzony przez osobę wpisaną na listę samorządu architektów. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego zawiera również załącznik mapowy, na którym zaznaczono linie rozgraniczające teren inwestycji.
W ocenie organu odwoławczego ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że organ I instancji przeprowadzając postępowanie zbadał zgodność wnioskowanej inwestycji z zasadami określonymi ustawą, a zaskarżona decyzja nie narusza uprawnień osób trzecich, nie narusza prawa materialnego, a także prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Decyzja nie uprawnia do rozpoczęcia robót budowlanych - stanowi pierwszy etap postępowania inwestycyjnego. Dopiero uzyskanie pozwolenia na budowę, na etapie którego inwestor będzie musiał wykazać się prawem do dysponowania gruntem na cele budowlane, stanowi dla inwestora podstawę do rozpoczęcia inwestycji.
Odnosząc się do zarzutów spółki Kolegium stwierdza, że podnoszone zarzuty nie znajdują uzasadnienia prawnego na etapie wydania decyzji lokalizacyjnej. Ustawa nie przewiduje, aby w postępowaniu w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wymagana była zgoda właścicieli nieruchomości na jej realizację.
Zgodnie z treścią art. 53 ust. 6 u.p.z.p. strona odwołująca się od decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego musi wskazać w odwołaniu konkretne zarzuty wobec decyzji, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie. Oznacza to, że zarzuty odnoszące się do decyzji powinny określać te jej elementy, z których odwołująca jest niezadowolona, wraz ze wskazaniem przepisów prawnych. Odwołująca winna nie tylko wskazać jakich zmian oczekuje w kwestionowanej decyzji, albo przeprowadzonego ponownie postępowania, lecz także wskazać dowody uzasadniające jej żądanie.
Odwołanie nie zawiera żadnego zarzutu odnoszącego się do decyzji. W odwołaniu spółka jedynie wskazała, że planowana linia, przebiegająca po działce będącej w jej użytkowaniu wieczystym i w bezpośrednim sąsiedztwie znajdujących się na niej budynków oraz urządzeń infrastruktury, utrudni w sposób znaczący prawidłowe korzystanie z jej nieruchomości, w tym planowanych remontów.
W ocenie Kolegium bezzasadne na etapie lokalizacyjnym są powyższe obawy spółki. Decyzja lokalizacyjna w punkcie 5 ustala wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich, stanowiąc, że zamierzenie inwestycyjne należy projektować i realizować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając poszanowanie, występujących w zasięgu oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w szczególności zapewniając: bezpieczeństwo konstrukcji, bezpieczeństwo użytkowania, ochronę przed pozbawieniem dostępu do drogi publicznej, ochronę przed pozbawieniem korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej oraz środków łączności, ochronę przed zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleby. Ewentualne kolizje z istniejącymi sieciami uzbrojenia technicznego należy rozwiązywać w porozumieniu z gestorami poszczególnych sieci.
W tym miejscu Kolegium wskazuje, że w procesie inwestycyjno - budowlanym ochrona interesów osób trzecich może odbywać się na dwóch etapach: najpierw na etapie planowania inwestycji, a następnie na etapie udzielania pozwolenia na budowę. Zakresy tej ochrony nie mogą się pokrywać.
Wskazuje się, że postanowienia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w szczególności postanowienia dotyczące ochrony interesów osób trzecich, mogą zawierać jedynie informacje dla inwestora o działaniach niezbędnych dla ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, nie mogą zaś zawierać nakazów kierowanych do osób trzecich czy tez uprawnień dla inwestora do podjęcia działań naruszających interes tych osób (wyrok NSA z 28 listopada 1996r., SA/Bk 1002/96). W orzecznictwie podnosi się też, że nieuwzględnienie interesów skarżących nie popartych żadnymi konkretnymi przepisami prawa materialnego nie może stanowić podstawy skutecznego kwestionowania legalności warunków zabudowy, jako naruszających interesy osób trzecich.
Mając na względzie podnoszoną przez spółkę argumentację należy także podkreślić, że organ prowadzący postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego nie może wkraczać w kompetencje organów administracji architektoniczno-budowlanej. To te organy, na kolejnym etapie procesu inwestycyjnego, będą właściwe do weryfikacji szczegółowych ustaleń dotyczących realizacji planowanej inwestycji. Prezydent Miasta Łomży ustalając lokalizację przedmiotowej elektroenergetycznej linii kablowej, mając na uwadze regulacje zawarte w art. 52 ust. 3 u.p.z.p., nie miał również podstaw prawnych dla dokonania oceny możliwości realizacji inwestycji na innych nieruchomościach niż wskazane przez inwestora. Szczegółowe kwestie dotyczące projektowanych rozwiązań mogą być natomiast rozważane i ewentualnie uwzględnione w postępowaniu, którego przedmiotem jest uzyskanie pozwolenia na budowę. Kolegium podkreśla, że decyzja lokalizacyjna nie określa warunków techniczno - budowlanych przedsięwzięcia, w szczególności nie wskazuje ścisłego przebiegu trasy linii, gdyż to wymaga uzgodnienia z zarządcą dróg publicznych, co następuje dopiero na etapie wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę. Nie można wykluczyć zmiany przez inwestora przebiegu planowanej inwestycji - szczególnie gdy nie uzyska on wymaganych uzgodnień w wypadku jakichkolwiek kolizji elektroenergetycznej linii kablowej z istniejącymi urządzeniami infrastruktury technicznej. Niemniej okoliczność ta na etapie niniejszego postępowania pozostaje bez znaczenia. W związku z powyższym w ocenie Kolegium, na etapie lokalizacyjnym, trudno podzielić pogląd, że planowane zamierzenie miałoby w jakikolwiek sposób uniemożliwić zagospodarowanie nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym spółki. Nadto Kolegium stwierdza, że organ I instancji ustalający lokalizację wnioskowanej inwestycji działał w granicach przyznanych mu uprawnień i uprawnień tych nie nadużył.
W świetle powyższego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży uznało, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa, a także prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie poprzedzające jej wydanie, zaś zarzuty strony odwołującej nie zasługują na uwzględnienie.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Stronom służy prawo zaskarżenia niniejszej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, w terminie 30 dni od daty jej otrzymania. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
przewodniczący - Anna Sadowska członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Jadwiga Piaścik
Otrzymują na adresy z akt sprawy :
1. PGE Dystrybucja S.A., 20-340 Lublin, ul. Garbarska 21A
2. PGE Dystrybucja S.A., Oddział Białystok
Rejon Energetyczny Łomża, Al. Legionów 157
3. Poczta Polska S.A. 00-940 Warszawa, Rakowiecka 26
4. Szczęsny Stanisław i Barbara 18-400 Łomża, ul. Wesoła 145
5. Prezydent Miasta Łomży
