DECYZJA SKO.412/12/2012 z dnia 4 czerwca 2013 r.
Łomża, dnia 4 czerwca 2013 r.
SKO.412/12/2012
DECYZJA
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /tj. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm./. art. 71 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 80 ust. 1, art. 84 i 85 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), oraz art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. Nr 267) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Urszula Kurządkowska
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 4 czerwca 2013 r. odwołania Stowarzyszenia Ekologiczno- Kulturalnego Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu z siedzibą w Krzeczkowie Mianowskim 27, 18-220 Czyżew oraz Fundacji Myśli Ekologicznej z siedzibą przy ul. Halickiej 9, 31-036 Kraków od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 10 kwietnia 2013r., znak RG.6220.10.12/13, sprostowanej postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013 r. znak: RG. 6220.10.12/13
ustalającej środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia, polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Siennica Lipusy, gmina Czyżew, na nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 2,
uchyla zaskarżoną decyzję w całości i ustala
środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia, polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Siennica Lipusy, gmina Czyżew, na nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 2, jednocześnie określa:
I. Rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia:
Planowane przedsięwzięcie polegać będzie na budowie pojedynczej elektrowni wiatrowej o mocy wynoszącej do 3,2 MW i zlokalizowane będzie na działce nr 2 w obrębie miejscowości Siennica Lipusy w gminie Czyżew. Turbina o maksymalnej mocy akustycznej 105 dB(A) w porze nocnej zostanie osadzona na wieży o wysokości do 165 m, a pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m. W ramach przedsięwzięcia planuje się również budowę abonenckiej stacji elektroenergetycznej (GPZ), drogi dojazdowej, placów manewrowych, zjazdów i przejazdów zlokalizowanych w sąsiedztwie wieży elektrowni, a także przyłączeniowej podziemnej linii energetycznej. Na terenie przeznaczonym na realizację przedsięwzięcia nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
II. Warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich:
1. Odległość elektrowni wiatrowej od zabudowy mieszkaniowej lub innej przeznaczonej na stały pobyt ludzi nie może być mniejsza niż 740 m;
2. Podczas realizacji przedsięwzięcia przestrzegać zasad prawidłowej organizacji pracy, stosować sprawny technicznie sprzęt oraz dbać o jego należyte użytkowanie;
3. Ograniczyć do minimum zajęcie terenu i zniszczenie roślinności w czasie prowadzenia prac budowlanych;
4. Na czas prowadzenia prac budowlanych wytyczyć tymczasowy plac montażowo-budowlany. Po zakończeniu budowy zrekultywować teren placu budowy, zaplecza i tymczasowych dróg dojazdowych;
5. W trakcie prac budowlanych należy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz procedur wynikających z odrębnych przepisów, w tym oznakować teren budowy i zabezpieczyć przed dostępem osób nieupoważnionych;
6. Materiały budowlane i elementy elektrowni składować na działce inwestora;
7. W trakcie realizacji i eksploatacji przedsięwzięcia dotrzymać dopuszczalne poziomy hałasu w stosunku do najbliższych terenów chronionych akustycznie na poziomie 55 dB w porze dnia i 45 dB w porze nocnej;
8. W terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od uruchomienia projektowanej elektrowni wiatrowej, należy wykonać kontrolne pomiary poziomów hałasu na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826, ze zm.). Pomiary akustyczne należy przeprowadzić (w porze dziennej i nocnej) przy warunkach wiatrowych, dla których występuje najbardziej niekorzystne oddziaływanie przedsięwzięcia na akustyczną jakość środowiska. Punkty pomiarowe należy zlokalizować w pobliżu skrajnych zabudowań pobliskich miejscowości. W wypadku stwierdzenia przekroczeń dopuszczalnych poziomów imisji hałasu w obrębie terenów zabudowanych, leżących w sąsiedztwie przedmiotowej elektrowni wiatrowej, należy podjąć działania dla ograniczenia emisji hałasu poprzez dokonanie korekty nastawienia turbiny;
9. Pomiary w zakresie imisji hałasu powinny być przeprowadzone przez osoby do tego upoważnione, dysponujące sprzętem technicznym o stosownych parametrach, dopuszczalnym i zalegalizowanym do tego rodzaju pomiarów;
10. Po dokonaniu ostatecznych korekt należy prowadzić okresowe pomiary hałasu w środowisku, z częstotliwością raz na dwa lata, na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną, pomiary akustyczne należy prowadzić przy warunkach wiatrowych, dla których występuje najbardziej niekorzystne oddziaływanie przedsięwzięcia na akustyczną jakość środowiska. Wyniki pomiarów oraz opis dokonanych korekt należy przedstawić Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku, w terminie nie dłuższym niż dwa tygodnie po wykonaniu pomiarów kontrolnych;
11. Prace przy wykorzystaniu ciężkich maszyn budowlanych prowadzić tylko w porze dziennej tj. w godzinach od 600 : do 2200 (o ile względy techniczne nie będą wymagały prowadzenia prac ciągłych);
12. Należy stosować sprawny technicznie sprzęt budowlany zgodnie z certyfikatem dopuszczenia do użytkowania, w przypadku ewentualnej awarii należy zabezpieczyć grunt w miejscu wykonywania robót przed zanieczyszczeniami substancjami niebezpiecznymi, pochodzącymi z uszkodzonych maszyn;
13. Unikać pozostawiania maszyn i urządzeń na biegu jałowym,
14. Prowadzić okresową kontrolę stanu technicznego urządzeń w celu wykrycia nieprawidłowości i zapobiegania awariom technicznym;
15. Materiały sypkie transportować wywrotkami wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie, a w przypadku transportowania ziemi i gleby stosować zraszanie;
16. Stosować gotowe mieszanki betonu wytwarzane w wytwórniach, aby ograniczyć do minimum operacje mieszania kruszywa ze spoiwem na miejscu budowy;
17. Wyznaczyć miejsce na gromadzenie i segregację odpadów komunalnych i odpadów powstających w czasie wykopów i prac montażowych;
18. Należy zabezpieczyć wykopy przed możliwością przedostania się zanieczyszczeń związanych z pracami budowlanymi, niedopuszczalne jest pozostawienie w wykopach jakichkolwiek odpadów;
19. Odpady powstające w wyniku prac budowlanych przekazywać do odzysku lub unieszkodliwiania uprawnionym podmiotom lub wywieźć na najbliższe składowisko odpadów, a zużyte oleje i smary przekazywać firmom posiadającym zezwolenia na odbiór odpadów niebezpiecznych;
20. Prace ziemne prowadzić w taki sposób, aby warstwa urodzajnej gleby była zdejmowana oddzielnie i odkładana w celu późniejszego jej wykorzystania do rekultywacji terenu w końcowej fazie robót;
21. Na terenie inwestycji, w wypadku odkrycia stanowisk i zabytków archeologicznych w trakcie prowadzenia prac budowlanych, należy wstrzymać prace budowlane niezwłocznie powiadomić wojewódzkiego konserwatora zabytków, jak również przeprowadzić archeologiczne badania ratunkowe w niezbędnym zakresie wskazanym przez ww. organ, na zasadach określonych przepisami odrębnymi dotyczącymi ochrony zabytków;
22. Zaplecze budowlane należy wyposażyć w sanitariaty a ścieki socjalno-bytowe odprowadzić do szczelnych zbiorników bezodpływowych, a następnie zapewniać ich wywożenie przez uprawnione firmy;
23. Podczas prac zapewnić stały nadzór przyrodniczy w postaci specjalisty przyrodnika z doświadczeniem w pracy w terenie, posiadającego wiedzę i umiejętność rozpoznawania gatunków siedlisk w szerokim zakresie, którego zadaniem będzie kontrolowanie inwestycji i zapobieganie ewentualnym stratom gatunkowym, a w przypadku naruszenia zakazów określonych w ustawie o ochrony przyrody, wstrzymanie prac i wystąpienie o stosowne decyzje i zezwolenia np. na niszczenie siedlisk zwierząt lub ich przenoszenie w inne miejsca;
24. Jeżeli dojdzie do konieczności wycięcie drzew i krzewów w miejscu wytyczenia elektrowni wiatrowej z osprzętem, to wycinka może nastąpić tylko po przeprowadzeniu wymaganych prawem badań określających zakres wpływu wycinki drzew na środowisko i uzyskaniu, w odrębnie prowadzonym postępowaniu administracyjnym, stosownego zezwolenia. Wycinka drzew musi być ograniczona do niezbędnego minimum.
25. Z uwagi na możliwe lęgi ptaków, ewentualną wycinkę drzew i krzewów prowadzić w terminie od l sierpnia do 28/29 lutego;
26. Na etapie likwidacji przedsięwzięcia zapewnić wywóz odpadów na składowisko lub do ponownego ich wykorzystania, a teren po fundamentach przywrócić do stanu wyjściowego poprzez wypełnienie substratem glebowym wraz z wprowadzeniem roślinności;
27. Uciążliwość przedsięwzięcia winna zamknąć się w granicach terenu, do którego inwestor posiada tytuł prawny.
III. Wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o której mowa wart. 72 ust. l pkt. 1 i 3 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199. poz. 1227 z późno zm.).
1. Planowane zamierzenie inwestycyjne należy zaprojektować w sposób określony przepisami prawa oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, przyjmując technologie i urządzenia przyjazne środowisku oraz zapewniając poszanowanie występujących w zasięgu oddziaływania uzasadnionych interesów osób trzecich;
2. Projekt budowlany winien zakładać rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne minimalizujące oddziaływanie na środowisko w szczególności w fazie eksploatacji;
3. W projekcie budowlanym należy sporządzić bilans mas ziemnych usuwanych lub przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji oraz określić warunki i sposób ich zagospodarowania oraz rodzaje i ilości odpadów wytwarzanych w związku z realizacją przedsięwzięcia;
4. Urządzenia mechaniczne elektrowni wiatrowej, które podczas eksploatacji będą źródłem hałasu (m.in. wirnik, przekładnia) winny być izolowane akustycznie przy użyciu materiałów dźwiękochłonnych;
5. Elementy elektrowni pomalować w kolorystyce niwelującej wyróżnianie się konstrukcji z otoczenia oraz zastosować matową farbę w celu likwidacji refleksów świetlnych;
6. Zaprojektować oznakowanie przeszkodowe turbiny wiatrowej;
- oznakowanie dzienne w postaci zewnętrznych końcówek śmigieł pomalowanych w 5 pasów
jednakowej szerokości, prostopadłych do dłuższego wymiaru łopaty (naprzemiennie: 3 kolory
czerwonego i 2 białego),
- oznakowanie nocne w postaci lamp emitujących światło o średniej intensywności,
umieszczonych na najwyższym poziomie gondoli;
7. Zaprojektować separator sedymentacyjno-flotacyjny na odpływie wód deszczowych z poletka transformatorowego;
8. Zaprojektować zabezpieczenia środowiska gruntowo -wodnego, które w przypadku awarii umożliwią przejęcie całej pojemności zastosowanego w elektrowni wiatrowej oleju transformatorowego;
9. Nie lokalizować turbiny w odległości mniejszej niż 200 m od przydrożnych szpalerów drzew oraz zadrzewień o powierzchni większej niż 0.1 ha;
10. Nie wprowadzać zadrzewień i ciągów zieleni w pobliżu turbiny i dróg dojazdowych.
IV. Nie ustala się wymogów w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych w odniesieniu do przedsięwzięć zaliczonych do zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii.
Przedsięwzięcie nie należy do kategorii zakładów o zwiększonym ryzyku albo zakładów o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
V. Nie ustala się wymogów przeprowadzenia postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach prowadzonego postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Możliwość wystąpienia oddziaływania transgranicznego powinna być znaczna, tzn. mogąca w sposób istotny wpływać na stan środowiska w państwie trzecim. Taka możliwość transgranicznego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia nie występuje z uwagi na jego:
- rodzaj i skalę oraz
- położenie w odległości ok. 81 km od południowo-wschodniej, ok.104 km od wschodniej i ok. 244 km od północnej granicy RP.
VI. Nakłada się obowiązek
Zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym prowadzić monitoring instalacji w trakcie eksploatacji polegający na okresowych pomiarach kontrolnych emisji hałasu generowanego przez elektrownię wiatrową w stosunku do najbliższej zabudowy. W przypadku uzyskania ponadnormatywnych wyników pomiarów, należy podjąć działania zmierzające do uzyskania właściwych parametrów środowiska np. remont lub wymiana elementów generujących nadmierny hałas. Pierwsze pomiary należy wykonać w okresie miesiąca od uruchomienia turbiny wiatrowej, a wyniki badań wraz z ich analizą przekazać do RDOŚ w Białymstoku, PPIS w Wysokiem Mazowieckiem oraz do Urzędu Miejskiego w Czyżewie.
VII. Nie stwierdza się konieczności utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania.
Przedsięwzięcie nie należy do kategorii inwestycji, o których mowa w ustawie Prawo ochrony środowiska, dla których istnieje możliwość utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania.
VIII. Stwierdza się konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w ramach, postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.
IX. Nakłada się obowiązek przeprowadzenia analizy porealizacyjnej :
1. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia prowadzić monitoring porealizacyjny awifauny, przez co najmniej 3 lata, w trakcie pierwszych 5 lat jej funkcjonowania, przy czym obowiązkowo należy objąć monitoringiem pierwsze dwa lata. Monitoring powinien uwzględniać wszystkie okresy fenologiczne;
2. Monitoring awifauny prowadzić poprzez badania śmiertelności ptaków - określenie gatunku, liczenie zabitych ptaków, stwierdzenie czy jest to wynikiem kolizji z elektrownią wiatrową, wraz z zanotowaniem daty stwierdzenia w oparciu o kontrole, co 10-18 dni.
3. Monitoring porealizacyjny prowadzić w oparciu o metodykę zawartą w opracowaniach:
- Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej 2008 "Wytyczne w zakresie oceny
oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki" oraz
- Porozumienia dla Ochrony Nietoperzy 2009 ,,Tymczasowe wytyczne dotyczące oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na nietoperze" (wersja II grudzień 2009, www.nietoperze.pl/wiatraki- wytyczne-2009-II.pdf). Jeśli do momentu ukończenia budowy i rozpoczęcia eksploatacji wydane zostaną nowe wytyczne w tym zakresie, zaleca się dostosowanie metodyki badań poprzez uwzględnienie nowych wytycznych;
4. Zakres ornitologicznego monitoringu porealizacyjnego powinien objąć m.in.:
a) badania transektowe liczebności i składu gatunkowego ptaków,
b) badania w protokole Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych,
c) badania natężenia wykorzystywania przestrzeni powietrznej przez ptaki,
d) cenzus lęgowych gatunków rzadkich i średnio licznych,
e) liczenia nocne gatunków o aktywności nocnej,
f) badanie sukcesu lęgowego ptaków szponiastych w strefie 3 km wokół granic terenu inwestycji,
5. Chiropterologiczny monitoring porealizacyjny powinien objąć m.in.:
a) automatyczną rejestrację aktywności nietoperzy w pobliżu elektrowni wiatrowej, przeprowadzoną na wysokości osi rotora, a jeśli jest to niewskazane ze względów technicznych (np. wpływ hałasu powodowanego przez urządzenie, na jakość nagrań) - na wieży poniżej rotora w odpowiednim od niego oddaleniu, lecz wciąż na wysokości pracy łopat, przez wszystkie sezony aktywności nietoperzy;
b) badanie śmiertelności nietoperzy.
6. Ostateczny zakres monitoringu porealizacyjnego, częstotliwość i sposób prowadzenia winien być opracowany i prowadzony przez eksperta ornitologa i chiropterologa, dostosowany do ekofizjografii terenu i przedłożony do uzgodnienia Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku;
7. W przypadku wykazania przez monitoring chiropterolcgiczny znaczącego negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na nietoperze, należy ustalić i zastosować odpowiednie działania zapobiegawcze lub łagodzące i rozpocząć ponowny 3-1etni monitoring porealizacyjny nietoperzy;
8. Wyniki monitoringu ornitologicznego i chiropterologicznego wraz z ich interpretacją i oceną wpływu, a także propozycją działań minimalizujących, ratunkowych lub kompensacyjnych należy przedstawić w formie pisemnej wraz z kopią na nośniku elektronicznym, Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku. Raporty cząstkowe z zakończenia rocznych etapów prowadzonego monitoringu porealizacyjnego, należy przedłożyć ww. organowi nie później niż w terminie dwóch miesięcy po zakończeniu każdego z rocznych cykli monitoringowych.
9. Monitoring hałasu akustycznego -pomiary prowadzić na obszarach zabudowanych.
10. Sprawozdania z monitoringu należy każdorazowo przedłożyć Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku w terminie 30 dni od zakończenia każdorazowego rocznego okresu monitoringu.
Uzasadnienie
Burmistrz Czyżewa (dalej Burmistrz albo organ I instancji), powołując się na przepisy art. 71 ust. 1 i 2 pkt 2, art.75 ust.1 pkt 4, art. 80 ust. 1, art. 84 i 85 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dalej w skrócie ,,u.o.o.ś.”, § 3 ust. 1 pkt 6 b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 20l0 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213. poz. 1397), dalej rozporządzenie i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. Nr 267, dalej kpa), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 lutego 2012 r. WIKAR sp. z o.o. ul. Nagodziców l6/8, 03-188 Warszawa, dalej inwestor bądź spółka, decyzją z dnia 10 kwietnia 2013r. określił środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie i eksploatacji pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Siennica Lipusy, gmina Czyżew, na nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 2.
W decyzji tej organ I instancji określił: rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji i projekcie budowlanym. Nadto :
· stwierdził konieczność: zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko;
· nałożył obowiązek przeprowadzenia:
- oceny oddziaływania na środowisko w ramach, postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę,
- analizy porealizacyjnej- obejmującej : monitoring ornitologiczny, chiropterologiczny i poziom hałasu w środowisku.
Decyzję organu pierwszej instancji zaskarżyło w całości Stowarzyszenie Ekologiczno- Kulturalne Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu, dalej ,,Stowarzyszenie”, które - dochowując ustawowego terminu - złożyło za pośrednictwem organu I instancji odwołanie skierowane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży.
Stowarzyszenie wnosząc o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia zarzuciło jej, iż została wydana w oparciu o nie wiążące opinie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz niekompletny raport o oddziaływaniu na środowisko. Nadto zarzuciło zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 7 kpa poprzez nie podjęcie wszystkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia sprawy. W ocenie stowarzyszenia w raporcie nie podano żadnych danych, infradźwięków emitowanych przez planowaną turbinę. Stwierdzenie zawarte w nim, że emisja dźwięków i infradźwięków elektrowni wiatrowej na najbliższe siedlisko można uznać za nieistotne z punktu jakiejkolwiek szkodliwości jest sprzeczne z polskimi badaniami, opracowaniami i zaleceniami. Brak w nim również odniesienia do poważnych zagrożeń dla krajobrazu środowiska naturalnego i ludzkiego zdrowia. Przy opracowaniu raportu bazowano jedynie na literaturze opisującej analizowany teren. Nie była wykonana żadna inwentaryzacja przyrodnicza, np. inwentaryzacja ptaków w obrębie planowanych inwestycji.
Wykorzystując uwarunkowania prawne zawarte w art. 44 ust. 2 u.o.o.ś odwołanie od powyższej decyzji, wydanej w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, wniósł Paweł Konieczny, działając w imieniu Fundacji Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie, dalej: ,,Fundacja”, zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie :
· przepisu art. 66 ust. 1 pkt 2 u.o.o.ś., poprzez wydanie decyzji na podstawie niekompletnego w zakresie inwentaryzacji przyrodniczych Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
· przepisu art. 66 ust. 6 u.o.o.ś., poprzez wydanie decyzji na podstawie niekompletnego w zakresie uwzględnienia oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
· przepisu art. 37 ust. 1 i 2 u.o.o.ś., poprzez nierozpatrzenie wniosków wniesionych przez społeczeństwo i niewyjaśnienie w uzasadnieniu decyzji motywów, dla których nie zostały one wzięte pod uwagę;
· przepisu art. 8 kpa, poprzez wydanie decyzji na podstawie nierzetelnej i niekompletnej dokumentacji, nieuzupełnionej przez inwestora pomimo wezwania, w sposób podważający zaufanie pozostałych stron postępowania do organów władzy publicznej;
· przepisów art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 kpa, poprzez brak wnikliwego zbadania stanu faktycznego i brak podjęcia czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, skutkujące oparciem się na niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji, oraz poprzez niewyjaśnienie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji motywów uznania, że planowana inwestycja nie będzie negatywnie wpływać na środowisko oraz motywów wydania decyzji na podstawie niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji;
· przepisu art. 11 kpa, poprzez brak dążenia do przekonania stron postępowania o zasadności wydania decyzji pomimo niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji,
Wobec powyższego wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie jej do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po rozpatrzeniu odwołania, mając na względzie następujące okoliczności faktyczne i prawne, zważyło co następuje:
W rozpoznawanej sprawie Kolegium uznało za niezbędne wskazanie na wstępie, że planowane przedsięwzięcie polega na budowie jednej turbiny wiatrowej, a nie farmy wiatrowej. Określając rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia organ I instancji wskazał, że obejmuje ono budowę pojedynczej elektrowni wiatrowej o mocy wynoszącej do 3,2 MW. Zatem ocenie oddziaływania na środowisko i zdrowie ludzi winno być poddane przedsięwzięcie wskazane we wniosku inwestora.
Jednym z najistotniejszych elementów oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko jest określenie, w jaki sposób i w jakiej skali może ono oddziaływać na poszczególne składniki środowiska.
Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i stanowi odzwierciedlenie wszystkich jego etapów: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia i analizę dołączonej do wniosku dokumentacji, zaś materialnoprawną podstawą jej wydania są przepisy :
· ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, regulujące czynności prowadzące do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
· rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 20 l0 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Stosownie do art. 59 ust. 1 u.o.o.ś. przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaga realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a także planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia takiej oceny został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1 u.o.o.ś.
Specyfika postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga, aby organ prowadzący postępowanie w sprawie dysponował specjalistycznymi informacjami z zakresu ochrony środowiska. W tym właśnie celu w art. 74 u.o.o.ś. określono, jakie dokumenty i informacje winny zostać załączone do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Spółka wystąpiła z wnioskiem z dnia 11 lutego 2012 r. (data wpływu do urzędu: 14.02.2012r.) o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia. Do wniosku dołączyła:
· Kartę informacyjną przedsięwzięcia zawierającą podstawowe informacje o planowanym przedsięwzięciu umożliwiające identyfikację inwestycji, jej zakres, podstawowe parametry, spełniającą wymogi określone w art. 3 ust. l pkt 5 u.o.o.ś., w której wskazywała, że zastosuje turbiny wiatrowe firmy Nordex typ N 117 lub REpower 3.2 M114 lub innego producenta o porównywalnych parametrach produkcyjnych i ekologicznych,
· kopię mapy ewidencyjnej obejmującej przewidywany teren, na którym realizowane będzie przedsięwzięcie oraz obejmującej obszar, na który będzie ono oddziaływało, poświadczoną przez właściwy organ,
· wypis uproszczony z rejestru gruntów
W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, iż planowane przedsięwzięcie zostało wymienione w § 3 ust. 1 pkt 6b rozporządzenia jako przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Przywołany przepis rozporządzenia stanowi, że instalacje wykorzystujące siłę wiatru do produkcji energii o całkowitej wysokości nie niższej niż 30 m mogą wymagać sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.
Zdaniem Kolegium, z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że inwestor składając wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanego przedsięwzięcia, wypełnił wymagania wynikające z art. 73 ust. 1 i 74 ust.1 pkt 2 i 3 u.o.o.ś.
Obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, lub brak takiej potrzeby, winien stwierdzić, w drodze postanowienia, organ I instancji, który powinien łącznie uwzględnić uwarunkowania wymienione w treści art. 63 ust. 1 u.o.o.ś. Postanowienie to powinien wydać w terminie 30 dni od daty wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie (art. 65 u.o.o.ś.) zarówno w sytuacji stwierdzenia obowiązku, jak też w sytuacji nie stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, po zasięgnięciu opinii organów wymienionych w art. 64 ust. 1 u.o.o.ś.
Tymczasem Burmistrz :
· pismem z dnia 27 lutego 2012 r. wystąpił do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku o opinię w sprawie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Pierwszy z tych organów w piśmie z dnia 6 marca 2012 r. nie stwierdził obowiązku przeprowadzenia oceny. Uznał, że planowana inwestycja nie powinna negatywnie oddziaływać na środowisko oraz zdrowie ludzi. Również Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku, obszernie uzasadniając zajęte stanowisko, w postanowieniu z dnia 12 marca 2012 r. wyraził opinię, że dla przedmiotowego zamierzenie nie istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
· po zasięgnięciu opinii powyższych organów, nie wydając wymaganego, opisanego wyżej postanowienia oraz nie zawiadamiając stron o wszczęciu postępowania w sprawie wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla wnioskowanego przedsięwzięcia i o przystąpieniu do przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko ww. przedsięwzięcia, z pouczeniem, iż zainteresowani mogą zapoznać się z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wraz z wymaganymi załącznikami i pozostałą dokumentacją sprawy, decyzją z dnia 23 kwietnia 2012r. znak RG.6220.10.2012, odmówił ustalenia środowiskowych uwarunkowań na budowę elektrowni wiatrowej.
Kolegium w postępowaniu odwoławczym uchyliło w całości powyższą decyzję Burmistrza i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji (decyzja z dnia 5 czerwca 2012 r., nr SKO.412/22/2012).
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy organ I instancji uznając (odmiennie niż organy opiniujące), że skala oddziaływania wnioskowanego przedsięwzięcia jest na tyle znacząca, że może negatywnie wpłynąć na środowisko, postanowieniem z dnia 3 września 2012 r., znak RG.6220.10.2012 nałożył obowiązek przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko i określił (w części II) zakres raportu. Nadto w postanowieniu tym (w części III) w ośmiu punktach określił jakie zagadnienia należy w raporcie poddać szczegółowej analizie.
Inwestor w dniu 17 września 2012 r. dostarczył Burmistrzowi wymagany raport.
Organ I instancji uznając, że przedłożony raport nie odpowiada oczekiwaniom określonym w części III postanowienia z dnia 3 września 2012 r., wezwał inwestora do usunięcia powyższych braków (pismo z dnia 24 września 2012 r.). Spółka, w piśmie z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu - 4.10.2012) szczegółowo ustosunkowała się do poszczególnych punktów wezwania. Zarówno powyższe wezwanie, jak i odpowiedź na nie, umknęło uwadze Fundacji. Należy domniemywać, że powyższe uzupełnienie Burmistrz uznał za satysfakcjonujące, gdyż w piśmie z dnia 8 października 2012 r., skierowanym do inwestora, podkreślił m.in., iż rozszerzenie raportu o szczegółową analizę miało na celu zdobycie informacji, których nie zawierała karta informacyjna, a są one niezbędne przy określeniu warunków realizacji przedsięwzięcia.
Następnie organ I instancji wystąpił do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku o uzgodnienie pod względem wymagań ochrony środowiska warunków realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia (pismo z dnia 26.10.2012 r.).
W ocenie Burmistrza powyższe opinie pozwolą na podjęcie właściwej decyzji w przedmiocie wydania wnioskowanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Nadto w piśmie tym zwrócił się do ROOŚ jako instytucji posiadającej odpowiedni potencjał kadrowy do dokonania analizy raportów i wydania opinii o ich zgodności z wytycznymi w zakresie prognozowania oddziaływań na środowisko poszczególnych elektrowni wiatrowych.
Jak wynika z akt administracyjnych wydanie kwestionowanej przez skarżących decyzji poprzedzone zostało przeprowadzeniem postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz uzyskaniem opinii właściwych organów, które wypowiedziały się co do dopuszczalnych warunków planowanego przedsięwzięcia w zakresie swoich kompetencji. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem pismem z dnia 6 listopada 2012 r. zaopiniował pozytywnie, bez zastrzeżeń warunki realizacji dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego i określił środowiskowe uwarunkowania dla jego realizacji, które to uwarunkowania zostały uwzględnione w zaskarżonej decyzji. Wyspecjalizowany organ - PPIS nie stwierdził zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia. Ustaleń tych dokonał na podstawie aktualnego materiału dowodowego będącego podstawą wydania zaskarżonej decyzji.
Natomiast Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku, po przeanalizowaniu raportu i stwierdzeniu, że przedłożony materiał dowodowy posiada braki, wezwał inwestora do uzupełnienie raportu w zakresie klimatu akustycznego i ochrony przyrody. Zagadnienia wymagające wyjaśnienia zostały sprecyzowane w 11 punktach pisma organu z 16 listopada 2012 r. W odpowiedzi na powyższe pismo inwestor przedstawił swoje wyjaśnienia ustosunkowując się szczegółowo do każdego ze wskazanych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku zagadnienia (pismo z dnia 30 listopada 2012 r.). Z analizy uzasadnienia decyzji i odwołania od niej wynika, że zawarte w piśmie inwestora wyjaśnienia, w szczególności zawarte w pkt 4 dotyczące inwentaryzacji przyrodniczej, umknęły uwadze zarówno Burmistrza, Fundacji jak i Stowarzyszenia.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2013 r. – po uprzednim przedłużeniu terminu uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia, z uwagi na szczegółową analizę przedłożonych dokumentów - Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku uzgodnił realizację przedsięwzięcia. W ocenie Kolegium, RDOŚ szczegółowo określił oraz uzasadnił jakie działania winny być podjęte przed rozpoczęciem przedsięwzięcia, na etapie realizacji i eksploatacji, sporządzania dokumentacji wymaganej do wydania decyzji budowlanej oraz dotyczące zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Wskazane w postanowieniu warunki zostały uwzględnione w zaskarżonej decyzji.
W przedmiotowej sprawie organ I instancji wypełniając obowiązek zapewnienia społeczeństwu udziału w postępowaniu poinformował w dniu 3 września 2013 r. w drodze obwieszczenia o prowadzonym postępowaniu oraz możliwości zapoznania się z materiałem, zaś 21 stycznia 2013 r. o prowadzonym postępowaniu oraz możliwości zapoznania się z raportem i jego uzupełnieniami zakreślając jednocześnie termin 21 dniowy na składanie wniosków i uwag.
Z możliwości tej skorzystało Stowarzyszenie, które w piśmie z dnia 7 lutego 2013 r. wniosło o :
- dokładną i rzetelną weryfikację przedstawionej oceny oddziaływania elektrowni wiatrowej na
środowisko, w szczególności na miejscową ludność i awifaunę,
- nałożenie obowiązku na inwestora dokonania w 2013 roku lokalnych badań, obliczeń i obserwacji,
- dokonanie szczegółowej analizy wyników dla planowanej inwestycji i przedstawienie wniosków,
- złożenie informacji o terminach i miejscach przeprowadzanych badań do Burmistrza Czyżewa.
oraz Krzysztof i Hanna Krasnowscy-mieszkańcy wsi Siennica Święchy, którzy wnieśli o :
- uznanie, że raport nie spełnia wymogów przepisów prawa i odrzucenie raportu,
- zobowiązanie wnioskodawcy do przeprowadzenia konsultacji społecznych na terenie całej gminy Czyżew w stosunku do zamiaru realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie 18 elektrowni wiatrowych,
- zobowiązanie do sporządzenia inwentaryzacji tła przyrodniczego gminy Czyżewa w szczególności do wykonania badań dotyczących migracji jesiennej i wiosennej ptaków w rejonach planowanych lokalizacji elektrowni z uwzględnieniem wysokości przelotów i ilości ptaków. Badania powinny obejmować również przeloty po zapadnięciu zmroku,
- sporządzenie raportu i przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko dla całego przedsięwzięcia obejmującego budowę 18 turbin wiatrowych wraz z niezbędną infrastrukturą (linie elektroenergetyczne, OPZ). Raport winien zawierać wszystkie elementy wymienione w art. 66 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, uwzględniać wyniki konsultacji społecznych i tła przyrodniczego gminy Czyżewa ponadto winien wskazywać alternatywne warianty lokalizacji turbin wiatrowych.
W następstwie powyższych wniosków Burmistrz wezwał Inwestora do ponownego uzupełnienia raportu w terminie do 30 września 2013 r. (pismo z dnia 27 lutego 2013 r.). W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ I instancji wskazał, że ,, w odpowiedzi na wezwanie firma Wikar sp. z o.o. pismem z dnia 22.02.2013 r. (data wpływu 25.02.2013 r.), zwróciła się o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedmiotowej inwestycji, co jest równoznaczne z odmową złożenia uzupełnień do raportu wskazanych w wezwaniu”. Jest to rażąco błędne stanowisko organu I instancji. Akta sprawy nie zawierają żadnego dowodu wskazującego o informowaniu inwestora o przygotowywanym na 27.02.3013 r. wezwaniu do ponownego uzupełnienia raportu. Oznacza to, że inwestor w piśmie z dnia 22.02.2013 r.(wskazanym przez organ I instancji) nie mógł odmówić złożenia uzupełnień do raportu, których jeszcze nie otrzymał.
W ocenie Kolegium żądanie prze inwestora wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach podyktowane było tym, że postępowanie w niniejszej sprawie nosi cechy przewlekłości. Wniosek o ustalenie warunków zabudowy został złożony w 14 lutego.2012r. W art. 35 § 3 kpa przewidziano obowiązek załatwienia w terminie dwóch miesięcy sprawy szczególnie skomplikowanej. Termin ten mógł być przedłużony na zasadach określonych w art. 36 § 1 kpa, albo mogły być wyznaczane terminy dodatkowe zgodnie z art. 37 § 2 kpa. W aktach sprawy brak jest jakichkolwiek dokumentów tłumaczących tak poważne naruszenie elementarnych zasad postępowania administracyjnego – sprawności postępowania (art. 12 k.p.a.) i budowania zaufania do organu państwa (art. 8 k.p.a.).
W aktach sprawy znajduje się pismo spółki (nie zauważone przez Burmistrza) z dnia 8 marca 2013r będące odpowiedzią na opisane wyżej wezwanie, w którym spółka wskazała, że wezwanie do uzupełnienia braków na obecnym etapie postępowania jest niedopuszczalne, gdyż spółka była już raz wzywana przez organ I instancji do złożenia uzupełnień raportu, który (wraz z uzupełnieniami) został pozytywnie uzgodniony przez PPIS w Wysokiem Mazowieckiem i RDOŚ w Białymstoku. Nadto w sprawie niedopuszczalności kilkukrotnego wzywania do uzupełnienia braków wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku.
Kolejnym uchybieniem organu I instancji było nie znajdujące uzasadnienia prawnego stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji ,,W związku z zaistniałą sytuacją Urząd Miejski w Czyżewie był zobowiązany do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na podstawie dotychczas zgromadzonych dokumentów i ustalonego stanu faktycznego, zgodnie z art. 77 § l kpa”.
Zwrócenia uwagi wymaga fakt, iż treść powyżej wskazanego przepisu nie obliguje organu I instancji do wydania pozytywnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Również z przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku nie wynika obowiązek, na który wskazuje organ I instancji w wypadku odmowy złożenia uzupełnień do raportu.
W ocenie Kolegium w sporządzonym w sprawie raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (wraz z uzupełnieniami), będącym kluczowym dowodem w sprawie, dokonano, zgodnie w wymogami określonymi w postanowieniu z dnia 3 września 2012 r., znak RG.6220.10.2012, analizy wpływu planowanej inwestycji na zamieszkujących w sąsiedztwie ludzi oraz otaczające środowisko. Skoro Burmistrz oczekiwał zamieszczenia w raporcie przedinwestycyjnej inwentaryzacji : siedlisk przyrodniczych, ornitologicznej, chiropterologicznej, to powinien taki wymóg zamieścić w postanowieniu określającym zakres raportu, tego jednak nie uczynił. W związku z powyższym zawarte w uzasadnieniu Burmistrza stwierdzenie m.in., że ,, Brak właściwie, z obecną wiedzą naukową wykonanych inwentaryzacji przyrodniczych i wynikających z nich wskazówek co do realizacji, eksploatacji, monitoringu i likwidacji przedsięwzięcia - czyni raport niezgodny z wymaganiami ustawowymi”, ociera się o granice śmieszności, gdyż organ I instancji, a w ślad za nim skarżący, zapomniał, że jeszcze nie minął wyznaczony termin uzupełnienia raportu (do 30 września 2013 r.).
W ocenie Kolegium raport przedłożony przez inwestora, dwukrotnie uzupełniany m.in. o szczegółowe i obszerne odpowiedzi na konkretne pytania Burmistrza i RDOŚ, jest wyczerpujący i spójny, spełnia ustawowe wymagania co do jego zawartości o których stanowi art. 66 u.o.o.ś. Niezasadnym jest dopatrywanie się przez skarżących, zważywszy na zakres raportu określony w postanowieniu Burmistrza, jego niekompletności i nierzetelności. Skarżący kwestionując rzetelność i kompletność raportu, poza sformułowaniem określonych zarzutów, nie przedstawili jakichkolwiek innych dowodów przemawiających za nieprawidłowościami w przygotowaniu raportu, za niezasadnością sformułowanych w nim tez.
Organ I instancji – działając zapewne w oparciu o materiał dowodowy, w szczególności mając na uwadze uzgodnienie RDOŚ - nie stwierdzając by w sprawie wymagane było dodatkowe zasięgnięcie wiedzy specjalistycznej i aby zgodnie z art. 84 § 1 kpa zaistniała konieczność powołania biegłego do wydanie opinii, w dniu 10 kwietnia 2013r w decyzji znak RG.6220.10.12/13 ustalił środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej. Inwestycja została zaplanowana w miejscowości Siennica Lipusy, gmina Czyżew, na nieruchomości o numerze geodezyjnym 2. W decyzji wskazano rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia (część I decyzji). Podkreślono, że turbina o maksymalnej mocy akustycznej 45 dB (A) w porze nocnej zostanie osadzona na wieży o wysokości do 165 m a pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m. Ze stwierdzeniem tym Kolegium nie może się zgodzić, gdyż :
· Spółka w karcie informacyjnej dołączonej do wniosku o wydanie decyzji środowiskowej wskazała, że zastosuje turbiny wiatrowe firmy Nordex typ N 117, której maksymalna moc akustyczna wynosi l05dB lub REpower 3.2 M114 o mocy akustycznej 107dB lub innego producenta o porównywalnych parametrach produkcyjnych i ekologicznych,
· w uzupełnieniu raportu w zakresie klimatu akustycznego wskazano (str. 10), że źródło hałasu w modelu obliczeniowym znajduje się w miejscu lokalizacji gondoli na wysokości 120 metrów, zaś maksymalna moc akustyczna pojedynczej turbiny wynosi 105,0 dB(A),
· z obliczeń wynika, iż w sytuacji kiedy omawiana turbina pracować będzie z pełną mocą akustyczną równą LWA=105,0 dB(A) oraz uwzględnione zostaną pozostałe turbiny w obliczeniach efektu skumulowanego, na granicy terenów zabudowy zagrodowej, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy letniskowej (dla której przyjęto standard jak dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, czyli 40 dB(A) w porze nocnej) nie będą występować przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu.
Zatem należało przyjąć maksymalną moc akustyczną pojedynczej turbiny(przyjętej do obliczeń) =105,0 dB(A), a nie jak to uczynił organ I instancji - 45 dB (A).
Przeprowadzone postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach miało na celu analizę oddziaływań środowiskowych oraz zbadanie zgodności z wymogami prawnymi w zakresie ochrony środowiska planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej (nie farmy wiatrowej). Przedmiotowa inwestycja polegać będzie na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami służącymi do przesyłania energii elektrycznej. Turbina osadzona zostanie na wieży o wysokości do 165 m, pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m, stąd całkowita wysokość elektrowni wiatrowej wynosić będzie do 230 m. Wieża elektrowni wiatrowej posadowiona zostanie na fundamencie żelbetowym, którego wymiary będą zależały od wykonanych badań geologicznych. Przewiduje się fundamenty o promieniu od 4 do ok. 6 m. Dojazd na teren elektrowni wiatrowej odbywać się będzie z wykorzystaniem istniejących dróg. Na działce przewidzianej bezpośrednio pod planowane przedsięwzięcie, poprowadzona będzie droga dojazdowa o szerokości 2,5 m. W obrębie inwestycji, na okres budowy wykonany zostanie plac montażowo- manewrowy o powierzchni ok. 300 m2, który następnie po zakończeniu budowy zostanie zdemontowany. Elektrownia wiatrowa będzie pracowała przez okres całego roku, produkując energię. kiedy tylko pozwolą na to warunki wietrzne, zarówno w porze nocnej jak i dziennej. Przewidywany okres eksploatacji elektrowni szacuje się na 25-30 lat, z możliwością montażu nowych urządzeń na istniejących fundamentach.
Teren planowanej inwestycji leży poza obszarem chronionym przyrodniczo na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Najbliższe obszary Natura 2000 tj. obszar specjalnej ochrony ptaków ,,Dolina Dolnego Bugu"- PLH 140005 oraz Ostoja Nadbużańska PLH 140011 znajdują się w odległości l3 km zaś Przełomowa Dolina Narwi - PLH 200004 w odległość 33 km. Przedsięwzięcie nie jest zlokalizowane na obszarze chronionym, obszarach wodno-błotnych czy innych obszarach o płytkim zaleganiu wód podziemnych, obszarach wybrzeży, obszarach górskich lub leśnych, obszarach objętych ochroną w tym w strefie ochronnej ujęć wód i obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych. Nie leży również na obszarach wymagających specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk oraz siedlisk przyrodniczych objętych ochroną.
W trakcie realizacji budowy przewiduje się występowanie hałasu oraz emisji i zanieczyszczeń gazowych w postaci spalin wytwarzanych przez maszyny budowlane oraz środki transportu wykorzystywane przy pracach budowlanych. Podczas prac ziemnych i transportu urobku może wystąpić również zjawisko pylenia. W związku z powyższym w celu ograniczenia uciążliwości zobowiązano inwestora by prace przy wykorzystaniu ciężkich maszyn budowlanych prowadzić tylko w porze dziennej a przy tym unikać pozostawiania maszyn i urządzeń na biegu jałowym. Dodatkowo należy stosować gotowe mieszanki wytwarzane w wytwórniach, aby ograniczyć do minimum operacje mieszania kruszywa ze spoiwem na miejscu budowy, zaś materiały sypkie transportować wywrotkami wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie a w przypadku transportowania ziemi i gleby stosować zraszanie.
Praca maszyn i urządzeń budowlanych wiąże się również z możliwością wycieku olejów napędowych lub innych płynów eksploatacyjnych co może powodować potencjalne zagrożenia dla środowiska gruntowo-wodnego. W celu zmniejszenia ryzyka niekorzystnego oddziaływania na środowisko związanego z budową należy korzystać wyłącznie z maszyn, urządzeń i środków transportu, których stan techniczny nie budzi zastrzeżeń a ponadto legitymuje się certyfikatem dopuszczenia do użytkowania. W przypadku ewentualnej awarii niezbędne jest zabezpieczenie gruntu przed wyciekami niebezpiecznych substancji z uszkodzonych maszyn. By zminimalizować wystąpienia zanieczyszczenia środowiska zobligowano inwestora do wyznaczenia tymczasowego placu montażowo-budowlanego na czas budowy, który po zakończeniu budowy zostanie zdemontowany i zrekultywowany.
W celu ograniczenia uciążliwości gospodarki odpadami w fazie budowy należy wyznaczyć miejsca na segregację, gromadzenie odpadów powstających w czasie wykopów, prac montażowych oraz na odpady typu komunalnego. Ponadto niezbędne jest sukcesywne przekazywanie wytworzonych odpadów wyspecjalizowanym firmom posiadającym odpowiednie uprawnienia.
W celu ochrony przyrodniczej terenu objętego przedsięwzięciem zobowiązano inwestora do prowadzenia prac budowlanych pod stałym nadzorem przyrodniczym w postaci specjalisty przyrodnika z doświadczeniem w pracy w terenie, posiadającego wiedzę i umiejętność rozpoznawania gatunków/siedlisk w szerokim zakresie, którego zadaniem będzie kontrolowanie inwestycji i zapobieganie ewentualnym stratom gatunkowym, a w przypadku naruszenia zakazów określonych w ustawie o ochronie przyrody, wstrzymanie prac i wystąpienie o stosowne decyzje i zezwolenia. Aby ograniczyć wpływ realizacji inwestycji na środowisko przyrodnicze należy również, ewentualną wycinkę drzew i krzewów prowadzić w terminie od l sierpnia do 28/29 lutego a ponadto prace budowlane prowadzić poza sezonem lęgowym ptaków od 1 marca do 31 sierpnia.
By zniwelować negatywny wpływ elektrowni wiatrowej na otaczający krajobraz zobowiązano inwestora do zaprojektowania kolorystyki niwelującej wyróżnianie się konstrukcji z otoczenia. Konieczne jest również zastosowanie matowej farby w celu likwidacji refleksów świetlnych. Dodatkowo w dokumentacji technicznej należy ująć odpowiednie oznakowanie dzienne w postaci zewnętrznych końcówek śmigieł pomalowanych w 5 pasów jednakowej szerokości, prostopadłych do dłuższego wymiaru łopaty (naprzemiennie: 3 pasy koloru czerwonego i 2 białego) oraz oznakowanie nocne w postaci lampy emitujące światło średniej intensywności, umieszczonej na najwyższym miejscu gondoli.
Na etapie eksploatacji elektrowni wiatrowej nie przewiduje się emisji gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego ani też powstawania odpadów. Ewentualne odpady powstałe podczas prac konserwacyjnych będą od razu zabierane przez konserwatora i oddawane do specjalistycznych firm, które odpowiednio je zagospodarują i unieszkodliwią zgodnie z obowiązującym prawem. Realne zagrożenie dla środowiska gruntowo-wodnego może stanowić wyciek oleju transformatorowego, dlatego też należy zastosować szczelne misy olejowe pod transformatami i dławikami oraz separatory sedymentacyjno-flotacyjne na odpływie wód deszczowych z poletka transformatorowego.
Największą uciążliwością, jaka będzie towarzyszyć eksploatacji przedmiotowej inwestycji jest hałas generowany przez turbinę wiatrowa. W przedłożonych dokumentach zakłada się, iż elektrownia wiatrowa utrzymuje dopuszczalny poziom hałasu 45 dB w odległości 250 m od elektrowni. Poziom mocy akustycznej w przypadku rozpatrywanej inwestycji w wariancie elektrowni o przyjętej najwyższej mocy urządzenia do 3,2 MW i wysokości piasty 100-165m wynosi 105 db(A). Jak wynika z raportu i z obliczeń emisji hałasu w nim przedstawionych, na obszarach zabudowanych dopuszczalne poziomy hałasu nie powinny być przekroczone, jednakże zobowiązano inwestora do zachowania dopuszczalnego poziomu hałasu 55 dB w porze dziennej oraz 45 dB w porze nocnej w stosunku do najbliższej zabudowy mieszkaniowej zlokalizowanej w odległości nie mniejszej niż 740 m od przedmiotowej elektrowni wiatrowej.
Zgodnie z an. 144 ust. l pkt. 4 Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz.150 j.t.) eksploatacja instalacji nie powinna powodować przekroczenia standardów, jakości środowiska, zastosowanie technologii spełniającej wymagania, o których mowa w art. 143, a także dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa a w art. 145 oraz w przepisach odrębnych, nie zwalnia z obowiązku zachowania standardów', jakości środowiska
Po analizie przedłożonego raportu wraz z jego uzupełnieniami oraz biorąc pod uwagę uzgodnienia warunków realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym w Wysokiem Mazowieckiem, w części VIII sentencji nie stwierdzono konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w ramach, postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, a nałożono obowiązek i obszernie go uzasadniono, co jest niewątpliwie uchybieniem organu I instancji. Bezsporne jest to, że w fazie początkowej realizacji przedsięwzięcia nie można przewidzieć wszystkich skutków oddziaływania na środowisko. W przedłożonej dokumentacji nie określono precyzyjnie miejsca lokalizacji elektrowni wiatrowej i jej elementów infrastruktury technicznej (podziemne kable elektroenergetyczne łączące elektrownie wiatrową z GZP, oraz lokalizacji GPZ), co nie daje możliwości przeanalizowania i określenia środowiskowych uwarunkowań dla całego przedsięwzięcia. Nadto nie przeprowadzono kontrolnych pomiarów poziomów hałasu na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną, jak i poza nimi. Przedłożony raport jak wspomniano już powyżej nie zawiera inwentaryzacji przyrodniczych - przede wszystkim lokalnej ornitofauny a także szaty roślinnej, która ulegnie zniszczeniu i przekształceniu w związku z budową/przebudową lokalnych dróg dojazdowych czy tras kablowych, dlatego nie można w pełni ocenić wpływu przedmiotowej elektrowni wiatrowej na środowisko przyrodnicze. Oddziaływanie oceniono jedynie na podstawie danych obecnie zawartych w raporcie, a to oznacza, że w początkowym stadium realizacji inwestycji wszystkie skutki środowiskowe nie są znane i nie są przewidywalne. Zatem istnieje racjonalna podstawa, aby na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę prowadzić ponowną ocenę– wówczas gdy znane będą szczegółowe parametry techniczne inwestycji i możliwe będzie jeszcze zastosowanie dodatkowych rozwiązań proekologicznych, jeśli wyniki oddziaływania okażą się bardziej niekorzystne niż ustalone obecnie.
W ocenie Kolegium, bezspornym jest również to, że zaskarżona decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację wnioskowanego przedsięwzięcia związana jest z realizacją konkretnego wnioskowanego przedsięwzięcia (pojedynczej turbiny wiatrowej), o jakim mowa w art. 59 u.o.o.ś. i jako takie powinno być przedmiotem analizy i wypowiedzi organu I instancji. Jednak zważywszy na fakt, że od końca 2011r. trwa budowlany proces inwestycyjny związany docelowo z realizacją 18 elektrowni wiatrowych na terenie gminy Czyżew, oddalonych wg inwestora od 1,5 km do 5 km od siebie, Kolegium uznało za zasadne wykonanie analizy skumulowanych oddziaływań akustycznych (i przyrodniczych) mogących powstać podczas jednoczesnego funkcjonowania planowanej farmy wiatrowej, uwzględniającej działania zapobiegawcze, zawierające propozycje ograniczeń przypadku przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu lub wystąpienia negatywnego wpływu na ornitofaunę i chiropterofaunę.
Analizując możliwość wystąpienia oddziaływania skumulowanego należy wziąć pod uwagę w pierwszej kolejności pobliskie elektrownie wiatrowe, inne przedsięwzięcia generujące podobne rodzaje emisji np. hałas (drogi, napowietrzne linie energetyczne, zakłady przemysłowe itd.), zlokalizowane w pobliżu przedmiotowej inwestycji, a następnie analizą objąć całą planowaną farmę elektrowni wiatrowych (18 szt). Zagadnienia należy przedstawić w formie spełniającej kryteria opisane w art. 66 ust. 1 pkt 13 - 14 u.o.o.ś. Mapy zawierać muszą : przewidywane lokalizacje wszystkich turbin (dla oceny skutków skumulowanych), przewidywane drogi istniejące i projektowane, przewidywane do wykorzystywania w fazie budowy i eksploatacji - oraz potencjalnej likwidacji, a także przewidywane trasy kablowe i/lub linie napowietrzne od poszczególnych turbin do istniejących bądź planowanych do budowy – GPZ. Nadto należy zobrazować :
· na właściwie wytyczonych w terenie osiach widokowych zmiany krajobrazowe związane z lokalizacją turbin;
· ustalenia inwentaryzacji przyrodniczych - zidentyfikowane w toku inwentaryzacji stanowiska lęgowe ptaków i nietoperzy oraz miejsca atrakcyjnych siedlisk przyrodniczych;
Część opisowa winna przedstawiać m.in.:
· sumaryczne poziomy hałasu od wszystkich przewidzianych do zainstalowania turbin - dla każdego wariantu, w dzień i w nocy (dla oceny skutków skumulowanych).
Kolegium wskazuje organowi I instancji i skarżącym, że w Polsce nie ma przepisów regulujących normy związane z problemem migotania cienia oraz określonych dopuszczalnych poziomów infradźwięków w środowisku, To oznacza, że organ I instancji nie mógł nałożyć na inwestora obowiązku przedstawienia sumarycznego czasu migotania cienia od wszystkich turbin na terenach wokół farmy wiatrowej. Mógł jedynie postulować o wyciągnięcie stosownych wniosków na podstawie regulacji obowiązujących np. w Danii lub Szwecji.
Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 5 u.o.o.ś. nałożono na wnioskodawcę obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej, mającej na celu ograniczenie rzeczywistych uciążliwości dla nieruchomości sąsiednich,
określając jej zakres i termin przedstawienia.
Nadto Kolegium wskazuje, że zgodnie z postanowieniami art. 79 ust. 1 u.o.o.ś. społeczeństwo ma zagwarantowany udział w tych postępowaniach w przedmiocie określenia uwarunkowań środowiskowych, w których przeprowadzana jest ocena oddziaływania na środowisko i to dopiero od momentu wydania postanowienia ustalającego konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. W przedmiotowej sprawie organ dołożył starań w celu skutecznego poinformowania społeczeństwa o planowanej inwestycji i prowadzonym postępowaniu, zachowując niezbędne standardy prawne. Z akt wynika, że poprawnie ustalona (przez wnioskodawcę) liczba stron przekracza 20, w związku z czym w sprawie organ I instancji miał prawo zastosować art. 49 kpa w zw. z art. 74 ust. 3 u.o.o.ś., tj. ogłoszenia publiczne o podejmowanych czynnościach i decyzjach.
Odnosząc się do pozostałych zarzutów zawartych w odwołaniu Kolegium wskazuje :
· Stowarzyszenie w odwołaniu przywołało nieaktualny przepis art. 7 kpa. Od 11 kwietnia 2011 r. uległo brzmienie art. 7 kpa. Zmieniony nowelą przepis brzmi: W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywatela. Stowarzyszenie w odwołaniu podało, że w trakcie postępowania. Burmistrz Czyżewa dopuścił się kilku uchybień w zakresie procesu administracyjnego, które nie są równoznaczne z naruszeniem przepisów postępowania, które miałyby wpływ na podjęte rozstrzygnięcie,
· Stowarzyszenie zarzuciło organowi, że rozstrzygnął m.in. na podstawie opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku, nie wskazując aby dokumenty te zostały sporządzone z naruszeniem prawa lub zawierały błędy merytoryczne,
· Kolegium stwierdza, że wbrew twierdzeniom stowarzyszenia jakoby w raporcie i jego uzupełnieniu brak było odniesienia do poważnych zagrożeń dla krajobrazu środowiska naturalnego i ludzkiego zdrowia, wynikających z działania niewłaściwie zlokalizowanej tj. zbyt bliskiej odległości turbiny wiatrowej od zabudowań mieszkalnych, raport zawiera informację o oddziaływaniach przedsięwzięcia na ludzi (str.58-61) i krajobraz (str. 78),
· wg ,,wytycznych w zakresie prognozowania oddziaływań na środowisko farm wiatrowych”, wydanych w 2011 r. przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska, szczegółowo zweryfikowanych w Departamencie Ocen Oddziaływania na Środowisko przy współpracy pozostałych Departamentów GDOŚ i poddanych konsultacjom z niezależnymi ekspertami, turbina wiatrowa jest źródłem dwóch rodzajów hałasu:
- hałasu mechanicznego, emitowanego przez przekładnię i generator - ograniczony do poziomu poniżej szumu aerodynamicznego.
- szumu aerodynamicznego, emitowanego przez obracające się łopaty wirnika, którego natężenie jest uzależnione od „prędkości końcówek” łopat – dominującego w bezpośrednim sąsiedztwie farmy wiatrowej. W odległość ok. 250–400 m (jak wynika z doświadczenia autorów) od elektrowni, hałas generowany przez stosowane obecnie typowe turbiny osiąga poziom dopuszczalny na terenach chronionych akustycznie tj. 40–50 dbA .
W kwestii dźwięków emitowanych przez turbiny wiatrowe, większość naukowców jest zgodnych – nie ma przekonywujących dowodów na to, by hałas czy infradźwięki, których źródłem są elektrownie wiatrowe, wywierały negatywny wpływ na zdrowie lub samopoczucie człowieka, o ile turbiny nie są zlokalizowane zbyt blisko miejsc stałego przebywania ludzi (250–400 m). Tezę tę potwierdzają również niezależne badania przeprowadzone m.in. przez Uniwersytet w Massachusetts (USA) [University of Massachusetts, 2006], Uniwersytet w Groningen (Holandia) [Berg 2004] Uniwersytet w Salford (Wielka Brytania) [University of Salford, 2007] oraz Swedish Environmental Protection Agency [Swedish Environmental Protection Agency (patrz-str,60 wytycznych). Zatem zawarte na str. 45 raportu stwierdzenie, iż ze względu na lokalizacje elektrowni wiatrowej względem najbliższej zabudowy (ok.770 m-uwaga Kolegium) emisja dźwięków jak i infradźwięków elektrowni wiatrowej na najbliższe siedlisko można uznać za nieistotne z punktu jakiejkolwiek szkodliwości, jest zaprzeczeniem twierdzenia stowarzyszenia, iż hałas niesłyszalny tzw. infradźwięki zostały w ogóle pominięte i zignorowanie w raporcie i uzupełnieniu,
· odpowiedź zawarta w pkt 6 uzupełnienia do raportu jest zaprzeczeniem stwierdzenia stowarzyszenia, iż planowana wycinka drzew i krzewów w krajobrazie rolniczym prowadzić będzie do utraty siedlisk i żerowisk ptaków i nietoperzy, a także do stepowienia obszarów, zachwiania równowagi ekosystemu i pogorszenia walorów krajobrazowych,
· wbrew twierdzeniom organu I instancji raport zawiera : informację o zabytkach na terenie inwestycji (str. 81), wpływie wnioskowanej elektrowni wiatrowej, a nie całej planowanej farmy, na krajobraz (str. 75), analizę możliwych konfliktów społecznych (str. 86) - akta sprawy nie zawierają, żadnego dowodu wskazującego na powstały konflikt społeczny na terenie planowanej inwestycji - parametry charakterystyczne elektrowni wiatrowej o mocy do 3,2MW (str.10), informację o sposobie odbioru wyprodukowanej energii oraz podłączenia do sieci (str. 11-13);
· inwestor w pkt 4 uzupełnienia do raportu wskazał m.in., że wg RDOŚ planowana inwestycja zgodnie z posiadanymi rejestrami form ochrony przyrody, zlokalizowana jest poza formami ochrony przyrody w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r.. o ochronie przyrody. Ponadto analizowany obszar położony jest z dala od korytarzy ekologicznych będących szlakami imigracji zwierząt, a zgodnie z danymi jakimi dysponuje tut. organ na przedmiotowej działce nie występują gatunki roślin i zwierząt i ich siedliska przyrodnicze będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty. W związku z powyższy planowane przedsięwzięcie nie będzie w znaczący sposób pogarszać stanu siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin i zwierząt, a także w sposób znaczący wpływać negatywnie na gatunki, dla których ochrony zostały one wyznaczone. Natomiast w prognozie opracowanej na potrzeby Gminy Czyżew i przez nią akceptowanej widnieje zapis ,,Na terenie Gminy nie stwierdzono również cennych siedlisk ptasich lub też populacji nietoperzy, które mogły by ucierpieć w wyniku realizacji siłowni wiatrowych”.
Wskazane zapisy umknęły zapewne uwadze skarżących, jak również zapis w zaskarżonej decyzji zobowiązujący inwestora do przeprowadzenia ponownej oceny na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę. Art. 66 ust1 pkt 2 u.o.o.ś. stanowi, że raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, w tym elementów środowiska objętych ochroną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, a nie inwentaryzację przyrodniczą, do której przeprowadzenia inwestor nie został zobowiązany ;
· w zakresie zarzutów skarżących dotyczących czynnika hałasu Kolegium wskazuje, że nałożony na wnioskodawcę obowiązek pomiaru hałasu w wystarczający sposób zabezpiecza przed zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzkiego przez hałas wywołany w trakcie pracy elektrowni wiatrowej. Zasady pomiaru hałasu w środowisku, wskazane w decyzji, określone są obowiązującym powszechnie prawem a odwołujący nie wskazali przepisu ustawy, który został naruszony w wyniku tak nałożonego obowiązku monitoringu hałasu.
· Kolegium uznało za chybiony zarzut fundacji naruszenia art.37 ust l i ust. 2 u.o.o.ś. ponieważ społeczeństwo wymienionych miejscowości nie złożyło żadnych wniosków w przedmiotowej sprawie (brak w aktach sprawy). Natomiast wnioski stowarzyszenia zostały rozpatrzone i uwzględnione w zaskarżonej decyzji.
· W świetle powyższych wskazań Kolegium nietrafny jest zarzut fundacji naruszenia przepisów art. 7, art. 11, art. 77 i art. 107 § 3 k.p.a. w zakresie wskazanym przez fundację.
Z powyższych względów wskazane zarzuty odwołania nie mogły prowadzić do uchylenia skarżonej decyzji. Decyzja Burmistrza Czyżewa z dnia 10 kwietnia 2013r. została uchylona przez Kolegium z uwagi na wyżej wykazaną częściowo błędną ocenę materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, popełnione błędy w sentencji i jej uzasadnieniu.
W ocenie Kolegium organ I instancji, dysponujący wystarczającym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w tym zwłaszcza postanowieniem RDOŚ w Białymstoku - organu wyspecjalizowanego i kompetentnego do dokonania własnych ustaleń dotyczących ochrony przyrody w tym przedmiotu ochrony obszarów Natura 2000, nakładając i uzasadniając w decyzji warunki realizacji przedsięwzięcia i jego wpływu na środowisko, obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko przed wydaniem pozwolenia na budowę, oraz przeprowadzenia analizy porealizacyjnej w zakresie monitoringu ornitologicznego, chiropterologicznego i hałasu akustycznego, sprostał nie tylko obligatoryjnym wymogom wskazanym w art. 82 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś., lecz także wykorzystał możliwości jakie stwarzają przepisy art. 82 ust.1 pkt 2b,pkt 4 i pkt 5 u.o.o.ś.
Zarzuty pod adresem zaskarżonej decyzji, dotyczące oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, nie są poparte żadnymi dowodami, które pozwoliłyby na wyciągnięcie odmiennych wniosków niż te, do których doszedł Burmistrz i w tym zakresie stanowią polemikę z oceną materiału dowodowego podlegającego swobodnemu uznaniu organu.
W tej sytuacji, wobec braku podstaw do stwierdzenia, że w przypadku spełnienia przez inwestora określonych w decyzji warunków zostaną naruszone wymagania zdrowotne, higieniczne i środowiskowe organ I instancji zasadnie wydał decyzję ustalającą środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację planowanej inwestycji
Kolegium uznało, iż złożone wyjaśnienia, jak też zgromadzone w sprawie dowody - w tym w szczególności raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (mimo braku informacji o warunkach geologicznych i gruntowo-wodnych na terenie całej inwestycji) wraz z uzupełnieniami, stanowią wystarczający materiał do określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.
W treści ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku wynika, że ustawodawca określił precyzyjnie katalog okoliczności uzasadniających odmowę zgody na realizację przedsięwzięcia. Oto one:
- niezgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony (art. 80 ust. 2 u.o.o.ś.);
- odmowy uzgodnienia warunków realizacji przez organ uzgadniający (art. 77 ust. 1 u.o.o.ś.), co wynika
z wiążącego charakteru uzgodnienia;
- braku zgody wnioskodawcy na realizację przedsięwzięcia w wariancie innym niż proponowany, jeżeli
z oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w innym wariancie
(art. 81 ust. 1 u.o.o.ś.);
- gdy z oceny oddziaływania na środowisko wynika, że przedsięwzięcie może znacząco negatywnie
oddziaływać na obszar Natura 2000, a za realizacją przedsięwzięcia nie przemawiają konieczne
wymogi nadrzędnego interesu publicznego, w tym wymogi o charakterze społecznym lub
gospodarczym i brak jest rozwiązań alternatywnych (art. 81 ust. 2 u.o.o.ś.);
- jeżeli z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika, że przedsięwzięcie może
spowodować nieosiągnięcie celów środowiskowych zawartych w planie gospodarowania wodami
dorzecza (art. 81 ust. 3 u.o.o.ś.);
- jeżeli z przeprowadzonego postępowania wynikać będzie niemożliwe do zlikwidowania czy
zminimalizowania do poziomu dopuszczalnych emisji, negatywne oddziaływanie przedsięwzięcia na
środowisko
Kolegium stwierdza, że żadna z powyższych okoliczności nie miała miejsca w rozpatrywanej sprawie.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.
Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do niniejszej decyzji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Stronom służy prawo zaskarżenia tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, w terminie 30 dni od daty jej otrzymania. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Urszula Kurządkowska
Otrzymują na adresy z akt sprawy:
1. Stowarzyszenie Ekologiczno- Kulturalne
Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu
Krzeczkowo Mianowskie 27, 18-220 Czyżew,
2. Fundacja Myśli Ekologicznej
ul. Halicka 9, 31-36 Kraków
3. WIKAR sp. z o.o.
ul. Nagodziców 16/8, 15-554 Warszawa,
4. Burmistrz Czyżewa
5. Ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
Załącznik do decyzji środowiskowej SKO.412/12/2012 z dnia 4.06.2013r.
CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘWZIĘCIA
1. Rodzaj, skala i usytuowanie przedsięwzięcia
Celem planowanej inwestycji jest produkcja energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (energii wiatrowej).
Przedsięwzięcie polegać będzie na budowie jednej elektrowni wiatrowej o mocy wynoszącej do 3.2 MW. składającego się z turbiny wiatrowej (najnowsza turbina Nordex typ N 117 lub REpower 3.2 M114 lub innego producenta o porównywalnych parametrach produkcyjnych i ekologicznych), abonenckiej stacji elektroenergetycznej (GPZ) oraz drogi dojazdowej. placów manewrowych, zjazdów i przejazdów zlokalizowanych w sąsiedztwie wieży elektrowni, a także przyłączeniowej podziemnej linii energetycznej, Planowana produkcja roczna ,,zielonej energii" z projektowanej elektrowni wiatrowej. wprowadzana do sieci energetycznej wyniesie ok. 9500 MWh.
Planowana inwestycja zlokalizowana będzie: w obrębie miejscowości Siennica Lipusy, na działce nr 2.
2. Powierzchnia zajmowanej nieruchomości
Elektrownia wiatrowa i elementy infrastruktury towarzyszącej (głównie drogi) rozmieszczone będą na terenie o łącznej powierzchni 1800 m2 wydzielonej w ewidencji gruntów działce rolnej, Przedsięwzięcie spowoduje trwałe wyłączenie z użytkowania rolniczego (plac pod budowę fundamentu. drogi dojazdowej i infrastruktury towarzyszącej) gruntów o max. powierzchni 1800 m", co stanowi 2,14% powierzchni działki. w której granicach realizowane będzie przedsięwzięcie,
Powierzchnia fundamentów elektrowni wiatrowej wyniesie ok. 600 m2. Drogi dojazdowe poprowadzone zostaną w większości, po istniejących drogach (asfaltowych i gruntowych), z których część zostanie zmodernizowana i przystosowana.
3.Rodzaj technologii.
Elektrownia wiatrowa będzie składać się z turbiny firmy Nordex typ N 117 lub REpower 3.2 M 114 (lub innego producenta o porównywalnych parametrach technicznych i ekologicznych) o mocy maksymalnie do 3.2MW. Energia wytworzona w elektrowni wiatrowej będzie przesyłana kablami podziemnymi do Głównego Punktu Zasilania (OPZ) i dalej podziemną linią do najbliższego wpięcia linii do sieci.
Turbina osadzona zostanie na wieży o wysokości do 165 m, pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m. Wieża elektrowni zakotwiona zostanie w gruncie fundamentem. Powierzchnia fundamentu wieży elektrowni wyniesie ok. 600 m2 a wraz ze strefą ochronną zajmować będzie ok.700 m2.
W ramach planowanego przedsięwzięcia projektowana jest także budowa wewnętrznych utwardzonych dróg dojazdowych (o szerokości ok. 2.5 m) do wieży elektrowni.
Dane techniczne projektowanej elektrowni wiatrowej
• Nominalna moc wyjściowa: do 3200 kW
• Napięcie nominalne: 660 V
• Średnica: do 130 m
• Powierzchnia omiatana: do 13 200 mkw
• Liczba łopat: 3
• System hamulcowy: trzy niezależne systemy hamulcowe dla każdej z łopat, hamulec tarczowy
• Wysokość piasty: do 165m
• Generator: asynchroniczny z częściowym konwerterem częstotliwości
• Startowa prędkość wiatru: 3 m/s
Nominalna prędkość wiatru: 12,5 m/s
Wyłączeniowa prędkość wiatru: 20 m/s
