DECYZJA S-KO.412/27/2012 z dnia 1 czerwca 2012 r.
Łomża, dnia 1 czerwca 2012 r.
S-KO.412/27/2012
DECYZJA
Na podstawie art. 138 § 2 w związku z art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
przewodniczący - Anna Sadowska (spr.)
członkowie - Janusz Krajewski
- Jadwiga Piaścik
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 1 czerwca 2012 r. odwołania Wikar Sp.z o.o. w Warszawie od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 23 kwietnia 2012 r. nr RG.6220.7.2012 w przedmiocie odmowy wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3, 2 MW, z pełną infrastruktura techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianej do realizacji na nieruchomości nr 149 w obrębie Siennica Lipusy, gmina Czyżew
uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 30 stycznia 2012 r. Wikar Sp. z o.o. w Warszawie zwróciła się do Burmistrza Czyżewa o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3,2 MW, przewidzianego do realizacji na nieruchomości nr 149 w obrębie wsi Siennica Lipusy, gmina Czyżew.
Decyzją z dnia 23 kwietnia 2012 r. nr RG.6220.7.2012 Burmistrz Czyżewa odmówił wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji tego przedsięwzięcia. Wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania pojawiła się znaczna ilość wniosków o wydanie decyzji środowiskowych uwarunkowaniach dla tego typu przedsięwzięć. Mogą one przekroczyć łącznie 100 KW, a budowa elektrowni wiatrowych o takiej mocy zgodnie z przepisami winna odbywać się na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan powinien, więc określać tereny, na których dopuszczalny jest rozwój energetyki wiatrowej zgodnie z obowiązującą od dnia 25 września 2010 r. nowelizacją ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która dodatkowo zaostrzyła zasady lokalizacji tego typu obiektów. Zgodnie z nowymi przepisami przed uchwaleniem planu dopuszczającego lokalizowanie elektrowni wiatrowych należy zmienić studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wszelkie postępowania w sprawie lokalizacji elektrowni wiatrowych przed uchwaleniem odpowiednich zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oraz uchwaleniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy odpowiednich w tym zakresie przepisów, jest przedwczesne.
Pogląd ten znajduje potwierdzenie w stanowisku Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 marca 2012 r. W 2009 r. została podjęta przez Radę Gminy Czyżew Osada uchwała o przystąpieniu do zmiany studium, a w 2010 r. uchwała o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego pod elektrownie wiatrowe na określonym obszarze. W związku z pojawieniem się nowych wniosków lokalizacyjnych pod budowę elektrowni wiatrowych zaszła uzasadniona potrzeba opracowania planu miejscowego na obszar całej gminy, co jest aktualnie czynione.
Wnioskodawca złożył, już 16 wniosków o wydanie decyzji środowiskowych na terenie całej gminy i nie sposób nie zauważyć, iż jego zamiarem jest stworzenie farmy wiatrowej składającej się z kilkunastu elektrowni wiatrowych. W tej sytuacji możemy mówić o jednym przedsięwzięciu, dla którego powinna zostać wydana jedna decyzja środowiskowa. Niewykluczone, że należałoby zastosować przepisy mówiące o obligatoryjnym sporządzeniu oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia mogącego znacząco wpłynąć na środowisko. Pojawiły się też sprzeciwy i protesty lokalnej społeczności.
Z decyzją nie zgodziła się Wikar Sp.z o.o. w Warszawie, która wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży. Skarżąca zarzuciła wydanie decyzji z naruszeniem obowiązujących przepisów w tym:
- art. 80 ust.2 ustawy z dnia 1 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko/ Dz.U. nr 199, poz. 1227 ze zm./,
-art. 55 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska / Dz.U. z 2006 r. nr 129, poz. 902 ze zm./,
-art. 10 ust. 2a i art. 15 ust 2 pkt 3a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym / Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717 ze zm./.
Wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży po rozpatrzeniu odwołania zważyło, co następuje:
Zgodnie z art. 71 ust.1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko / Dz.U. Nr 199 poz. 1227 ze zm./, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia a uzyskanie takiej decyzji jest wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a więc dla których przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko może być wymagane, a takim niewątpliwie jest planowane przedsięwzięcie /§ 3 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko /Dz.U.2010.213.1397/. Celem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest przede wszystkim określenie warunków realizacji danego przedsięwzięcia, planowanego sposobu zagospodarowania terenu, a także wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W drodze decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach mogą być nałożone na wnioskodawcę obowiązki dotyczące zapobiegania ograniczania, oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Załącznikiem do tej decyzji, stanowiącym jej integralną część jest charakterystyka przedsięwzięcia – art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko winna odzwierciedlać wszystkie etapy: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia, analizę dołączonej do wniosku dokumentacji i konsultacje społeczne. Organ prowadzący postępowanie rozstrzyga wniosek strony w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia w drodze decyzji po zasięgnięciu uzgodnień i opinii właściwych organów.
Zgodnie z art.77 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, jeżeli jest przeprowadzana ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach organ właściwy do wydania tej decyzji uzgadnia warunki realizacji przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, zasięga opinii organu, o którym mowa w art. 78, w przypadku przedsięwzięć wymagających decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1-3. Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaje się po uzgodnieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Białymstoku i uzyskaniu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem. Organy te uprawnione są do wydania takiego uzgodnienia i opinii w formie postanowień w ramach uznania administracyjnego, na wniosek burmistrza prowadzącego postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanej inwestycji. W sprawie dotyczącej inwestycji planowanej przez Wikar Sp.z o.o. w Warszawie postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku z dnia 12 marca 2012 r. WOOŚ-II.440.97.2012.PL i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem z dnia 5 marca 2012 r. NZ-4900.I.24.2012 wydane zostały po otrzymaniu wniosków Burmistrza Czyżewa i nie stwierdzono w nich obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia strony.
Natomiast zgodnie z art. 82 ust.1 ww. ustawy w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej po przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, właściwy organ określa między innymi rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, warunki wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1, w szczególności w projekcie budowlanym, w przypadku decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 10 i 14, wymogi w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych, w odniesieniu do przedsięwzięć zaliczanych do zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.
W niniejszej sprawie Burmistrz Czyżewa po otrzymaniu wymaganych uzgodnień i opinii oraz przeanalizowaniu całości akt sprawy był w stanie stwierdzić, czy skala i rodzaj przedsięwzięcia nie powoduje negatywnego oddziaływania na środowisko a przedstawione formy zabezpieczeń i rozwiązań chroniących środowisko są wystarczające. W sytuacji faktycznej i prawnej Kolegium nie może podzielić stanowiska organu pierwszej instancji o konieczności odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowę jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3,2 MW, przewidzianego do realizacji na działce nr 149 w obrębie wsi Siennica-Lipusy, gmina Czyżew. Z mocy prawa, po przeprowadzeniu postępowania w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia, właściwy organ (w analizowanej sprawie Burmistrz Czyżewa) wydaje takie rozstrzygnięcie. Wydana decyzja odmowna organu I instancji nie jest, więc zgodna z prawem.
Podnoszone przez organ pierwszej instancji w uzasadnieniu decyzji obawy, że przedmiotowa inwestycja łącznie z innymi inwestycjami tego typu na terenie gminy przekroczy graniczną ilość 100 KW nie znajduje potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Nie można też przyjąć, że inwestycje strony na terenie gminy Czyżew są w tak niewielkiej odległości by ich oddziaływanie kumulowało się, brak ku temu jakichkolwiek dowodów.
Nadto należy stwierdzić, że w przypadku, gdy nie ma planu miejscowego dla inwestora do realizacji zamierzenia potrzebne będzie uzyskanie również innej decyzji o warunkach zabudowy. Znajdziemy w niej podobne informacje, co w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Decyzja o warunkach zabudowy nie musi w zasadzie pozostawać w zgodności ze studium zagospodarowania przestrzennego, ponieważ studium nie jest aktem prawa miejscowego i nie może stanowić podstawy prawnej do wydawania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy.
Dlatego też Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna
Strona ma prawo wniesienia skargi na niniejszą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, z powodu jej niezgodności z prawem, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.
przewodniczący - Anna Sadowska (spr.)
członkowie - Janusz Krajewski
- Jadwiga Piaścik
Otrzymują na adresy z akt sprawy:
1. Wikar Sp.z o.o. w Warszawie
2. pozostałe strony postępowania poprzez ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
3. Burmistrz Czyżewa
4. a/a.
