Łomża, dnia 31 maja 2012 r.

S-KO.412/25/2012

DECYZJA

 

Na podstawie art. 138 § 2 w związku z art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:

 

przewodniczący -  Anna Sadowska

członkowie         - Janusz Krajewski  (spr.)

- Jadwiga Piaścik

 

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 31 maja 2012 r. odwołania Wikar Sp.z o.o. w Warszawie od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 23 kwietnia 2012 r. nr RG.6220.3.2012 w przedmiocie odmowy wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3, 2 MW, przewidzianego do realizacji na działce nr 39 w obrębie Dmochy Wochy,

 

uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

 

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 20 stycznia 2012 r. Wikar Sp. z o.o. w Warszawie zwróciła się do Burmistrza Czyżewa o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3,2 MW, przewidzianego do realizacji na działce nr 39 w obrębie Dmochy Wochy

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2012 r. nr  RG.6220.3.2012   Burmistrz Czyżewa odmówił wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji tego przedsięwzięcia. Wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania pojawiła się znaczna ilość wniosków o wydanie decyzji środowiskowych uwarunkowaniach dla tego typu przedsięwzięć. Mogą one przekroczyć łącznie 100 KW a budowa elektrowni wiatrowych o takiej mocy zgodnie z przepisami winna odbywać się na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan powinien, więc określać tereny, na których dopuszczalny jest rozwój energetyki wiatrowej zgodnie z obowiązującą od dnia 25 września 2010 r. nowelizacją ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która dodatkowo zaostrzyła zasady lokalizacji tego typu obiektów. Zgodnie z nowymi przepisami przed uchwaleniem planu dopuszczającego lokalizowanie elektrowni wiatrowych należy zmienić studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wszelkie postępowania w sprawie lokalizacji elektrowni wiatrowych przed uchwaleniem odpowiednich zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oraz uchwaleniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy odpowiednich w tym zakresie przepisów, jest przedwczesne.

Pogląd ten znajduje potwierdzenie w stanowisku Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 marca 2012 r. W 2009 r. została podjęta przez Radę Gminy Czyżew Osada uchwała o przystąpieniu do zmiany studium, a w 2010 r. uchwała o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego pod elektrownie wiatrowe na określonym obszarze. W związku z pojawieniem się nowych wniosków lokalizacyjnych pod budowę elektrowni wiatrowych zaszła uzasadniona potrzeba opracowania planu miejscowego na obszar całej gminy, co jest aktualnie czynione.

Wnioskodawca złożył, już 16 wniosków o wydanie decyzji środowiskowych na terenie całej gminy i nie sposób nie zauważyć, iż jego zamiarem jest stworzenie farmy wiatrowej składającej się z kilkunastu elektrowni wiatrowych. W tej sytuacji możemy mówić o jednym przedsięwzięciu, dla którego powinna zostać wydana jedna decyzja środowiskowa. Niewykluczone, że należałoby zastosować przepisy mówiące o obligatoryjnym sporządzeniu oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia mogącego znacząco wpłynąć na środowisko. Pojawiły się też sprzeciwy i protesty lokalnej społeczności.

Z decyzją nie zgodziła się Wikar Sp.z o.o. w Warszawie, która wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży. Skarżąca zarzuciła wydanie decyzji z naruszeniem obowiązujących przepisów w tym:

- art. 80 ust.2 ustawy z dnia 1 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko/ Dz.U. nr 199, poz. 1227 ze zm./,

-art. 55 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska / Dz.U. z 2006 r. nr 129, poz. 902 ze zm./,

-art. 10 ust. 2a i art. 15 ust 2 pkt 3a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym / Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717 ze zm./.

Wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży po rozpatrzeniu odwołania zważyło, co następuje:

Zgodnie z art. 71 ust.1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko / Dz.U. Nr 199 poz. 1227 ze zm./,  decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia a uzyskanie takiej decyzji jest wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a więc dla których przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko może być wymagane, a takim niewątpliwie jest planowane przedsięwzięcie /§ 3 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko /Dz.U.2010.213.1397/. Celem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest przede wszystkim określenie warunków realizacji danego przedsięwzięcia, planowanego sposobu zagospodarowania terenu, a także wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W drodze decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach mogą być nałożone na wnioskodawcę obowiązki dotyczące zapobiegania ograniczania, oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Załącznikiem do tej decyzji, stanowiącym jej integralną część jest charakterystyka przedsięwzięcia – art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko winna odzwierciedlać wszystkie etapy: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia, analizę dołączonej do wniosku dokumentacji i konsultacje społeczne. Organ prowadzący postępowanie rozstrzyga wniosek strony w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia w drodze decyzji po zasięgnięciu uzgodnień i opinii właściwych organów.

Zgodnie z art.77 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, jeżeli jest przeprowadzana ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach organ właściwy do wydania tej decyzji uzgadnia warunki realizacji przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, zasięga opinii organu, o którym mowa w art. 78, w przypadku przedsięwzięć wymagających decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1-3. Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaje się po uzgodnieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Białymstoku i uzyskaniu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem. Organy te uprawnione są do wydania takiego uzgodnienia i opinii w formie postanowień w ramach uznania administracyjnego, na wniosek burmistrza prowadzącego postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanej inwestycji. W sprawie dotyczącej inwestycji planowanej przez Wikar Sp.z o.o. w Warszawie postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku z dnia 13 lutego 2012 r. WOOŚ-II.4240.54.2012.AS i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem z dnia 9 lutego 2012 r. NZ-4900.I.17.2012 wydane zostały po otrzymaniu wniosków Burmistrza Czyżewa z 1 lutego 2012 r, nie stwierdzono w nich obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia strony. Postanowieniem z dnia 17 lutego 2012 r.  nr RG.6220.3.2012 Burmistrz Czyżewa nie stwierdził potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia na działce nr 69/1w obrębie Sienica Gizy.

Natomiast zgodnie z art. 82 ust. 2 ww. ustawy w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony. Nie dotyczy to decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydawanej dla drogi publicznej, dla linii kolejowej o znaczeniu państwowym, dla przedsięwzięć Euro 2012, dla przedsięwzięć wymagających koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, dla inwestycji w zakresie terminalu, dla inwestycji związanych z regionalnymi sieciami szerokopasmowymi, dla budowli przeciwpowodziowych realizowanych na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych oraz dla inwestycji w zakresie budowy obiektów energetyki jądrowej lub inwestycji towarzyszących.

W niniejszej sprawie Burmistrz Czyżewa po otrzymaniu wymaganych uzgodnień i opinii oraz przeanalizowaniu całości akt sprawy Burmistrz Czyżewa był w stanie stwierdzić, czy skala i rodzaj przedsięwzięcia nie powoduje negatywnego oddziaływania na środowisko a przedstawione formy zabezpieczeń i rozwiązań chroniących środowisko są wystarczające. W sytuacji faktycznej i prawnej Kolegium nie może podzielić stanowiska organu pierwszej instancji o konieczności odmowy ustalenia środowiskowych warunków realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowę jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy 3,2 MW, przewidzianego do realizacji na działce nr 39 w obrębie Dmochy Wochy. Z mocy prawa, po przeprowadzeniu postępowania w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia, właściwy organ (w analizowanej sprawie  Burmistrz Czyżewa) wydaje takie rozstrzygnięcie. Wydana decyzja odmowna organu I instancji nie jest, więc zgodna z prawem.

Podnoszone przez organ pierwszej instancji w uzasadnieniu decyzji obawy, że przedmiotowa inwestycja łącznie z innymi inwestycjami tego typu na terenie gminy przekroczy graniczną ilość 100 KW nie znajduje potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Nie można też przyjąć, że inwestycje strony na terenie gminy Czyżew są w tak niewielkiej odległości by ich oddziaływanie kumulowało się, brak ku temu jakichkolwiek dowodów.

Nadto należy stwierdzić, że w przypadku, gdy nie ma planu miejscowego, a tak jest w niniejszej sprawie,  dla inwestora do realizacji zamierzenia potrzebne będzie również uzyskanie następnej decyzji o warunkach zabudowy. Znajdziemy w niej podobne informacje, co w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Decyzja o warunkach zabudowy nie musi w zasadzie pozostawać w zgodności ze studium zagospodarowania przestrzennego, ponieważ studium nie jest aktem prawa miejscowego i nie może stanowić podstawy prawnej do wydawania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy.

Dlatego też Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna

Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia może wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, pod zarzutem niezgodności decyzji z obowiązującymi przepisami prawa. Skargę wnosi się w terminie 30 dni od daty otrzymania decyzji.

 

 

przewodniczący -  Anna Sadowska

członkowie         - Janusz Krajewski  (spr.)

- Jadwiga Piaścik

 

 

Otrzymują na adresy z akt sprawy:

1.     Wikar Sp.z o.o. w Warszawie

2.     pozostałe strony postępowania poprzez ogłoszenie w BIP SKO w Łomży

3.      Burmistrz Czyżewa

4.     a/a.